
Trzydziestoletni Pietro decyduje się zostawić za sobą życie dużego miasta i wyjechać w góry. Nie odnajduje się w swoim dotychczasowym, pełnym zgiełku życiu, chociaż sam nie potrafi określić czego mu brakuje. Prawdziwie wolny i szczęśliwy czuł się jedynie w dzikich Alpach, gdzie spędzał w dzieciństwie każde lato. Zaszczepiona w nim miłość do gór i odkrywania nowych ścieżek każe mu wyruszyć w świat, w którym nowe znajomości i stare przyjaźnie staną się ścieżką do odnalezienia siebie.
- Reżyserzy: Felix Van Groeningen, Charlotte Vandermeersch
- Scenarzyści: Felix Van Groeningen, Charlotte Vandermeersch
- Ostatnia aktywność: 1 czerwca
- Dodany: 11 kwietnia
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje popularnych krytyków
-
To film przerażająco smutny i przerażająco piękny. Wprowadza w nostalgiczny, przygnębiający nastrój i miażdży dobry humor, który miało się przed seansem. Jest jak góra smutku, który spada, ale spada za długo.
-
Stare demony zawsze znajdą sposób, żeby nakryć swoim ogonem nowe miłości i szanse na lepsze jutro. Ukochane przez Paolo Cognettiego góry z pewnością sprzyjają kontemplacji, choć nie wszystkim przyniosą wyczekiwany spokój. Ci, których głosu wysłuchają, mogą mieć się za szczęściarzy. Dla innych pozostaną najpiękniejszym na świecie więzieniem.
-
Recenzje popularnych użytkowników
-
Włoski dramat obyczajowy z górami i dorastaniem o tym, że życie to nie wyścig. Całość trwa 2,5h i ten czas jest potrzebny, co jak najbardziej dało efekt – pod koniec czuć, że spędziliśmy z tymi ludźmi wiele czasu. I pamiętamy ich, gdy byli młodzi, gdy byli nastolatkami. Mamy wrażenie, że oglądamy ludzi, którzy powstawali na naszych oczach. Są na tym świecie ludzie, którzy zdobędą tylko jedną górę. A inni zdobędą ich osiem.
-
-
Nowe recenzje krytyków
-
Stare demony zawsze znajdą sposób, żeby nakryć swoim ogonem nowe miłości i szanse na lepsze jutro. Ukochane przez Paolo Cognettiego góry z pewnością sprzyjają kontemplacji, choć nie wszystkim przyniosą wyczekiwany spokój. Ci, których głosu wysłuchają, mogą mieć się za szczęściarzy. Dla innych pozostaną najpiękniejszym na świecie więzieniem.
-
To film przerażająco smutny i przerażająco piękny. Wprowadza w nostalgiczny, przygnębiający nastrój i miażdży dobry humor, który miało się przed seansem. Jest jak góra smutku, który spada, ale spada za długo.
-
Nowe recenzje użytkowników
-
Włoski dramat obyczajowy z górami i dorastaniem o tym, że życie to nie wyścig. Całość trwa 2,5h i ten czas jest potrzebny, co jak najbardziej dało efekt – pod koniec czuć, że spędziliśmy z tymi ludźmi wiele czasu. I pamiętamy ich, gdy byli młodzi, gdy byli nastolatkami. Mamy wrażenie, że oglądamy ludzi, którzy powstawali na naszych oczach. Są na tym świecie ludzie, którzy zdobędą tylko jedną górę. A inni zdobędą ich osiem.
-