Tegoroczny Logan bardzo grubą kreską oddzielił to, co aktualnie dobre i ciekawe w gatunku komiksowych ekranizacji, od tego, co nudne i niemodne. Strażnicy Galaktyki vol. 2 znajdują się pod kreską tego specyficznego równania, serwując kino, które przed Loganem może i byłoby w miarę fajne, ale już nie teraz.

Kontynuacja zapewnia równie udaną zabawę, a w tle trup ściele się gęsto, zupełnie jak na naszej planecie.

Jeżeli ktoś się obawiał, że druga odsłona przygód tej przesympatycznej, chociaż mającej na karku nie jeden wyrok, ferajny straci swój urok - to może być spokojny.

Całość Gunn komponuje wedle sprawdzonej zasady: wizualny majstersztyk, dużo wybuchowej akcji, mocno doładowanej przednim poczuciem humoru, doprawionej kilkoma rarytasami dla najbardziej hardcore'owych fanów Marvela. A wszystko oczywiście toczy się w rytm kapitalnej muzyki.

Nawet w słabszych momentach, wciąż prezentują wysoki poziom, bo pomysłów i energii mógłby pozazdrościć im niejeden blockbuster, a bohaterowie są tak dobrze napisani, że potrafią uratować nieco sytuację i przyciągać naszą uwagę podczas chwilami nudnawej ferii efektów komputerowych w finale.

Świetna produkcja, która przypadnie do gustu nie tylko fanom uniwersum Marvela, ale wszystkim, którzy lubią humorystyczne kino przygodowe okraszone szczyptą dramatu.

Dostarcza kilotony dobrej zabawy i sprawia, że postacie, które pokochałem 3 lata temu, uwielbiam jeszcze bardziej.

Gunn zachował wszystko, co uczyniło Strażników Galaktyki wielkim widowiskiem.

Jeżeli spodobała się Wam jedynka, będziecie zachwyceni dwójką.

Aż chce się z nimi znowu ratować świat.

Wobec drugiej części "Strażników Galaktyki" wymagania fanów były ogromne. Tym bardziej cieszy, że zostały one zaspokojone.

Drugie spotkanie z bandą galaktycznych outsiderów okazało się tak wyśmienitą rozrywką jak odkrycie ich na kinowym ekranie po raz pierwszy. James Gunn wykorzystał to, co udało się w "jedynce", jednak zapewnił widzom jeszcze więcej emocji, niekiedy bardzo skrajnych.

Nie jest może tak równym filmem jak oryginał. Intryga wydaje się tym razem pretekstowa, a w przegadanym środkowym akcie wyraźnie siada tempo. Słabości z nawiązką wynagradza jednak wyśmienity finał, który w równym stopniu zachwyci miłośników wystawnych ekranowych rozrób i melodramatów.

Porządne kino przygodowe, którego fabułę można streścić słowami "grupa bohaterów musi wygrać walkę z planetą". Z drugiej strony tak zdefiniowaną fabułę w pełni ratuje realizacja i nawet na niektóre dziury fabularne można przymknąć oko.

Zabawa wciąż jest przednia, ale o zachwyt, jak przy oglądaniu oryginału, już znacznie trudniej.

Więcej żartów, jeszcze więcej samych Strażników i o wiele mniej czasu na wytchnienie. Jesteśmy bombardowany gagami, z wypiekami na twarzy śledzimy pędzącą akcję i z rozrzewnieniem słuchamy przyjemnej dla ucha muzyki.

Rozrywka w najczystszej postaci, typowy blockbuster, którego jedynym celem jest zarobienie dużej ilości pieniędzy.

Galaktyczna przygoda na dopalaczach. Jest głośno, barwnie i na pełnym gazie.

W kontekście całego MCU Strażnicy Galaktyki vol. 2 wypadają bardzo dobrze - zarówno jako oddzielny film, kontynuacja, a także jako część układanki, która przybliża nas do sagi zwanej "Wojną Nieskończoności".

Wizualno-fabularny majstersztyk, który nie tylko bawi, ale również wzrusza i kilka razy zaskakuje.

