Sądeczanin
Źródło
- Ostatnio dodana recenzja: 14 sierpnia 2018 (7 mies. temu)
- Na Mediakrytyku od: 22 lipca 2016 (2 lata temu)
-
128recenzji
filmów -
128ocen
filmów -
92pozytywne
oceny -
36negatywnych
ocen -
6.8średnia
ocena -
72%pozytywnych
ocen -
1.2stopień
odrębności
- Najczęstsze gatunki: Dramat 47%, Komedia 16%, Horror 11%, Sci-Fi 10%, Thriller 10%, Biograficzny 9%, Przygodowy 7%
- Najczęstsze kraje: USA 58%, Francja 23%, Wielka Brytania 19%, Polska 13%, Niemcy 10%, Hiszpania 6%, Belgia 6%
- Poziom ocen: 63% wyżej, 19% niżej, 18% tak samo jak inne źródła (średnio 0.4 wyżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
5.35.3Sprawnie zrealizowany, choć powściągliwy formalnie thriller, lawirujący między prawdą a kłamstwem, licznymi retrospekcjami a tym co tu i teraz, świetnie rozegrany aktorsko, naszpikowany aluzjami i licznymi dygresjami, wygrywający nie czynem, a słowem - podany na chłodno smakuje świetnie, trzyma widza w ciągłej niepewności względem wszystkiego, co serwuje mu świat przedstawiony. -
7.67.6Rodriguezowi udało się stworzyć film satysfakcjonujący, choć chłodny, utrzymany w klimacie "neo-noir", celujący w powiększenie pewnego wycinka z okresu post-francowskiego, bez historycznego rewizjonizmu, świadków i teczek, za to z całym bagażem narodowych traum przepracowanych poprzez zbrodnie i seksualne perwersje, z utrzymaniem niepisanego "paktu milczenia". -
5.85.8Problem z odbiorem "W samym sercu morza" leży przede wszystkim w tym, że film nie jest ani straszny, ani przesadnie krzepiący, za to obsesyjnie epatuje powierzchownością, przez co traci na tym postać, która zaczyna oddalać się od widza, zarysowana nazbyt słabo w końcu ginie gdzieś tam, hen!, za linią horyzontu.
Najwyżej ocenione
-
7.87.87.57.5Andres Muschietti w sobie wiadomy sposób żeni ze sobą groteskę i czarny humor, horror i opowiastkę inicjacyjną o przyspieszonym dojrzewaniu. To to bezpretensjonalne kino gatunkowe utrzymane w komediowo-dramatycznej konwencji, podane z czuciem i szacunkiem dla prozy Kinga. -
7.97.96.56.5Film, który wychodzi z ekranu, łapie i wciąga widza do środka, jest rozkosznie zabawny i na dodatek inteligentnie poprowadzony - wnikliwy, zamaszysty, ale nie rozwlekły. Maren Ade szafuje emocjami, wzbudzając naprzemiennie śmiech, wzruszenie i dyskomfort, jednocześnie uderza w nostalgiczne tony, które co rusz przeobrażają się w autorefleksję na temat naszych własnych - minionych i obecnych - dysfunkcjonalizmów rodzinnych. Mistrzostwo. -
7.67.67.37.3Doborowe aktorstwo, zapierające dech w piersiach zdjęcia i wbijająca w fotel akcja.
Najniżej ocenione
-
3.03.0Zupełne nieporozumienie i zarazem bolesny przykład głupoty i kreatywnego bagna, w jakim tkwi większość decydentów i twórców Hollywood, którym nie zależy na tym, aby coś pokazać, ale by sprzedać. -
3.13.1W filmie Levasseura nie dzieje się nic, to piramida komunałów budowana na zgranych do żywego kliszach gatunkowych. W poczynaniach bohaterów, brak racjonalnego myślenia i logiki poczynań. Nie wiadomo czy obserwujemy zmagania grupy egiptologów-intelektualistów czy rozhisteryzowanej bandy nastolatków żywcem wyjętej z serii "Piątek trzynastego". Nuda, nuda i jeszcze raz głupota. -
2.82.8Sztandarowy przykład kina, w którym myśl niesie bardziej niż realizacja. Brak koncepcji, żenujące aktorstwo, zerojedynkowi bohaterowie i pusty finał, a do tego suspens, gdyby tak pozbawić go uciekania się do rzadkich, ale jednak, wybiegów typu "jump scare", dawałby pretekst do ucięcia sobie serii krótkich drzemek. Ogółem bieda, bieda i jeszcze raz rozczarowanie.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
4.54.56.66.6Wingard bawi się konwencją, przełamuje tradycyjne schematy, miesza podgatunki, jakie na przestrzeni lat zdążył wykształcić horror. -
5.55.53.83.8Przeładowany i zdecydowanie spóźniony, bazujący na nużącym FX i wtórnym CGI, osobliwych zbiegach okoliczności, płaskich postaciach i wątpliwych motywacjach. -
4.84.8Wim Wenders zaprasza widza do rzeczywistości, w których nic nie jest oczywiste i jasne na pierwszy rzut oka. Piękne dni to nie film - to materiały do scenariusza. Ale jakiej próby...