4.5
Negatywnie oceniony przez krytyków
- 27% pozytywnych
- 51 krytyków
3.7
Bardzo negatywnie oceniony przez użytkowników
- 13% pozytywnych
- 15 użytkowników
Detektyw Harry Hole bada sprawę zaginięcia kobiety, której szalika użyto do przystrojenia ulepionego przed jej domem bałwana.
- Obsada: Michael Fassbender, Rebecca Ferguson, Charlotte Gainsbourg, Jonas Karlsson, Michael Yates
- Reżyser: Tomas Alfredson
- Scenariusz: Søren Sveistrup, Hossein Amini, Peter Straughan
- Ostatnia aktywność krytyków: 18 września 2018 (11 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 18 lipca 2019 (1 mies. temu)
- Premiera kinowa: 13 października 2017 (1 rok temu)
- Premiera światowa: 7 października 2017 (1 rok temu)
4.5
10.0
0.0
51
Negatywnie oceniony przez krytyków
-
27%pozytywnych
-
51recenzji
-
45ocen
-
12pozytywnych
-
33negatywne
-
8.3
Fabularnie do poziomu powieści Nesbø nie dorasta - bo żeby dorosnąć musiałby być kilkunastogodzinnym serialem - ale wynagradza nam to wykreowaniem niebanalnego świata, który nawet tym, którzy na film narzekają niełatwo będzie po seansie wygonić z pamięci. -
8
Mimo wszystko Pierwszy śnieg to więcej niż udany filmowy kryminał, utrzymany w nieśpiesznym tempie, ale cały czas trzymający w napięciu widza. Dwie godziny, a mijają błyskawicznie. -
8
Nie tak mroczny jak książkowy oryginał Jo Nesbo, lecz stylowo opowiedziany i trzymający w napięciu. -
7
Warto iść na ten film i zmierzyć się na dużym ekranie z ośnieżonymi stokami norweskich gór, zamarzniętymi taflami jezior i makabrycznymi momentami pomysłami twórców scenariusza i - jak mniemam - samego Jo Nesbo. -
7
Trzymał w napięciu podobnie jak wszystkie książki Jo Nesbø. Twórcy z precyzją budują intrygę i pozwalają pochłonąć tę historię całym sobą. -
6
Niezłe aktorstwo, zgrabnie budowanie napięcie oraz dość makabryczne sceny przemocy działają na korzyść, chociaż scenariuszowo-montażowy bajzel niepotrzebnie miesza. I mimo tych wad oraz poczucia rozczarowania, chciałbym poznać kolejne śledztwa Hole'a. -
6
Osoby nieznające książek Jo Nesbo mogą być nieco zagubione, a fani pisarza momentami ziewać. -
6
Materiał źródłowy mógł być zekranizowany lepiej, ale skoro tegoroczne adaptacje znanych dzieł literackich nas nie rozpieszczały, należy chyba cieszyć się z tego, co nie zszargało dobrego imienia pisarza. A tego grzechu Alfredson nie popełnił. -
6
Wizualne piękno białych plenerów, na których odznacza się każda skaza, emocjonalne napięcie i ciekawa sprawa kryminalna. Choć całość jest niezwykle powierzchowna, zbudowana na uproszczeniach i przeskokach, nie można jej odmówić fascynującego klimatu poszukiwania odpowiedzi. -
6
To przede wszystkim kino, któremu brakuje emocji i elementu zaskoczenia. To stosunkowo przewidywalna historia, która nie buduje napięcia, a jedynie przeskakuje pomiędzy wątkami. -
6
Mimo fascynującej strony wizualnej, dopracowanych detali scenograficznych i dobrej obsady, pozostawia obojętnym. -
6
Całość najlepiej podsumuje chyba zdanie: miało być tak pięknie, a wyszło jak zwykle. -
5.5
Biorąc jednak pod uwagę montażowe i castingowe wpadki, rozmywające się gdzieś tempo opowieści i karykaturalne zakończenie, trudno wróżyć "Snowmanowi" kontynuację, na którą z pewnością po cichu liczą twórcy. -
5
Nie jest z pewnością filmem doskonałym, ale spełnia pokładaną w nim funkcję. Zapewnia widzowi niewielki dreszcz emocji i buduje napięcie poprzez ilustrację surowego klimatu skandynawskiego odludzia. Zabrakło tu trochę większego zaangażowania aktorów, zagrania z większym pazurem, może wtedy obraz pretendowałby do miana bardziej przejmującego, a nie tylko poprawnego kryminału. -
