Glass Onion: Film z serii "Na noże"

Nie będzie odkrywcze jak powiem ze druga odsłona cyklu jest pewnym powieleniem schematu.Ponowna „przypadkowość” castingowa jest strzałem w dziesiątkę.Każdy wywiązuje się ze swojego zadania z brawurą.Scenariuszowo to istny zawrót głowy, przeplatany ze smakiem fabularnymi twistami, kolejnymi zagmatwaniami które wprowadzają sporo dobrego humoru-zaskoczeniem są tez niektóre cameo i odniesienia do innych aktorów(są to perełki).140 min film mija błyskawicznie.Brawo panie Johnson i czekam na więcej

Bardziej zaskakujący i większy, ale nigdy nie przekraczający pewnej granicy. Rian Johnson jakoś wybronił się z sequelem, który tak jak poprzednik, ogromnie bawi

Bardzo udana kontynuacja. Co prawda film jest trochę zbyt przegięty w stronę komedii, przez co gubi trochę idealny balans pierwszej części. Jednak wciąż jest to dobrze napisany, klasyczny kryminał z dobrym aktorstwem i inteligentnym humorem.

Oczywisty, jednak sprawiający dużo frajdy. Na tak mało postaci, boli mnie to, że nie każda jest rozwinięta. Pozytywny następca z ładną estetyką. Ciekawy wybór symbolizmu daje nam taki utopijny klimat, który jest realny.

Porównywalnie dobry jak Knives Out, choć tam cała ta aura tajemniczości podobała mi się nieco bardziej. Z pewnością wkrada się tu większa zabawa, a luz w opowieści Riana Johnsona jest zdecydowanie większy. Branagh może mu śmiało czyścić buty. Craig jako Blanc spisuje się bardzo dobrze. A hype na kolejne części jest już ogromny.

W pierwszej godzinie filmu warto uzbroić się w cierpliwość, bo Johnson powoli i starannie wprowadza widza w ten pokręcony świat wypełniony po brzegi rekwizytami i ukrytymi wskazówkami, choć łatwo się odbić od dość powolnego tempa i czasami wręcz nieznośnej komiksowości i manieryzmu. Później to jazda bez trzymanki, sypanie twistami i nowymi pomysłami jak z rękawa i czysta rozrywka. Czego chcieć więcej?

Za dużo tu pieprzenia o Jaredzie Leto i innych głupotach, męczące to niemiłosiernie. I mimo że seans mi się dłużył, to na koniec było takie 'ale co, to już?'. Zakończenie jest tak przewidywalne, że aż zaskakujące. Łopatologia z jaką podsuwane są niektóre tropy to masakra. Przynajmniej Craig znowu rozkoszny, ale reszta obsady daleko w tyle.
Nie jest to zły film, ale na pewno rozczarowanie, nie ma podjazdu do pierwszej części. Niestety Rian zakiwał się sam ze sobą.

Rewelacyjna kontynuacja Na noże,genialna obsada,Daniel Craige niczym Sherlock Hollmes,ciekawa intryga ,fajna muzyka

Godny następca Knives Out udowadniający, że Rian Johnson dalej potrafi stworzyć mocno intrygujący whodunnit (pomimo oczywistego sprawcy) pełen niezłego humoru, wyrazistych postaci i świetnej realizacji, który do tego potrafi dobrze bawić się oczekiwaniami widza.

Dużo słabszy od Na Noże. Zagadka była banalna, w NN również nie była zbyt wyszukana, ale zdecydowanie zabrakło polotu jak u poprzednika. Naprawdę ciężko mi coś wyróżnić, dlatego dziwią mnie pozytywne recenzje. Do tego aktorsko słabo, a i Norton poniżej oczekiwań. Meh.

Nigdy nie sądziłem, że taki klasyk kina za Na noże, zrobi takie na mnie wrażenie, oby tak dalej.

Nie potrafię ocenić tego filmu, odcinając się od pierwowzoru. Co nie zmienia faktu, że spodobało mi się odwrócenie od niego, co wyszło tylko na dobre.

Było kilka zgrabnych zmyłek i plot twistów... Ale nie przekonuje mnie grubo ciosana parodia świata bogaczy i postacie. W ogóle to film jest za długi, złe tempo - psuje je 40 minutowa retrospekcja. Zabrakło świeżości, lekkości i wdzięku, jakimi niewątpliwie wyróżniało się "Na noże".

Trochę powtórka z rozrywki, z inaczej rozłożonymi akcentami, co nie zawsze wychodzi filmowi na plus. Znowu imponuje rozwarstwianiem fabuły. Obsada też mniej zapada w pamięci.

Zakończenie takie meh, mało satysfakcjonujące.

Poprosze nastepna czesc

Pierwszy lepiej się sprawdził, ale Rian potrafi swymi kryminałami wciągnąć i bawić jak nikt inny. Uwielbiam go od czasu jego błyskotliwego debiutu i ta miłość wciąż nie zerdzewiała. Craig z komediowym zacięciem to jest to! Oby tak dalej Daniel - rządzisz!

Słowa w filmie Johnsona mają konsekwencje, działania nie. Świetnie się to ogląda do połowy, potem film nie wytrzymuje już tego, ile zaczął wymagać od widza, a w rezultacie widz od filmu. Johnson zaczyna film nagradzając widzów za pamiętanie o szczegółach, kończąc karząc ich za to. A to nicpoń.