Łotr 1. Gwiezdne wojny - historie

Oczywiście, to nie jest film bez wad, a żadna z postaci nie dorównuje charyzmą bohaterom pierwszej trylogii. Ale co z tego, skoro "Łotr 1", który w założeniu miał być trochę ubogim krewnym cyklu, w sumie trzyma poziom jego najlepszych części.

Nie dość że podtrzymuje poziom ostatniej produkcji, to momentami wydaje się lepszy, i to nie tylko pod kątem realizacyjnym.

Radzi sobie zarówno jako samodzielny film o kosmicznej wojnie, jak i część czegoś większego, jako historia uzupełniająca wątki pierwszej trylogii.

Zamiast napędzanej nostalgią Nowej Przygody Gareth Edwards zaserwował błyskotliwą hybrydę heist movie, space opery i bezkompromisowego kina wojennego spod znaku "Helikoptera w ogniu". Surową, defetystyczną, ale w każdym aspekcie zazębiającą się z dobrze znanym uniwersum.

Najbrudniejsze Gwiezdne Wojny. Dzięki temu też trochę najbardziej przejmujące, bo rzucające cień na całą sagę. "Łotr 1" pokazuje, ile naprawdę kosztowała ta "Nowa nadzieja", którą cieszyli się rebelianci w 1977 roku.

Bardzo dobre kino akcji, w którym na każdym kroku czuć ogrom gwiezdnowojennej mitologii.

Twórcy udowodnili nam, że pomimo paru potknięć są w stanie opowiedzieć nam ciekawą, wciągającą i kompletnie inną historię. Udało im się na nowo zdefiniować uniwersum stworzone przez Georgea Lucasa, które potrzebowało powiewu świeżości i niespotykanego dotąd spojrzenia. Do tego dochodzi jeszcze dobra obsada i rewelacyjne wykończenie.

Świetnie zrobiony blockbuster, który jednak nie przejdzie do historii kina tak jak oryginalna trylogia.

Jest takim daniem zastępczym dla fanów Gwiezdnych Wojen. Wypełnia pewną lukę i na kilka miesięcy ich zadowoli. W przyszłym roku do kin, oczywiście w grudniu, ma wejść ósma część serii i zapewne w tym tempie takie półprodukty jak "Łotr" zostaną zapomniane.

Miałem z tego seansu wiele frajdy, bowiem udało się tutaj połączyć z jednej strony dobre wojenne kino akcji z legendarną serią, a co najważniejsze całość przygotowano starannie i z szacunkiem dla widzów młodszych i starszych.

Po delikatnie mówiąc średnim "Przebudzeniu mocy" miłośnicy dostaną obraz za jakim tęsknią od lat - spójny, klimatyczny, delikatnie grający na sentymencie.

Realizacyjne mistrzostwo "Łotra 1" w pewnym sensie unieważnia filmy Lucasa, brutalnie obnażając wszystkie ich niedoskonałości.

Efekt końcowy jednak nie zawodzi, bo film Garetha Edwardsa miejscami ma zadatki na bycie najlepszym obrazem z gwiezdnej serii.

Choć "Łotr 1" nie jest najlepszym dziełem w uniwersum, nie jest też najgorszym, a dla każdego widza powinna to być jazda bez trzymanki, o jakiej od zawsze marzyliśmy, zaś mroczne zakończenie filmu może utwierdzić nas w przekonaniu, że choć serię przejął Disney, to nie musi to wcale oznaczać filmów dla dzieci.

Jest filmem dobrym. Odchodzącym klimatem od przygodowego charakteru całej serii "Gwiezdnych wojen", niespecjalnie odkrywczym fabularnie, ale konsekwentnym w nastroju, spójnym z sagą, efektownym i nadal budzącym emocje.

Bezkompromisowe zakończenie potrafi wiele wynagrodzić, lecz "Łotr 1" wciąż wypełnia ramy stworzone przez George'a Lucasa. Daje przy tym nadzieję, że już wkrótce ktoś je twórczo rozerwie.

Dzięki odejściu od czarno-białych postaci dostajemy nową jakość. A dopełnia ją zakończenie. Niby wiemy jak to się skończy ale jednak zaskoczenie jest duże, naprawdę duże.

Rasowe wojenne kino science fiction, które powstało jako obietnica spełnienia marzeń fanów wychowanych na starej trylogii. I z tych obietnic perfekcyjnie się wywiązuje. Moc znowu jest z nami.

Wprowadza sporo świeżości do "Gwiezdnych Wojen", czasem gra na sentymentalnej nutce, ale robi to mniej łopatologicznie niż "Przebudzenie Mocy".

Wciągające kino, które zaskakuje swoją jakością i świeżością.

