Life

Miłośnicy kina science fiction na pewno nie będą zawiedzeni.

W Life zdecydowanie nie ma ani nic odkrywczego, ani nic w jakikolwiek sposób odświeżającego i tak wyeksploatowany już gatunek kosmicznego survivalu. Jednak mimo to, jest to wciąż dobrze zrealizowana, trzymająca w napięciu produkcja, z której oglądania da się czerpać szczerą satysfakcję.

Z pewnością spodoba się widzom nie zaznajomionym z głośnymi produkcjami z pogranicza SF i horroru. Dla weteranów obu gatunków film Daniela Espinosy będzie nad wyraz przewidywalny i zwyczajnie nudny.

Nie da się niestety obronić tezy, że ten film jest czymkolwiek więcej niż space-horrorem.

Nie jest złym filmem, tylko przeciętnym. Nie budzi silnych emocji, ale tempo jest na tyle szybkie, że nie zdąży nas znużyć.

Mało w nim powiewu świeżości, a bez niego kino gatunkowe znika w eterze.

Jak lubicie filmy w stylu "Aliena", to i tutaj będziecie się bawić całkiem nieźle. Osobiście nie byłbym szczególnie zaskoczony jeśli nadchodzący "Obcy" okaże się gorszy od "Life".

Choć nie zrewolucjonizuje kina ma szansę zapisać się choć na chwilę w popkulturze gatunku sci-fi. To dobrze nakręcony film, który pomimo przewidywalnej i zbudowanej na schematach fabule potrafi nas zaskoczyć i zaintrygować.

Człowiek wychodzi z Life przeświadczony, że to kolejny dobry pomysł, który został jednak zmarnowany.

Seans "Life" frustruje widza zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie. Frustracja jest elementem fabuły, ale także jej produktem, bo nie oferuje nic nowego ani odkrywczego w gatunku sci-fi.

Nudzić się raczej nikt nie będzie, ale szukający w kinie science fiction jakiejś "kubrickowskiej" głębi lekko się rozczarują.

Ogląda się przyjemnie, bez spoglądania na zegarek, chwilami nawet z dreszczykiem emocji i lekkim niepokojem o losy ludzkości.

Nie zmieni gatunku, nie oferuje niczego nowego, ale to rzetelnie wykonana praca, która pokazuje, że można opowiedzieć znaną już historię w interesujący sposób.

Powtarza schematy zapoczątkowane przez serię "Obcy" i nie dodaje nic od siebie.

Trzyma w napięciu i budzi grozę nawet pomimo swojej wtórności i przewidywalności.

Solidy przeciętniak, który spodoba się zwłaszcza fanom gatunku.

Mieszanka horroru, thrillera sf oraz długimi momentami - przeciętnego kina akcji.

Chociaż fabuła nie grzeszy oryginalnością, to jednak w takich realiach obcego jeszcze nie widziałem, a miło było go zobaczyć.

Jest dokładnie tym, co obiecywał - tanią kalką "Obcego", z dość płaskimi bohaterami, ale ciekawym rozwojem żyjątka i fabuły.

O ile film w reżyserii Daniela Espinosy nie zaskakuje, o tyle jest porządnie zrealizowanym thrillerem s-f, z którego fani klasycznego dreszczowca w kosmosie nie wyjdą rozczarowani.

Fabuła momentami kuleje, a zachowanie obcej formy życia przyprawia o zawrót głowy - w tym negatywnym znaczeniu. Jednakże wykonanie filmu, naturalne aktorstwo i niespodziewany koniec zasługują, by poświęcić chwilę na Life.

Mimo wszystko dość ciekawie wypada oldskulowe, horrorowe zakończenie i cały seans upływa dość szybko, mimo że nie wzbudza większych emocji. Są jednak w "Life" sceny kapitalne, które sprawiają, że przez jakiś czas ma się wrażenie obcowania z czymś zgoła nieprzeciętnym.

