I tak cię kocham

Choć cała historia jest trochę przeciągnięta i rozdzielona na zbyt fragmentaryczne gagi, przez które film traci na spójności i tempie, nadrabia ona naprawdę inteligentnym humorem. Żarty Kumaila figlarnie igrające z poprawnością polityczną oraz rasizmem stanowią ukoronowanie całego filmu.

Wołające o lepszego aktora w roli głównej sympatyczne kino udanie łączące humor z umiarkowanym dramatem.

Niezwykle udany miszmasz, pozytywna niespodzianka na początku nowego filmowego roku.

Pod względem gatunkowej proweniencji The Big Sick jest przede wszystkim melodramatem - tylko że to melodramat nieprzyzwoicie wręcz zabawny.

Niestety, ale brakuje tutaj dramatu - wszystko odmienia się dzięki dobremu losowi lub dzięki prostym gestom. Trudno to wszystko kupić, mimo sympatycznych aktorów i kilku szczerych uśmiechów.

Zdecydowanie godny uwagi film, który opowiada o miłości w nieco nowatorski i zaskakujący sposób.

Historia opowiedziana jest w sposób inteligentny, a jednocześnie odpowiednio ironiczny, by śmieszyć.

Fakt, że filmową historię napisało życie, dodaje jej tylko autentyczności, nadanie jej lekkiej, komediowej dynamiki sprawia, że obcujemy z kinem zabawnym i inteligentnie subtelnym.

Wbrew polskiemu tytułowi, nie jest bezmyślną komedią romantyczną. To prawdziwa historia miłosna pełna wartościowych przemyśleń i wzruszających zwrotów akcji.

Jest banalny zarówno na poziomie historii, jak i wykonania. Przypomina telewizyjną produkcję sprzed 20 lat.

Ciepła, pełna wiary produkcja pozostawi Was nie tylko uśmiechniętych, a nawet śmiejących się.

Mimo kilku dużych wad uważam I tak cię kocham za bardzo udaną produkcję. W czasach, gdy wystarczy zrobić poprawny politycznie film biograficzny, by dostać nominację do nagrody Akademii Filmowej, warto zwrócić uwagę na tę perełkę.

Pierwsze minuty seansu zapowiadały głupkowatą komedię, dlatego też trzymając kurtkę w rękach byłem gotów do szybkiego opuszczenia sali kinowej. Tymczasem niespodziewanie z każdą kolejną sceną film ewoluował w kierunku inteligentnej rozrywki, wywołując szczery śmiech.

Gutek Film po serii filmowych eksperymentów tym razem dostarcza nam najwyższej próby kino rozrywkowe.

Daje wiele poważnych refleksji, wnosi wiele lekkiego humoru oraz zgrabnie miesza romans, komedię z dramatem. Ładny ten związek wyszedł.

Komedia romantyczna z głębszym przesłaniem, mądra, ściskająca za serce i oczywiście śmieszna. I tak cię kocham to świetny film indie o skomplikowanych związkach i potrzebie szczerości.

Pełna pozytywnej energii produkcja, która momentami wzrusza, by w innej chwili rozbawić, ale przede wszystkim zaczarować autentycznością.

Jest jak ciepły kocyk w zimową pogodę, bardzo przyjemnie się go ogląda i jako miks rom-koma z dramatem wypada świetnie.

Wypełniony uroczym humorem, prowadzony przez rozczulającego Nanjianiego festiwal ciepła i zrozumienia dla drugiego człowieka idealnie nadaje się do tego, by pomóc nam w przebrnięciu przez zimowe miesiące. Nawet jeśli nie znosicie komedii romantycznych, rozważcie danie mu szansy, bo potrafi pięknie się odpłacić za okazane zaufanie.

W I tak cię kocham jest więcej myśli i kreatywności poświęconej na żarty, dialogi niż na budowaniu sytuacji. Też jednak nie jest tak, że to jest jedna z tych produkcji, gdzie śmiech ma nas zagadać, byśmy nie mieli czasu na myślenie.

Nawet jeśli zatem chwalące potęgę komizmu "I tak cię kocham" wydaje się chwilami dziełem zakochanym w sobie, klasa filmu czyni ten delikatny narcyzm w pełni usprawiedliwionym.

Najlepsza komedia, jaką zobaczycie na początku 2018 r.

Jest sundancowym, lekkim i przyjemnym kinem, które daje nadzieję, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Nieco naiwne, ale przecież prawdziwe. Tego się oczekuje od prawdziwych historii - aby pokazywały, że każdy z nas ma szansę odnaleźć szczęście.

Szczerze zabawna i wzruszająca komedia, która wnosi powiew świeżości do - wydawać by się mogło - skostniałego gatunku komedii romantycznych.

Tylko i aż porządny film, przybliżający nam postać Kumaila Nanjianiego.

Przy pełnokrwistych bohaterach nie ma problemu z zaangażowaniem się w fabułę. Jednak najbardziej cenię ten film za to, że udowadnia, że można podnieść widza na duchu, nie uciekając się do karkołomnych sztuczek i wydumanych rozwiązań fabularnych. Wystarczy trochę bezpretensjonalności i niegłupiego humoru. To dobra propozycja w tych beznadziejnych czasach.

Szalenie uroczy film. Świetny scenariusz wzbogacono o doskonałą obsadę i przede wszystkim z niczym nie przesadzono, ani z lukrem, ani z dramatem.

Jeden z lepszych sposobów na to, by 2018 rozpocząć i z uśmiechem i z odrobiną refleksji.

Zabawne, inteligentne i urocze kino.

"I tak cię kocham" powinno stać się wzorem dla przyszłych komedii romantycznych. Bowiem nie mając w sobie grama pretensjonalności, bawiąc i wzruszając, zręcznie potrafi poruszyć ważne, społeczne problemy i jednocześnie opowiedzieć autentycznie poruszającą historią.

Przywraca wiarę w komedie romantyczne.

Przywraca wiarę nie tylko w komedie romantyczne, ale w poruszające i zabawne kino niezależne dla każdego.

Urocza, zabawna i lekka komedia romantyczna oparta na faktach.

Zgrabna, dowcipna i czarująca opowieść o tym, jak przesuwając horyzont czubka własnego nosa można znaleźć coś dużo cenniejszego, niż nawet najbardziej błyskotliwe "ja". Szczerą, może i niedoskonałą, ale prawdziwą miłość.

Autentyczny, potrzebny i wart obejrzenia.

Ma swoje momenty i porusza interesujące tematy, ale całkowicie brakuje mu cech szczególnych, czegoś co sprawiłoby, że będzie nie tylko obejrzany, ale i zapamiętany.

Ciepła, emocjonująca historia, której nie trzeba było wymyślać - zrobiło to samo życie.

Kluczem do sukcesu pozostaje jednak bezbłędna obsada, specyficzny ciężar wynikający z autentyzmu całej historii i tak dziś cenna lekcja z pierwszej ręki, jak to jest być muzułmaninem na Zachodzie.

Jeżeli to jest komedia, to znaczy, że mam inne podejście do tego gatunku.

Jest to dobry, świetnie zagrany komediowy dramat, który potrafi równie dobrze rozbawić i wzruszyć. Taki, który stanowi rozrywkę ciut ambitniejszą, która pozostanie z nami na dłużej i da do myślenia.