szylish_guy25

The Marvels jest mocno bezbolesnym doświadczeniem, które ratuje się głównie niektórymi postaciami (szczególnie Kamalą Khan oraz jej rodziną) i paroma niezłymi scenami. Niemniej jednak całość, tak jak spora część projektów MCU od 4. fazy, cierpi na masę typowych bolączek dla tego uniwersum.

Naprawdę świetnie udaje się przenieść dość obszerny materiał źródłowy do niemalże dwóch godzin filmu obfitując przy tym piękną warstwą wizualną.

FLASHA nie oglądało się źle. Relacja między dwoma Barry'ami wypada całkiem nieźle, a do tego film ma swoje momenty. Całość jest jednak mocno chaotyczna, niektórych postaci mogłoby na spokojnie nie być lub ich wątki są skrócone, a im mniej powiem o CGI i finale, tym lepiej.

Świetna kontynuacja świetnego filmu.

Rzygam już tą RODZINĄ.

Celebracja niedoskonałości i świetne zakończenie trylogii. Nie sądzę, żeby jakikolwiek późniejszy film MCU wypadł równie dobrze, co film Jamesa Gunna.

PEACHES PEACHES PEACHES PEACHES PEACHES

JOHN WICK: CHAPTER 4 stanowi naprawdę solidne zamknięcie trylogii rozpoczętej w części drugiej. Sceny akcji wypadają chyba najlepiej z całej serii, są długie, a mimo to nie męczą. Czy to najlepsza część? Nie. Czy jednak dobrze bawiłem się na seansie, lepiej niż na "dwójce" i "trójce"? Yeaah.

Prawdopodobnie najgorszy film MCU zrobiony do tej pory. Peyton Reed niech już nawet nie tyka nigdy więcej Ant-Mana, bo widać wyraźnie, że brakuje mu kreatywności, jaką ma np. Edgar Wright (i pewnie dlatego pierwszy Ant-Man wypadł solidnie, bo większość pomysłów było stworzone właśnie przez reżysera BABY DRIVERA i LAST NIGHT IN SOHO).

Babylon sprawdza się w niektórych scenach zarówno jako satyra, jak i również hołd dla kina Hollywood lat 20. i 30. Problem w tym, że te sekwencje stanowią tylko część jednego wielkiego i zbyt długiego burdelu na kółkach próbującego nieraz tanio szokować nie tam, gdzie trzeba.

Kolejne, po The Lost City, lepsze filmowe Uncharted niż Uncharted.

Chyba najlepszy film DreamWorks od czasów Jak wytresować smoka 2. Jest pięknie animowany, zabawny jak cholera, ma naprawdę dobrze zarysowanych antagonistów, rozwija świetnie protagonistę, do tego nie boi się podejmować w naprawdę dobry sposób tematyki śmierci, życia, czy akceptacji rodziny. To KINO!

Mogę naprawdę sporo ponarzekać na Avatar: The Way of Water (szczególnie że część wad "jedynki" wciąż została), ale nie mogę nie przyznać się, że zaangażowałem się w tą historię. Udało się zgrabnie rozszerzyć świat Pandory, a do tego w końcu zależało mi w trakcie seansu na postaciach.

Godny następca Knives Out udowadniający, że Rian Johnson dalej potrafi stworzyć mocno intrygujący whodunnit (pomimo oczywistego sprawcy) pełen niezłego humoru, wyrazistych postaci i świetnej realizacji, który do tego potrafi dobrze bawić się oczekiwaniami widza.

"I'm not even supposed to be here today!"

Najlepszą częścią filmu były wpadki na planie w trakcie napisów końcowych.

Menu - niezła Anya Taylor-Joy, świetny Ralph Fiennes, reszta w porządku, ciekawy koncept, OK realizacja.

Niektóre wątki może nie wypadają najlepiej, a film nie powie wiele nowego o tym, co już doskonale znamy, ale bawiłem się nieźle na filmie.