Bardzo przekonujący i satysfakcjonujący powiew świeżego powietrza, dzięki któremu całe kinowe uniwersum może tylko zyskać.

Perturbacji produkcyjnych na ekranie nie widać. Jest dużo akcji, humoru i świetnych dialogów. Nie brakuje licznych nawiązań i postaci z oryginalnej trylogii z Darthem Vaderem włącznie.

Nie zachwycił mnie na tyle, żebym piał z zachwytu, co nie zmienia faktu, że to "pełnoprawne Gwiezdne Wojny", bez obejrzenia których straci się ważny element całej układanki.

Gwiezdne Wojny odbrązowione, sprowadzone z poziomu epickiego rozmachu do opowieści z frontu, wypadają blado i nijako.

To film spełniający zdecydowaną większość wymogów, jakie stawiało się przed tym niezwykle ważnym, pierwszym kinowym spin-offem w historii Gwiezdnych Wojen, wprowadzając przy tym świeżość, a także zachwycając wizualnie oraz dźwiękowo.

Jeśli z kolei siódmy epizod pełnoprawnej sagi nie zawojował Waszych serc, dajcie szansę Łotrom. O ile zapowiedziany już na 2018 rok spin-off o Hanie Solo utrzyma poziom dzieła Garetha Edwardsa, filmy z cyklu "Gwiezdne wojny - historie" mogą się okazać o wiele ciekawsze niż dalsze odcinki tradycyjnej sagi.

"Łotrowi" nie udało się uniknąć kilku problemów, jak chociażby częste uderzanie w najprostsze emocje, muzyka nie tak super jak za czasów Williamsa czy niezrozumiałe decyzje bohaterów, ale przymykam na nie oko, bo "Rouge One" jest w końcu takimi Gwiezdnymi Wojnami, jakie chciałem - świeżymi, ze świetnymi bohaterami i fantastyczną stroną wizualną.

Całość tworzy kompozycję naprawdę udaną: łączy w sobie wzruszenia, akcenty humorystyczne oraz adrenalinę i wartką akcję. Znakomita produkcja, przy której każdy wykonał kawał dobrej roboty, dzięki czemu efekt zachwyca.

W czasie seansu czułem się jakbym grał w jedną ze słabszych gier komputerowych z tego uniwersum. Niby to wciąż Gwiezdne Wojny, ale poza tym faktem trudno znaleźć mi coś, co rzeczywiście byłoby tu jakimś wyróżnikiem. Może zdziadziałem i nie potrafię odnaleźć tej magii, a może po prostu tym razem jest tutaj najzwyczajniej na świecie zabrakło.

Oczywiście - zdarzają się ckliwe momenty, fabularne pójście na skróty czy też zbyt pompatyczne chwile. Jednak takich Gwiezdnych wojen jeszcze nie widzieliśmy.

Bardzo udane zapoczątkowanie serii "Gwiezdne Wojny - Historie". Nie jest oczywiście pozbawiony wad, ale jak na film, który z natury jest dziełem pobocznym względem trzech głównych trylogii, to mamy do czynienia z całkiem odważnym i dającym wiele radości dziełem, które powinno zadowolić większość zatwardziałych fanów Star Wars, jak i niedzielnych kinomanów.

Jest bardzo dobry w swojej formule, a jego akcja dzieje się w kosmosie, w jednym z najbardziej spektakularnych uniwersów i tą spektakularność czuć wręcz namacalnie.

Próbuje być czymś więcej, niż próbą wyciągnięcia pieniędzy z portfela i w pełni zasługuje na uwagę wszystkich fanów Gwiezdnych wojen, którzy znajdą w nim poza nowymi także dobrze znane przez siebie charaktery.

To film stworzony przez ludzi, którzy wiedzieli kim jest ich potencjalny widz, ale potraktowali go z szacunkiem. W swojej kategorii film bardzo dobry.

Krew, pot, łzy, wielka odwaga i ogromne poświęcenie - "Łotr 1" zaiste nie tylko ekranowym postaciom, ale i nam widzom daje "nową nadzieję" na wspaniałą przyszłość gwiezdnej sagi.

Bardzo smutny film w świecie "Gwiezdnych wojen", gdzie dopiero wydarzenia z tego tytułu, pozwoliły stworzyć tą Rebelię jaką znamy z klasycznej trylogii. Na szczęście nie jest tylko bezczelnym skokiem na kasę, tylko spójną, mroczną i bardziej "brudną" historią, dającą nadziej na kolejne udane części.

Ważny tytuł, dodający światu filmowych "Gwiezdnych wojen" głębi, podkreślający wagę konfliktu i cenę wojny.

Jeśli taki poziom utrzymają następne spin-offy to w odległej galaktyce czeka nas jeszcze wiele wspaniałych przygód.