Łotr 1. Gwiezdne wojny - historie

Interesująca, choć nierówna próba wzbogacenia głównej serii o nowe wątki, bohaterów i światy.

Ważny tytuł, dodający światu filmowych "Gwiezdnych wojen" głębi, podkreślający wagę konfliktu i cenę wojny.

Nie jest wolny od wad, ale jest znakomitym przykładem na to, że nadal można zrobić ciekawy film w świecie Gwiezdnych Wojen. Łotr 1 wytycza także nowy kierunek z którego niewątpliwie skorzystają następni twórcy.

Potwierdził, że bardzo dobry film, zrobiony z miłością i pasją, obroni się w każdych warunkach.

Jeśli taki poziom utrzymają następne spin-offy to w odległej galaktyce czeka nas jeszcze wiele wspaniałych przygód.

Każdy fan Gwiezdnych Wojen, wyjdzie z seansu wniebowzięty. Pozostałe osoby także powinny być zachwycone ponieważ jest to zacne kino akcji o wcale niebanalnej fabule.

Szara strefa, która rozpościera się między jasną i ciemną stroną Mocy, jest tu większa niż kiedykolwiek wcześniej.

Zamiast napędzanej nostalgią Nowej Przygody Gareth Edwards zaserwował błyskotliwą hybrydę heist movie, space opery i bezkompromisowego kina wojennego spod znaku "Helikoptera w ogniu". Surową, defetystyczną, ale w każdym aspekcie zazębiającą się z dobrze znanym uniwersum.

Całość prezentuje się dość smakowicie. Efekty, efekty i jeszcze raz efekty. W oczekiwaniu na ósmą odsłonę kultowej serii można dać się porwać pobocznej historii.

Bardzo przyzwoity spin-off. Film, który z pewnością nie obrośnie kultem, jak stara trylogia, ale też nie doczeka się krytyki, jaka spadła na późniejsze filmy Lucasa.

Zachwyca rozmachem inscenizacyjnym, ale rozczarowuje wtórnym scenariuszem i kreacją postaci.

Niezwykle udany powrót do odległej galaktyki. Twórcy przenieśli do świata Jedi pomysł sprawdzony wcześniej w filmach z superbohaterami Marvela - wykorzystali formułę znanego i lubianego gatunku filmowego, żeby odświeżyć popadającą w schematyczność franczyzę.

Próbuje być czymś więcej, niż próbą wyciągnięcia pieniędzy z portfela i w pełni zasługuje na uwagę wszystkich fanów Gwiezdnych wojen, którzy znajdą w nim poza nowymi także dobrze znane przez siebie charaktery.

Oczekiwania związane z premierą Rogue One: The Star Wars Story z pewnością były wysokie. Projekt spod znaku Disneya jest czymś zupełnie nowym, nieznanym dotychczasowemu uniwersum. Ma przekonać fana Gwiezdnych Wojen i każdego potencjalnego widza, że aktualny właściciel Lucasfilm podoła kolejnym wyzwaniom. Od razu trzeba przyznać, że pionierski, antologiczny cykl został świetnie zainaugurowany.

Na takie Gwiezdne Wojny czekałem. Spin - Off odcinający się od świata oryginalnej trylogii, będący surowym i pełnowartościowym filmem wojennym.

Dorosły film, w którym dużo kwestii może być dla młodszych widzów zaskoczeniem, a pozytywni bohaterowie nie są niewinni i kryształowi.

Najbrudniejsze Gwiezdne Wojny. Dzięki temu też trochę najbardziej przejmujące, bo rzucające cień na całą sagę. "Łotr 1" pokazuje, ile naprawdę kosztowała ta "Nowa nadzieja", którą cieszyli się rebelianci w 1977 roku.

Chociaż akcja filmu niejednokrotnie galopuje w niesamowitym tempie, to całość jest spójnym i przekonującym obrazem. Scena kończąca produkcję pięknie ją zamyka.

Audiowizualny spektakl uderza w zmysł wzroku i słuchu, ale brakuje mu pazura rodem z powieści łotrzykowskiej, który charakteryzował wcześniejsze epizody.

Nie jest wolny od wad, zdarza mu się hołdować zbyt mocno stylistyce "Gwiezdnych wojen", ale fakt, że jest to dzieło tak emocjonujące i emocjonalne, że z "niepotrzebnego filmu" udało się stworzyć coś, co ma sens i zostanie zapamiętane na długo, sprawia, że "Łotra 1" nie można nie docenić.

Miałem z tego seansu wiele frajdy, bowiem udało się tutaj połączyć z jednej strony dobre wojenne kino akcji z legendarną serią, a co najważniejsze całość przygotowano starannie i z szacunkiem dla widzów młodszych i starszych.

