Nimmo

chaos w kuchni, trudne w odbiorze ze względu na absurdalny scenariusz i bliskie kamerowanie, jeszcze przesadnie długie, jedynie zagadka o zapałce do zapamiętania

Bardziej dla Marvela fanów niżli rzeszy kinomanów. Ale jeden fajny motyw, nie do końca wykorzystany, jest. Na plus także to że Marvel w przeciwieństwie do politycznej poprawności nie waha się wprowadzać bohaterów z Rosji.

Pełen symbolizmu, osadzony w tradycji włoskiego kina neorealizmu, trudny do interpretacji, a jeszcze trudniejszy do przetrwania ze względu na formę i tempo narracji. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/03/08/Szcz%C4%99%C5%9Bliwy-Lazzaro-%E2%80%93-w-klimacie-w%C5%82oskiego-neorealizmu-ocena-410

Od początku wiesz, jak skończy się słabość zjednoczonego błękitnego świata i cały seans siedzisz tylko wkurzony z bezsilności.

Film jest reklamowany jako komedia, ale nią nie jest - w przeciętnym dramacie jest więcej żartów. W dodatku fabuła jest bardzo powolna i przewidywalna (dopiero w końcówce naprawdę zaczyna się coś dziać). Film pod każdym względem bardzo przeciętny.

Mam problem z tymi wszystkimi filmami na faktach, wktórych od początku znasz zakończenie. Czytałem o tym artykuł, widziałem dokument i film z 1993 roku, trudno więc mi było czymkolwiek się tutaj emocjonować. Owszem nakręcone to niezwykle sprawnie, ale mnie nie zachwyca. Choć to inspirujący film o woli życia i kurczowym jego się trzymaniu. Za wszelką cenę.

Kotek sympatyczny, ale historia raczej dramatyczna

Nudny, rozwleczony, pozbawiony uczuć. Tematyka, która zasługuje na dużo lepszą produkcję.

Najlepsza animacja 2024 roku? Hmm, raczej wątpie. O ile sama koncepcja jest super, to rodzaj animacji mnie wybitnie zmęczył. Chyba nie lubię tej kreski, tego rodzaju środka wyrazu. We Flow nie ma ani jednego dialogu, to na plus, bo super ogląda się te relację zwierząt i można gdzieś samemu dopowiedzieć wiele kwestii. I chyba tyle - oglądało się to nawet dobrze, ale nie rozumiem tych zachwytów. Dla mnie to była niezła rozrywka o której po seansie dość szybko zapomniałem.

"Pretty woman" dla pokolenia tik-toka czyli słodko-gorzka opowieść o poszukiwaniu swego miejsca na świecie i nadziei na lepsze jutro. Obraz broni się technicznie i aktorsko natomiast historia sama w sobie nie porywa, a główna bohaterka kobieca jest wręcz nośnikiem szkodliwych wzorców. Świetne role drugoplanowe - film do obejrzenia przed nadchodzącym sezonem nagród.

Świetny, wyjściowy pomysł niedostatecznie wykorzystany, chociaż Gervais ładnie ośmiesza kretyńskie, judeo-chrześcijańskie dogmaty i głupotę religii. Wciąż jednak mam wrażenie, że powinien zostać przy stand-upach i serialach, bo zabawa w kino wychodzi mu co najwyżej średnio.

Temat jakże ważny dla młodzieży, ale przedstawiony w szablonowy sposób z kiepskimi dialogami i sztywnym aktorstwem. Nieźle wypały jedynie sportowe sceny treningów. recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2020/03/06/„Kickbokserka”-–-rozwód-rodziców-ocena-510

Film precyzyjny jak pajęcza sieć - rozsnuwa się powoli, w różnych kierunkach, tworząc jednocześnie perfekcyjny kształt. To też sieć powiązań zdarzeń, postaci, uczuć, wyobraźni, prawdy i fikcji.

Dobry,klimatyczny film,rewelacyjny scenariusz i emocje które sięgają zenitu.Piękne zdjęcia i dobre aktorstwo.

Wszystko pięknie aż docieramy do finału i jakoś czar prysł. Lecz nie zapomnę Saldañy w jej najlepszej roli, świetnych piosenek oraz kilku bardzo dobrych scen.

Marny scenariusz, powolne tempo, mało angażujące. Broni się realizacją dźwięku i klimatem.

Elia Kazan stworzył ponadczasową opowieść o tym, że telewizja kłamie i w sumie z każdego można zrobić idola narodu, a lud kupi każde kłamstwo. Kapitalne role Andy Griffitha i Patricii Neal. Jakby powstał wczoraj.

Dobra komedia z podstarzałą ekipą. Scenariusz wywołuje poczucie ogromnej przyjaźni między bohaterami, nic tu nie jest wymuszone, a bardzo prawdziwe.

