Pulp Fiction

Będę wiedziała, że to miłość kiedy obejrzę ten film z jakimś chłopakiem i będzie chciał ze mną odtworzyć scenę tańca z baru.

Oczywiście klasyk, ale można ubolewać nad tym, że większość zasług przypada Quentinowi, kiedy to Avary napisał połowę scenariusza (pamiętacie Marvina?), a i Rodriguez nie jest wspomniany jako drugi reżyser.

Niczym Terminejtor 2 - nie znudzi mi się ani trochę. Quack, quack, quaaack.

Wolę Django ale ten film też ma to coś.

T A R A N T I N O

Niepodważalne arcydzieło. Pod każdym względem zrobiony i przemyślany bezbłędnie. Dialogi naturalne, muzyka znakomita. Motyw walizki tak wielowarstwowy, że bardziej się nie dało.

Film absolutnie dla każdego. W pewnym momencie Tarantino wylewa na widzów kubeł z wilgotną, bezkształtną masą i udowadnia, że magia istnieje.

Nie potrafię mu z czystym sercem dać dychy, ale to kawał znakomitej roboty. Świetny od aktorstwa, przez muzykę, po rewelacyjny scenariusz.

Czy można napisać że klasyk i tyle wystarczy? ;)
A tak na serio - na początku w ogóle nie rozumiałem dlaczego tyle osób kocha ten film. Potem nawet się wciągnąłem.
Film balansował u mnie między dwiema skrajnościami, ocena 8 jest ich pogodzeniem :)

Film Quentina Tarantino z najlepszą obsadą. Koniecznie trzeba go zobaczyć.

8,75. Boże jakie to było dobre. Boże jaka Uma Thruman jest piękna. Boże jaki Travolta i Jackson tworzą genialny duet. MOTHERFUCKER!!!!

Przerost formy nad treścią.

Kocham Tarantino. Tyle.

Ponadczasowy.

Powtórka po latach i... Doceniam kult tego filmu, świetnie przemyślaną konstrukcję, dialogi, aktorstwo, soundtrack, w zasadzie wszystko, tylko nie do końca reżyserię i samą fabułę. Nie raz odnosiłem wrażenie, że za bardzo chciał być taką lepszą wersją kina klasy B, czyli trochę na siłę brutalny, szpanerski i "cool", nawet jak na twórczość QT . Tak więc bardzo doceniam, ale zachwycić się wciąż nie potrafię - to chyba nie jest dla mnie kino.

Na początku był chaos. A z chaosu Tarantino uformował dzieło swojego życia.

Jeden z najlepszych filmów Tarantino. Mówi nam tak dużo, a jednak tak mało. Pokazuje nam jak niewiele może zrobić reżyser żeby zaciekawić widza. Dialogi które niczym się nie wyróżniają a w jakiś sposób intrygują widza. Czasami trafi się scena ze spluwami w dłoni i wtedy film nabiera jeszcze lepszego tempa. W swojej prostocie iście genialny film. Wiecie jak mówią na dobry film we Francji?. Dobry film z serem.

Scenariusz, muzyka, dialogi...