5
Wypada blado pod niemal każdym względem. Poprawnie wykonuje większość elementów thrillera, ale niektóre z nich zdaje się ignorować. -
5
Scenariusz sprowadza się do skleconego naprędce streszczenia powieści, przedstawienia podstawowych faktów, które mają posuwać mozolną akcję i pozwolić przebrnąć widzowi od zabójstwa do poznania mordercy, zatem w oglądaniu filmu nie przeszkadza brak znajomości powieści Nesbø. -
5
Tożsamość kolejnego skandynawskiego psychopaty z rodzinną traumą szybko zaczyna zatem obchodzić tyle, co zeszłoroczny śnieg. -
5
Całkiem nieźle się go ogląda. Brak jest w nim aż tak widocznych przestojów, jak na kryminał, a oto właśnie chodzi, i do ostatniej chwili trudno ocenić, kto jest zabójcą. -
5
Z powodzeniem może posłużyć jako przykład filmu, który w spektakularny sposób zmarnował wielki potencjał. Przewrotnie, to właśnie te elementy, które miały zagwarantować sukces, okazały się ciężarami, ciągnącymi tę produkcję na dno wyjątkowo mętnego jeziora. -
5
Pośpieszne i powierzchowne streszczenie znakomitej powieści. -
4.5
Kino można odpuścić a film w nudny zimowy wieczór obejrzeć jak pojawi się na krążkach BR czy też VOD. -
4.5
Z oryginału zostaje w nim jedynie historia i to dzięki niej dobry thriller musi sprawić, że widz wstrzymuje oddech, czekając na to, co stanie się z bohaterem i kto okaże się odpowiedzialny za tragiczne wydarzenia. Tutaj tej historii nie ma, a bez niej brakuje powodu, by to właśnie ekranizacja norweskiego kryminału miała zdobyć nasz cenny czas tej jesieni. -
4
Razi najbardziej rozbieżność między tym, co zapowiadał trailer, a tym, co finalnie otrzymaliśmy - w praktyce to międzygatunkowa mieszanina wątków i scen, niemających właściwie żadnego większego znaczenia - wiele z nich nie doczekało się bowiem konsekwentnego rozwinięcia. -
4
W przypadku Pierwszego śniegu jasnym punktem są zdjęcia, które umiejętnie oddają mroźny i mroczny skandynawski klimat. Ale ani one, ani znane nazwiska czy przyzwoita oprawa muzyczna nie są w stanie uratować tego filmu. -
4
Kilka nudnych rozmów i po krzyku. Gdzie tu atmosfera rodem z powieści? Gdzie emocje, zwroty akcji, napięcie? Nie ma nic. -
4
W efekcie problem rodziny potraktowany jest powierzchownie, kryminalna zagadka nie tylko nie angażuje, ale staje się zbyt czytelna, a próba zrozumienia zachowania bohaterów potraktowana jest skrótowo. -
4
Obiecywał wiele, ale niestety tym razem zostaliśmy oszukani w okrutny sposób. -
4
Ledwo przyzwoity film, który najlepiej szybko zapomnieć, a na pocieszenie sięgnąć po jakąś dobrą książkę. -
4
Twórcom Pierwszego śniegu udało się coś niesamowitego - mieli w rękach znakomite elementy, które połączyli w fatalną, rozczarowującą całość. -
3.3
Jest ekranizacją słabą, czasem nielogiczną, a szkoda, bo proza Nesbø może nie jest kryminalnym mistrzostwem świata, ale swoistego uroku i świetnego głównego bohatera nie można jej odmówić. -
3
Søren Sveistrup, Hossein Amini i Peter Straughan napisali scenariusz - niestety, spadł śnieg przykrywając linie dialogowe, wiatr porwał kilka kartek i została z niego niespójna całość. Nad nią pochylili się amerykańscy producenci, dorzucając swoje trzy grosze - w dużej mierze to oni są winni ostatecznej formie "Pierwszego śniegu". -
3