VOD. Tylko bezgraniczna miłość do pierwszej części pozwoliła mi dotrwać do końca filmu. Niestety jest po prostu źle zrobiony i działa jedynie siłą sentymentu.

To nie kino dla każdego. Ale każdy powinien dać mu szansę

Świetnie parodiuje kino wojenne oraz Hollywood. Pomagają w tym aktorzy, bawiący się świetnie w swoich rolach. Mocno niedoceniona produkcja warta zobaczenia.

Jamie Foxx to Ray Charles, Ray Charles to Jamie Foxx. Tylko poza tą genialną kreacją nie ma w "Ray'u" nic, co by mogło przykuć większą uwagę.

Zaskakująco pomysłowy film, nieraz potrafiący dać masę frajdy. Chloe Grace Moretz w roli Hit-Girl jest po prostu świetna. :)

Powiedzieć że kontynuacja jest słaba, to jak nie powiedzieć nic. Hollywoodzka poprawność, która kreuje Jenkins na dobrą reżyserkę tym razem nie pomoże, choć odgraża się ona już, że nakręci kolejne części...Drętwe to, słabe i bez polotu, aktorsko nie ma nawet o czym mówić-właściwie całość tego jakże genialnego filmu powinna być spowita milczeniem....Totalny stek ekranowych bzdur, nawet jak na normy kina komiksowego.

Nowy film Howarda to poprawna do bólu opowieść o klanie rodziny nieperfekcyjnej w każdym calu.Poprawny na tyle,że to obraz mocno przeciągnięty,z dość słabym scenariuszem,momentami mozolnym tempem i nijakimi dialogami.Narracja w pierwszej części siada, później jest o wiele lepiej po to aby na koniec znowu wpaść w pewne mało ciekawe tony.Jedynie broni się aktorstwo,Close i Adams tworzą krwiste,pierwszorzędne role emanujące szeroką gamą emocji.I chyba w sumie tyle.Zawiodłem się na tej pozycji.

Steve jest piękny, ale zupełnie niepotrzebny. WW nijaka, żadnych motywacji. Motyw straty spoko, ale jedzie na najbardziej przeoranych, źle napisanych kliszach. Chyba jedyny dobry wątek to zemsta na żulu. Mnóstwo bezsensownych, niczego niewnoszących scen. Walki też nie satysfakcjonują, muzycznie jest przyjemnie. Generalnie całość wygląda amatorsko. W pierwszej części tak zły był tylko finał, a tutaj to cały film. 2020 rok, a nadal powstają takie scenariusze. Nawet scena po napisach jest okropna.

Pomysł na historię? W miarę porządku. Tylko, że sporo rzeczy poszło nie tak. Motywacje postaci albo nie istnieją albo są głupie, przez wiele czasu nic się nie dzieje i film jest sztucznie wydłużony, a do tego realizacja w ogóle nie sprawia wrażenia na wartą 200 milionów dolarów. DC wróciło poziomem do czasów sprzed Aquamana.

Jenkins przerósł chyba sukces pierwszej części,gdyż druga odsłona przygód Diany to idealny wręcz przykład "klątwy sequeli'.Jest tu sporo wątków,niezwykle poszarpanych,nie mających za bardzo składu i ładu,coś jest rozbebłane tylko po to aby nie było w żaden większy sposób wyjaśnione.Scenariusz kuleje,efekty specjalne tym bardziej,momentami jest to tak sztuczne,że nie mam pojęcia gdzie ten 200mln budżet jest.Magia i moc Diany gdzieś zniknęła.Słabiutko,mocno się zawiodłem.Aj roku 2020,skończ się!

ogląda się, taka Allenowa się ta Coppola zrobiła, tylko zakończenie nie daje żadnej satysfakcji – ale chyba nie było wyjścia z tej opowieści innego niż banał

Sympatyczne połączenie Okna na podwórze, Rodziny Addamsów oraz moherowej straży podwórkowej. Muzyka robi film. :)

S1- 8.3 | S2- 8.0 | Inteligentny, brytyjski humor. To lubię najbardziej. Where is Jessica Hyde?

To chyba najbardziej lynchowski film nienakręcony przez Lyncha. Wciągająca fabuła, klimat i ciągle utrzymujący się dreszcz na plecach. Tylko zakończenie tak głupie, że chciałoby się je wyciąć.

Jakieś takie nie wiadomo co. Są dobre momenty i fajne pomysły, ale całość wypada jak miszmasz dziwnych konceptów sklejonych taśmą.

Taika Waititi i wszystko jasne. Absolutnie urzekający film, pełen przygód, humoru, wzruszeń. Świetny Sam Neil, jak i jego młody kompan. Perełka

Zainscenizowana strona z Wikipedii. Aktorstwo, charakteryzacja - wszystko na swoim miejscu, ale ogląda się to jak przez szybę. Robbie kradnie show.