Jest chwilami szantażem emocjonalnym, a do tego ciężko mi utożsamić się z tytułowym bohaterem. Jackman świetny w swojej roli.

Naprawdę zastanawiałem się nieraz w tym wszystkim (szczególnie przy finale), o co tu, k**wa, chodzi.

Fani Artura i Minimków zrobiliby znacznie lepszy horror związany z tą marką niż Besson.

Porusza naprawdę dobrze masę problemów (m.in. to, jak fałszywe informacje mogą zmienić postrzeganie ludzi na czyjąś osobę), a do tego mocno trzyma w napięciu dzięki nieźle napisanym dialogom oraz przyzwoitej grze aktorskiej.

J*bać Zlatana Ibrahimovića i jego ego. Tylko "Weird" Al jest spoko.

Chemia pomiędzy Clooney'm i Roberts jest świetna i są momenty, kiedy humor naprawdę działa. Szkoda tylko, że całość zbytnio się nie udała.

Wizualnie jest nieźle, aktorsko świetnie, a pierwsze dwa akty wypadają naprawdę dobrze. Szkoda, że film trochę traci w 3. akcie, gdy dochodzi do rozpierduchy.

Black Panther: Wakanda Forever cierpi na przerost formy nad treścią. Wiele elementów fabuły przez to dobrze nie wybrzmiewa (motywy żałoby/wojny, Taloscan). Do tego powracają typowe bolączki 4. fazy MCU, na czele z kiepskim CGI i nieczytelnymi nieraz scenami akcji. I jeszcze film woli nieraz koncentrować się na wprowadzaniu nowych lub istniejących postaci, które są w fabule tylko po to, by zateasować kolejne nadchodzące projekty Marvela. Namor, Okoye czy M'Baku - spoko. Scena po napisach - -_-.

Harry Styles dalej pokazuje, że nie umie grać w filmach.

Naprawdę porządnie napisana (i nieraz zabawna) komedia romantyczna, która choć wpada w utarte dla tego gatunku schematy, to nadrabia charyzmą głównych aktorów.

Prosta fabuła, która jednak pozwala wykazać się aktorsko Zacowi Efronowi.

Powolny w pierwszej połowie, ale dostarczający sporo na ekranie i w kwestii interpretacji w drugiej.

Trochę typowe kino z lat 80., które kompletnie nie angażuje, mimo dalej całkiem niezłych scenach myśliwskich.

Przecież mówiłaś, Szumowska, że Śniegu już nigdy nie będzie, a tu proszę... mnóstwo śniegu!

ENNIO to fascynujący dokument pokazujący życie kompozytora oraz to, jak duży wpływ miał na muzykę filmową, jaką obecnie znamy. Plus samo słuchanie utworów Maestro w kinie jest okazją samą w sobie.

Szczególnie w drugiej połowie się zastanawiałem, do czego to wszystko będzie prowadzić, bo film wydawał się sam tego nie wiedzieć.

Ech, zdarzały się gorsze finały serii.

Przynajmniej nie jest to jeszcze poziom Halloween: Resurrection. Rozumiem, że twórcy chcieli zrobić coś nowego w tej serii, ale nie w taki sposób, jak tutaj.

4 godziny animowanego gadania o fiutach, penisach, ciąży męskiej, porno, wulgaryzmach itp. Jak lubisz takie rzeczy, to i tak nie warto tego serialu sprawdzać.

Uroczy zbiór krótkometrażówek z udziałem Małego Groota, ale nic ponad to.

Jeżeli będą chcieli w taki sposób kontynuować markę Auta, to... proszę bardzo. Przyjmę bez problemu więcej projektów w podobnym stylu z tego świata.

Takie remake'i to w sumie mogę oglądać...

Idźcie lepiej obejrzeć sobie Księgę Egiptu.

Wysoki budżet serialu nie sprawi nagle, że z przeciętnego scenariusza powstanie coś naprawdę świetnego, które zostanie zapamiętane na wieki.