-
Cała ścieżka rozwoju Belli przywołuje paradoksalną dialektykę nowoczesności: poszukiwania wolności i nieuchronnego popadania w kolejne formy zniewolenia.
-
Świat Darby - niezależnie od tego, czy podróżuje ona przez Stany Zjednoczone, czy jako autorka bestsellerowej książki zostaje zaproszona przez znanego bilionera do islandzkiego ustronia - jest bezgranicznie ponury. Pustynny krajobraz Stanów Zjednoczonych, w którym raz po raz wybuchają pożary, a policja zawodzi obywateli i lekceważy przemoc wobec kobiet, jest nie mniej niepokojący niż luksusowy hotel niedostępny dla większości społeczeństwa.
-
I to być może jest największą zaletą tego filmu: w kontekście tego, jak kobiecą, zwłaszcza seksualną traumę przerabia amerykańska popkultura, to rewers narracji takich, jak "Obiecująca. Młoda. Kobieta", "Opowieść", "Najszczęśliwsza dziewczyna na świecie" czy nawet "Wielkie kłamstewka". "Kiedy stopi się lód" jest cichą elegią dla tych, którzy nie zostaną wyniesieni na sztandarach pop-psychologicznych magazynów. I takich opowieści też potrzebujemy.
-
-
Choć "Osobliwości" to film o teatrze, scenie i widowni, Andò broni się ostatecznie przed tak zwaną. "teatralnością przedstawienia".
-
Ale ten bardzo udany film Hints mówi nam też o tym, że jeżeli potrzebujemy terapii, to nie tylko tej indywidualnej, ale społecznej i kulturowej.
-
Najnowszy film Scorsesego to jeden z najlepszych w jego dorobku: western spotyka się tu z dramatem historycznym, a kryminał z opowieścią miłosną.
-
Obecna wersja "Chłopów" to opowieść skrojona na czasy nieskrępowanej mobilności - i psychologię jednostki, która realizuje się dzięki możliwości przełamania zamkniętego horyzontu.
-
Świat "Poker Face" bywa przewrotny i pełen przerysowanych postaci, ale twardy podział na zbrodniarzy i ofiary, szukanie sprawiedliwości za wszelką cenę oraz pochwała zwykłej, ludzkiej przyzwoitości, również wpisują się w jego retro aurę - daleką od seriali nowej generacji z wszystkimi odcieniami szarości i wątpliwymi moralnie protagonistami.
-
Przy pewnych niezawinionych przez twórców "strukturalnych" słabościach i drobnych niedociągnięciach scenariusza - jest to niewątpliwie udany i bardzo dobrze zrealizowany film.
-
Nominowany do Oscara film irlandzkiego reżysera to opowieść o dziecięcej wrażliwości, która ściera się z bezlitosnym światem dorosłych: milczenie okazuje się tu narzędziem ochrony przed złem.
-
Opowieść o rodzinie teleewangelistów to nie tylko autorska komedia z epickim rozmachu, ale i diagnoza współczesnej Ameryki.
-
Hiszpański reżyser udowadnia, że historia pary francuskich inteligentów, którzy przeprowadzili się na hiszpańską wieś, to materiał na znakomity thriller z wątkiem ekologicznym w tle.
-
To nie tylko znakomite kino kostiumowe, ale i współczesna opowieść o kobiecości w patriarchalnym świecie.
-
To nie tyle żeńska wersja "Władcy much", co znakomicie zrealizowany horror o relacjach w grupie nastolatek, wzajemne pożądanie nierzadko przechodzi tu w pragnienie pożarcia.
-
Film-niespodzianka. Znany głównie z komedii gangsterskich Guy Ritchie nakręcił bardzo poważny film próbujący dokonać moralnego rozliczenia amerykańskiej wojny w Afganistanie.
-
Nie osiągnie spektakularnego sukcesu "Dobrze się kłamie...". Świadczą o tym boxofficowe i dystrybucyjne dane. Trzeba jednak przyznać, że Genovese jest twórcą szczerze poszukującym. Poszukującym sposobu na to, aby atrakcyjnie, a zarazem introspekcyjnie opowiedzieć o budujących wartościach życia.
-
Jak przetopić kino nowej przygody w przewidywalne kino familijne i opowiedzieć o brawurowym łowcy przygód nie wykazując się żadną odwagą? Sekrety te poznali twórcy najnowszej części cyklu o legendarnym archeologu.
-
To nie tylko znakomity thriller odkrywający zakamarki ponadtysiącletniej muzułmańskiej uczelni. To przede wszystkim bardzo potrzebny obecnie głos w sprawie upolitycznienia islamu.
-
Jest dziełem wyjątkowym pod wieloma względami, wielowarstwowym, ale mistrzowsko spójnym, wymownym i poruszającym.
-
Zjawiskowy debiut Damiana Kocura to połączenie twórczego podejścia Seana Bakera z socjologiczną refleksją Didiera Eribona - opowieść o przemocy, w którą wszyscy jesteśmy uwikłani.
-
Czarna komedia egzystencjalna to irlandzkie spécialité de la maison. Najnowszy film McDonagha przypomina okrutną baśń o samotności.
-
Ten sentymentalny obraz dalece jednak odbiega od rzeczywistości.
-
Czy nagrodzony Złotą Palmą film może nam pomóc w zrozumieniu współczesnych nierówności? To raczej zadziwiająco konserwatywna opowieść o niezgłębionych pokładach resentymentu i zachcianek, jakie kryje w sobie ludzka natura.
-
Autobiograficzny film Spielberga łączy - w nie zawsze przekonujący sposób - historię przebudzenia artysty z rodzinnym dramatem.
-
To serial pozbawiony ikonicznych postaci i motywów "Gwiezdnych Wojen". Nie znajdziemy tu Skywalkerów, Mocy, Jedi, Vadera czy "Baby Yody". A mimo to - a raczej: właśnie dlatego - "Andor" jest najlepszą produkcją w uniwersum "Gwiezdnych Wojen" od czasów oryginalnej trylogii.
-
Farhadi zdaje się piętnować pułapkę łatwego osądu, która rządzi mediami: przedstawiane przez nie historie celowo pozbawione są kontekstu, ich celem jest pobudzenie radykalnego uwielbienia dla wyidealizowanych postaci, które równie łatwo może przejść w jednoznaczne oburzenie - przedwstępny wyrok bez domniemania niewinności.