Wciskają gaz do dechy i ani myślą zbaczać ze swojej kosmicznej ścieżki. Wracają gadające szopy i tańczące drzewa, wracają humor i emocje. No i najważniejsze - ekran ponownie aż iskrzy od niepodrabialnego klimatu wielkiej przygody.

Świetna rozrywka. Zabawna, pełna szybkiej akcji, ale i wzruszająca.

Mimo pewnych niedociągnięć "Strażnicy Galaktyki Vol. 2" to w dalszym ciągu kawał świetnie opowiedzianego kina i godna kontynuacja. I podobnie jak część pierwsza film zdecydowanie nie na jeden raz.

Czysta rozrywka najlepszego sortu.

Rozrywka na najwyższym poziomie. Widać, że twórcy dobrze wiedzą, jaki materiał mają w rękach, przez co nie marnują potencjału produkcji. Film Jamesa Gunna jest autentycznie zabawny, ma świetnie napisane postaci i jeszcze lepsze, często kąśliwe dialogi, dlatego mimo iż mamy do czynienia z kontynuacją, to ta forma wciąż się sprawdza i nie czuć powtarzalności.

Kawał porządnego, widowiskowego i zabawnego kina sci-fi, które doskonale się ogląda i które wstydu ani poprzedniczce, ani całemu MCU nie przynosi.

Widać, że James Gunn dobrze odrobił lekcję z fenomenu Kina Nowej Przygody - sprawnie rozpoznał w czym tkwiła jego siła i zgrabnie przeniósł to do swojego filmu. Stworzył przy tym produkcję z powodzeniem idącą za ciosem pierwszej części i najzwyczajniej w świecie zasługującą na to, żeby odnieść sukces nie mniejszy niż swój poprzednik.

Jako jedyni w MCU w pełni wykorzystują ogrom przestrzeni kosmicznej, dzięki czemu znów odwiedzimy fantastyczne zakątki kreatywnej wyobraźni Gunna w postaci obcych środowisk i ich mieszkańców.

Świetne kino rozrywkowe, posiadające zarówno wszystkie zalety, jak i wady tego gatunku.

Ależ to jest galaktycznie znakomita rozrywka!

To przede wszystkim film z wartką akcją i dobrze prowadzonymi działaniami marketingowymi. Twórcy zadbali, aby nie utracić wypracowanego stylu i niebagatelnych zysków.

Na filmie Gunna dobrze bawić się będzie każdy, kto z dystansem i humorem potrafi spojrzeć na to, co podtykają mu pod nos filmowi twórcy, ale to właśnie przerośnięci fani arcade games, starych komiksów i kina klasy Z będą najbardziej zadowoleni!

Temperamentu i pomysłowości filmowi nie brakuje. Wymachuje na prawo i lewo rozwiązaniami, ma słowotok oraz niekończącą się potrzebę chwalenia paletą barw.

Balansuje na granicy pomiędzy znakomitą rozrywką i niebezpiecznym reżyserskim samouwielbieniem, widać rysy na strukturze, ale koniec końców bawiłem się podczas seansu jak prosię.

Kolejny marvelowski sequel, który nie daje rady być taki dobry jak poprzedni film.

Naładowany żartami, kosmiczny festiwal kolorów, ale gdzieś po drodze gubi tempo i nasze zainteresowanie.

Świetny film, który może przyciągnąć wiele grup odbiorców.

Nie są filmem tak świeżym i pomysłowym jak pierwsza część. James Gunn powiela tu pewne schematy, które nie do końca działają tak dobrze jak poprzednio, ale nadrabia to nienachalnym humorem, świetną muzyką i przede wszystkim bohaterami, których nie da się nie lubić.

Może nie grzeszy fabułą ale nadrabia braki wizualną perfekcją podciągając go do rangi niewymagającego estetycznego widowiska.

Jeżeli ktoś dobrze wspomina seans pierwszych Strażników, uczucia względem dwójki mogą być tylko bardziej pozytywne.

Przypadnie do gustu wszystkim fanom pierwszej części, bo bierze z niej wszystko to co najlepsze.