Szanujemy Twoją prywatność i przetwarzamy dane osobowe zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Razem z naszymi partnerami wykorzystujemy też pliki "cookie".
Zamykając ten komunikat potwierdzasz, że zapoznałeś się z polityką prywatności i akceptujesz jej treść.
8.6 10.0 0.0 12
Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
7.5
Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników

Do Srebrenicy wkraczają oddziały serbskie. Pracująca dla ONZ tłumaczka Aida próbuje ocalić swoją rodzinę.

  • Recenzje krytyków

    • To bolesny seans, bo w jego trakcie czujemy tą wielką niemoc i nadciągającą zbrodnie.

      Więcej
    • Bez cienia wątpliwości można uznać, że pomimo pominięcia "Aidy" w rozdaniach wielu istotnych filmowych nagród, to właśnie ta produkcja, w przeciwieństwie do święcącego w mijającym sezonie tryumfy duńskiego konkurenta, zapisze się na stałe w historii europejskiego kina.

      Więcej
    • Każdy zapewne ma swój własny feel good movie, film, po którym czujemy się bardzo pozytywnie, przywraca wiarę w ludzi, zaczyna się mieć motywację do działania. A czasem wiemy, że wychodząc z seansu, jedynym głosem, jakiego możemy się spodziewać po opuszczeniu sali, jest ewentualnie cichsze niż zwykle wyrzucanie opakowań po przekąskach, jeśli w ogóle ktoś pokusił się je zabrać do kina. Oto przedstawiciel na pewno mniej popularnego, może nawet oficjalnie nienazwanego gatunku feel bad movie: Aida.

      Więcej
    • Przynosi wstrząsającą ilustrację myśli Martina Luthera Kinga, że "na końcu będziemy pamiętać nie słowa naszych wrogów, ale milczenie naszych przyjaciół".

      Więcej
    • To oskarżenie ONZ-u, to krzyk rozpaczy, to upomnienie się o ofiary, to dokumentalny zapis zbrodni, który ma uwiecznić na kartach historii żywą pamięć o wydarzeniach - największego ludobójstwa od czasu II wojny światowej.

      Więcej
    • Sposobem na uniknięcie tej pułapki proponowanym przez Žbanić jest chyba złapanie równowagi pomiędzy historycznym konkretem a powtarzającym się wzorcem - nie tyle "uniwersalnym", ile "rozpoznawalnym". Reżyserka buduje dramaturgię wokół szlabanu i płotu, wokół tego, kto za bramę wejdzie, kto wyjdzie, wokół rozmiarów bazy, wokół tłumu uciekinierów, wokół tego, czy uda się ukryć trzech dorosłych mężczyzn w zagraconym kantorku.

      Więcej
    • Autorki "Drogi Aidy" nie interesuje odgórna perspektywa strategicznych decyzji politycznych. Skupia się raczej na ich skutkach i na emocjach osób, które muszą sobie z nimi radzić, w niewiedzy i pogubieniu.

      Więcej
  • Recenzje użytkowników

    • Od początku wiesz, jak skończy się słabość zjednoczonego błękitnego świata i cały seans siedzisz tylko wkurzony z bezsilności.

    • Ciężko zepsuć smutny film o ludobójstwie. Tutaj jest dobrze, ale tylko dobrze.

    • Przerażający i druzgocąco aktualny krzyk bezradności wobec zbliżającej się zagłady, w którym groza bije z niepewności, a okrucieństwo rozgrywa się poza kadrem.

    • Przejmująca, niemal dokumentalnie sportretowana wojna, w której bohaterka walczy za pomocą języka, ale pozostaje bezradna w niesprawnym i okrutnym systemie bałkańskiego kotła.

    • Chociaż do reżyserii Žbanić można czepiać się o brak autorskiego pazura, to jest to tak cholernie mocne w swojej wymowie, że i ostatecznie zostaje jedynie milczenie. Coś jest takiego w bałkańskich konfliktach zbrojnych i tym samym filmach o tym traktujących, że czasami zastanawiamy się, czy rzeczywistość nie jest tylko ponurym żartem. Wyłaniająca się z tego filmu niemoc bohaterów wobec w zasadzie wszystkiego jest najlepszym tego przykładem.