Kawałek solidnego kina sci-fi. Nie spodziewajcie się horroru na miarę "Obcego", ani wizualizacji wykładów fizyków teoretycznych jak w "Interstellar", a wtedy ten film Was nie zawiedzie i obdaruje was prawie dwiema godzinami przyjemnej rozrywki.

Jeśli koncept Obcego nakręconego przy użyciu najnowszych technologii w realistycznej konwencji wydaje się wam interesujący, to przy tym filmie będziecie się bardzo dobrze bawić.

Niezłe, rozluźniające kino rozrywkowe, gdzie pojawiają się pewne bzdury oraz suspens, mimo schematyczności oraz sporej ilości klisz.

Choć ten film tak naprawdę nie wnosi niczego nowego do gatunku i nigdy nie będzie tak dobry jak pierwszy Obcy, warto go obejrzeć ze względu na wykonanie, bo efekty specjalne są tu pierwszorzędne!

Można zobaczyć, seans krzywdy Wam nie zrobi, dostarczy rozrywki, jednak brakuje mu argumentów fabularnych, aby można było się nim zachwycać.

Jest to obraz dający się oglądać bez bólu ale nie należy od niego oczekiwać czegokolwiek powyżej średniej.

Solidny horror. Ale z zastrzeżeniami.

Przez większość czasu "Life" wygląda i brzmi jak fantastyka naukowa, a nie efekciarskie fantasy, które podszywa się pod science fiction. Na końcu wszystko siada, bo twórcy przestają ufać w inteligencję widza, ale dobre wrażenie pozostaje.

Choć podczas seansu "Life" nuda nam nie grozi, zamiast niej pojawia się znużenie wywołane nadmiarem akcji i jej przewidywalnością. Bo filmowa dramaturgia z czasem staje się zbyt mechaniczna, a opowieści brakuje twistu, który nadałby tej opowieści nową energię.

Jest wyjątkowo spójnym sci-fi, w którym mordercza walka rozgrywa się z artystycznym zacięciem. Unikalne rozwiązanie, jak na hollywoodzkie warunki.

Powinien zadowolić wielbicieli horrorów s-f pełnych dynamicznej akcji i udanie zbudowanej klaustrofobicznej atmosfery osaczenia i niepokoju. Jednak wydaje się, że fabuła została potraktowana bardzo pobieżnie, jako kalka niegdysiejszego klasyka, gdzie napięcie sięgało zenitu bez konieczności i możliwości użycia tak zaawansowanych efektów, jak dziś.

Po tym filmie zupełnie nie czekam na kolejną część historii o Ksenomorfach od Ridleya Scotta. W "Life" dostałem nie tylko bardzo realistyczne science-fiction, ale pełnoprawny horror, od samego początku mocno trzymający w napięciu, pełnej jednowymiarowych, ale szybko dających się polubić postaci, z masą pierwszorzędnej akcji, a wszystko to przy gęstej atmosferze przywodzącej na myśl "The Thing", do tego zwieńczone świetnym fabularnym twistem.

Dobrze zrealizowany horror, który świetnie dawkuje napięcie, może pochwalić się dobrą warstwą techniczną, ale cierpi też na większość bolączek typowych dla gatunku.

Zważywszy na fakt, iż wśród horrorów sci-fi panuje od lat posucha, łapcie okazję, by zobaczyć to w kinie.

Sto minut podwyższonego tętna w kinie zagwarantowane.

Solidnie odrobiona lekcja z wcześniejszych filmów, opartych na niemal identycznym schemacie.

Trzyma chwilami na krawędzi fotela. Espinosa wykorzystuje zamkniętą, klaustrofobiczną przestrzeń bez grawitacji oraz koktajl skrajnych uczuć towarzyszących odkryciu - od podekscytowania i fascynacji po przerażenie.

Dobre kino rozrywkowe, co prawda niezbyt oryginalne, ale niepozbawione własnego charakteru.

Chciałoby się trochę więcej od filmu, który z początku zapowiada się na kino odrobinę ambitniejsze od zwykłego filmu akcji rozgrywającego się w kosmosie. Niestety "Life" jest tylko tym drugim.