-
30recenzji
-
21ocen
-
13pozytywnych
-
8negatywnych
-
6.1średnia
-
62%pozytywnych
-
1.2odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 37%, Biograficzny 20%, Thriller 20%, Horror 20%, Dokumentalny 10%, Sci-Fi 10%, Dramat historyczny 7%
- Najczęstsze kraje: USA 43%, Polska 20%, Francja 13%, Belgia 10%, Wielka Brytania 10%, Japonia 7%, Niemcy 3%
- Poziom ocen: 32% wyżej, 37% niżej, 32% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.6 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
???
Z czystym sumieniem zalecam Animus Animalis, pierwszorzędnie wizualne przeżycie w skali 4:3, które nuży, ale nuży tak, jak powinno. Przy wyważonym 65-minutowym posiedzeniu ten animistyczny obraz przyrody i nas samych to idealny film na wyrwanie się z konwencjonalnej formy fabuły i akcji, często wyrwanie ze strefy komfortu, ku zupełnie innemu, refleksyjnemu doświadczeniu i destylowanej immersji. -
5.85.83.63.66
Choć scenariusz jest schorowany, a fabuła rozlazła, mam ochotę pójść na Ja teraz kłamię jeszcze raz. Ten masochizm można wytłumaczyć ekspresowo - to jednak dobre polskie kino. -
5.35.33.83.84
Co poradzić, że dziś możemy się jeno zachwycać zjawiskowymi zdjęciami Jacka Podgórskiego, przerażającą scenografią, staropruskim językiem, natchnieniem Pieczyńskiego czy wizualnym podobieństwem Karola Bernackiego i odgrywającego u Tarkowskiego tytułowego Stalkera Aleksandra Kajdanowskiego. Jednak cała rozprawa o chrześcijaństwie i pogaństwie, o głuchym milczeniu i ślepej wierze to tematy, niestety, ciekawe tylko na papierze.
Najwyżej ocenione
-
7.77.77.37.39
To moja osobista filmowa topka tej dekady. Półfantastyczny development postaci, baletmistrzostwo w opanowaniu ostrych przedmiotów, dramat i rozterki naszego bohatera, konie, artystyczne rosyjskie akcenty - Parabellum dostarcza wszystkiego, czego można oczekiwać od swojego gatunku. -
7.87.87.57.59
To, co zobaczyłem nie spełniło moich wygórowanych oczekiwań - zrobiło znacznie więcej. Gaspar wycyzelował najlepsze elementy swoich produkcji i maksymalnie skondensował rozbitą na paręnaście postaci narkotykową apokalipsę. -
7.97.97.57.59
Filmy grozy, takie jak Hereditary, rewolucjonizują kino i pokazują nam, że medium filmowe jeszcze przez długi czas będzie miało coś do powiedzenia.
Najniżej ocenione
-
5.05.06.66.62
Bezcharakterność całości jest przybijająca. Na sali kinowej prężnie rozciągałem się, żeby wytrzymać wszystkie 96 minut seansu. -
4.94.95.05.03
Jeśli chcesz posłuchać bajecznego głosu Oldmana, myślę, że nagrał jakieś audiobooki. A jeśli nie, możesz spróbować się pomęczyć z tym. Ale ostrzegałem. -
5.35.33.83.84
Co poradzić, że dziś możemy się jeno zachwycać zjawiskowymi zdjęciami Jacka Podgórskiego, przerażającą scenografią, staropruskim językiem, natchnieniem Pieczyńskiego czy wizualnym podobieństwem Karola Bernackiego i odgrywającego u Tarkowskiego tytułowego Stalkera Aleksandra Kajdanowskiego. Jednak cała rozprawa o chrześcijaństwie i pogaństwie, o głuchym milczeniu i ślepej wierze to tematy, niestety, ciekawe tylko na papierze.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
5.05.06.66.62
Bezcharakterność całości jest przybijająca. Na sali kinowej prężnie rozciągałem się, żeby wytrzymać wszystkie 96 minut seansu.
-
6.96.96.86.84
Solidna produkcja, której twórcy po pierwsze chcieli za bardzo, a po drugie zupełnie zgubili się w przyjętej formie i nieintencjonalnej śmieszności. -
7.87.87.27.25
Nic szczególnie nowego w świecie, gdzie strach wchodzi na n-te gęstości, a tutaj dalej nas straszą wyskakiwaniem brzydkich rzeczy zza rogu.