Ekranizacja powieści Jo Nesbø ukazuje jak zgaszona i nieumiejętnie poprowadzona obsada może popsuć wrażenie z oglądania filmu. Bohaterzy są dla widza obojętni, wątek detektywistyczny o ile tak można go nazwać praktycznie nie istnieje - po dwudziestu minutach jesteśmy w stanie przewidzieć zakończenie, ponieważ osoby odpowiedzialne za scenariusz podsuwają nam pod nos gotowe rozwiązania. -
3
Problem tego filmu leży po prostu w chęci zrobienia dużej kasy, małymi środkami. Kilka haseł, gwiazdy, książka u podstaw i ludzie mają się nabrać. -
3
Nudna, przydługawa, pełna dziur i niejasności fabuła, której brakuje logiki, a także polotu. Obsada niby na plus, ale zaś postacie kuleją. Strona techniczna niby najlepsza, ale zaś brakuje napięcia, dramaturgii no i tego specyficznego klimatu. -
3
Widać, że twórcy starali się odpowiednio rozciągnąć intrygę w czasie. Dość powiedzieć, że na pierwszego trupa czekamy niemal pół filmu. Wątek śledztwa sprawia jednak wrażenie zaniedbanego, przytłoczonego całą masą scen i postaci, których powód obecności może wydawać się tu niejasny. -
3
Bez dobrego scenariusza Alfredson i jego aktorzy nie mają wielkiego pola manewru. -
3
Miał ambicje stać się na kryminałem z najwyższej półki, ale twórcy chcieli przy pierwszym spotkaniu Harry'ego Hole'a z szeroką publiką upchać zbyt wiele, na czym ucierpiały poszczególne wątki, z głównym śledztwem na czele.
-
3
Jest całkowicie pozbawiony napięcia, interesującej fabuły i ekscytujących dialogów. -
3
Jednowymiarowy thriller, który przeszedłby bez echa, gdyby nie nazwiska, które wokół niego zebrano. To kino bez pomysłu, jak wykorzystać ciekawą fabułę i klimat stworzony na kartach książki przez Nesbo. -
3
Płaskie to wszystko i kiczowate. -
3
I bez znajomości książki jest to wyjątkowo słaby film - pozbawiony sensu, tajemnicy oraz napięcia. Jeden z tych seansów, po których szkoda zmarnowanych dwóch godzin swojego życia. -
2
Filmowa pomyłka, która nie powinna się zdarzyć, pełna dziur i nielogicznych zwrotów. Ekranizacje skandynawskiej prozy zostawmy po prostu Skandynawom. -
2
Nie ma w nim ani za wiele emocji, ani Fassbendera, dla którego ewentualnie można byłoby ten film obejrzeć oraz J. K. Simmonsa, który sili się na coś w rodzaju czarnego charakteru, co wychodzi mu niestety z różnym skutkiem. -
2
Bogactwo wyjściowe, twórcze i obsadowe, oraz zmarnowany potencjał. -
1
Najgorszy film 2017 roku. -
?
Omijajcie to szerokim łukiem! -
?
Oglądaliście może spektakl z aktorami z Dlaczego ja na West Endzie? Tak właśnie można się czuć podczas seansu Pierwszego śniegu, filmu którego fundamenty są trwałe jak Met, Royal Albert Hall czy Carnegie Hall, ale w którym genialni wykonawcy wystąpili w stanie wskazującym na spożycie lub z ciężkimi problemami żołądkowymi. -
?
Po zwiastunie można było oczekiwać kolejnego świetnie zrobionego thrillera na miarę "Dziewczyny z tatuażem", jednak "Pierwszy śnieg" zawodzi, a zakończenie pozostawia niesmak. W związku z czym ostatnia scena zapowiadająca kontynuację serii filmów z Harrym Holem jest najbardziej przerażającym momentem projekcji. -
?
Gdyby nie kilka odstrzelonych głów i innych dość drastycznych, ale króciuteńkich scen śmiało można polecić ten film na którąś randkę. Wystarczy zobaczyć początek i zakończenie, a zamiast podziwiać plenery na ekranie... pić kawę czy chrupać popcorn. -
?
Hole stanął na wysokości zadania, Michael Fassbender również, podobnie jak Charlotte Gainsbourg, która dowodzi, że dojrzała seksualność - jej symbolem stała się po filmach Larsa von Triera - potrafi mieć różne oblicza.