Po doskonałym"Ojcu"Florian Zeller kuje żelazo póki gorące i na kanwie sukcesu artystycznego realizuje w doborowej obsadzie swoje kolejne teatralne dzieło i niestety zalicza spory "fuck up". Zacznijmy od tego co w tym filmie najbardziej razi - a mianowicie wszelkie zabiegi stylistyczne które w Ojcu nadawały jakiejś głębi w Synu stają się pustą metaforą-sprawia to też hermetyczność scenariusza i przez to nikt aktorsko nie wybrzmiewa(jednak scena z Hopkinsem kradnie całą uwagę).Niedobrze to wyszło.

Oczywiście, że ogromne rozczarowanie po świetnym ,,Ojcu", choć z tego wszystkiego ,,Syn" ujdzie, bo miewa niezłe sceny, a także obsada jakoś to ciągnie.

Jest chwilami szantażem emocjonalnym, a do tego ciężko mi utożsamić się z tytułowym bohaterem. Jackman świetny w swojej roli.