Kasperger

Ten film, jest prawdziwą esencją doskonałości. Ubóstwiam w każdym calu.

Mój trzeci film Tarantino i to ten ulubiony.

Jest to jedyny film, który ugrzęzł mi w głowie na dobre. O niektórych czasem zapominam na chwilę lub dwie, a ten natomiast jest zawsze. Nie do końca wiem czego to sprawa. Powiedziałbym, że to kwestia świata i historii, która jest w niektórych momentach dosyć średnia, ale całościowo jakbym o tym zapominał.
Film ten wywołuje u mnie zachwyt oraz szczere łzy. Mógłbym nawet powiedzieć, że jest on, cóż, mimo wszystko piękny. Mimo tego wszystkiego co przedstawia i opowiada.

Opus Magnum ludzkiego istnienia.

Główna postać nadrabia niedoskonałości filmu tak bardzo, że patrzy się niesamowicie przychylnie na całokształt.

Poczucie zafascynowania i nostalgii, pomimo nie urodzenia się w czasie przedstawionym w filmie.

Widzę coś, co zdaje mi się, że widziałem gdzieś wcześniej. Żadne klisze, nic z tych rzeczy. O ile na początku czułem się bardzo z boku tych wszystkich wydarzeń, mógłbym powiedzieć, że historia nawet mnie nużyła, stopniowo nieświadomie zagłębiałem się w nią coraz bardziej, dochodząc do drugiej części w filmu, która wywarła te wszystkie emocje podświadomie magazynujące się przez cały film.

niesamowita produkcja, to ile pasji i miłości zostało włożone w ten film przekracza granice