Krew, pot, łzy, wielka odwaga i ogromne poświęcenie - "Łotr 1" zaiste nie tylko ekranowym postaciom, ale i nam widzom daje "nową nadzieję" na wspaniałą przyszłość gwiezdnej sagi.

To film stworzony przez ludzi, którzy wiedzieli kim jest ich potencjalny widz, ale potraktowali go z szacunkiem. W swojej kategorii film bardzo dobry.

Bardzo smutny film w świecie "Gwiezdnych wojen", gdzie dopiero wydarzenia z tego tytułu, pozwoliły stworzyć tą Rebelię jaką znamy z klasycznej trylogii. Na szczęście nie jest tylko bezczelnym skokiem na kasę, tylko spójną, mroczną i bardziej "brudną" historią, dającą nadziej na kolejne udane części.

Jako fan doceniam, a jako widz podziwiam.

Naprawdę solidny kawał kina wojennego. Odejmijcie cały ten sztafaż, a zostaną, nie przymierzając, "Komandosi z Nawarony".

Cały film, mimo wielu denerwujących aspektów, ogląda się naprawdę przyjemnie i nie żałuję czasu poświęconego na dwa seanse.

Bezkompromisowe zakończenie potrafi wiele wynagrodzić, lecz "Łotr 1" wciąż wypełnia ramy stworzone przez George'a Lucasa. Daje przy tym nadzieję, że już wkrótce ktoś je twórczo rozerwie.

Jest bardzo dobry w swojej formule, a jego akcja dzieje się w kosmosie, w jednym z najbardziej spektakularnych uniwersów i tą spektakularność czuć wręcz namacalnie.

Całość tworzy kompozycję naprawdę udaną: łączy w sobie wzruszenia, akcenty humorystyczne oraz adrenalinę i wartką akcję. Znakomita produkcja, przy której każdy wykonał kawał dobrej roboty, dzięki czemu efekt zachwyca.

Bardzo udane zapoczątkowanie serii "Gwiezdne Wojny - Historie". Nie jest oczywiście pozbawiony wad, ale jak na film, który z natury jest dziełem pobocznym względem trzech głównych trylogii, to mamy do czynienia z całkiem odważnym i dającym wiele radości dziełem, które powinno zadowolić większość zatwardziałych fanów Star Wars, jak i niedzielnych kinomanów.

Okazuje się być filmem dobrym, pod koniec nawet bardzo udanym, dzięki czemu z kina wychodzi się z poczuciem, że ten pierwszy z planowanych spin-offów "Gwiezdnych wojen", choć może nie jest rewelacyjny, na szczęście nie jest nieudany.

Gwiezdna saga chyba nigdy nie była tak bliska naszej współczesnej "galaktyce" - z bohaterami, w których można uwierzyć, wybuchami, którymi można się przejąć, i naturą wojennego zwycięstwa, które zawsze przecież okupione jest czyimś cierpieniem i czyjąś śmiercią.

Dzięki odejściu od czarno-białych postaci dostajemy nową jakość. A dopełnia ją zakończenie. Niby wiemy jak to się skończy ale jednak zaskoczenie jest duże, naprawdę duże.

Dobre, sprawnie zrealizowane kino, na jakie czekaliśmy. Wydaje mi się, że z uwagi na nowe pomysły, których w uniwersum jeszcze nie widzieliśmy, dla wielu mogą być to GW, na jakie czekali od lat 80.

Stare, dobre Gwiezdne Wojny, ale w nowej, rewelacyjnej oprawie.

Oczywiście - zdarzają się ckliwe momenty, fabularne pójście na skróty czy też zbyt pompatyczne chwile. Jednak takich Gwiezdnych wojen jeszcze nie widzieliśmy.

Bardzo przekonujący i satysfakcjonujący powiew świeżego powietrza, dzięki któremu całe kinowe uniwersum może tylko zyskać.

Rasowe wojenne kino science fiction, które powstało jako obietnica spełnienia marzeń fanów wychowanych na starej trylogii. I z tych obietnic perfekcyjnie się wywiązuje. Moc znowu jest z nami.

Bardzo dobra rozrywka, garściami czerpiąca ze stylu retro oryginalnej trylogii, z jej uroczej naiwności i szczerości, a także korzystająca ze sprawdzonych rozwiązań i idealnie trafiająca w nostalgiczne tęsknoty widzów.

To jest naprawdę piękne, że w tak pojemnym uniwersum jak "Star Wars" można nakręcić tak wciągający i rewelacyjny film, który wykorzystując tyle tak dobrze znanych elementów opowiada zupełnie nową historię.