Do Srebrenicy wkraczają oddziały serbskie. Pracująca dla ONZ tłumaczka Aida próbuje ocalić swoją rodzinę.
- Aktorzy: Jasna Djuricic, Izudin Bajrović, Boris Ler, Dino Bajrović, Boris Isaković i 15 więcej
- Reżyser: Jasmila Žbanić
- Scenarzysta: Jasmila Žbanić
- Premiera kinowa: 17 września 2021
- Premiera światowa: 3 września 2020
- Ostatnia aktywność: 26 marca
- Dodany: 12 listopada 2020
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejTo bolesny seans, bo w jego trakcie czujemy tą wielką niemoc i nadciągającą zbrodnie.
-
Więcej
To oskarżenie ONZ-u, to krzyk rozpaczy, to upomnienie się o ofiary, to dokumentalny zapis zbrodni, który ma uwiecznić na kartach historii żywą pamięć o wydarzeniach - największego ludobójstwa od czasu II wojny światowej.
-
Więcej
Przynosi wstrząsającą ilustrację myśli Martina Luthera Kinga, że "na końcu będziemy pamiętać nie słowa naszych wrogów, ale milczenie naszych przyjaciół".
-
Więcej
Najważniejszy i najbardziej poruszający film tego roku. Chwytająca za gardło opowieść, w której masakra w Srebrenicy odbija się w oczach jedynej w swoim rodzaju kobiety.
-
Więcej
Autorki "Drogi Aidy" nie interesuje odgórna perspektywa strategicznych decyzji politycznych. Skupia się raczej na ich skutkach i na emocjach osób, które muszą sobie z nimi radzić, w niewiedzy i pogubieniu.
-
Więcej
Kontrast odbiera nieco filmowi autentyczności. Ale nadal mamy historię, która dzięki, budującej smutną atmosferę, muzyce i wspanialej aktorce, chwyci, a nawet ściśnie serce niejednego delikatnego widza, i która, jak wyrzuty sumienia, będzie długo "odzywać" się w głębi duszy.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Od początku wiesz, jak skończy się słabość zjednoczonego błękitnego świata i cały seans siedzisz tylko wkurzony z bezsilności.
-
Przejmująca, niemal dokumentalnie sportretowana wojna, w której bohaterka walczy za pomocą języka, ale pozostaje bezradna w niesprawnym i okrutnym systemie bałkańskiego kotła.
-
Przerażający i druzgocąco aktualny krzyk bezradności wobec zbliżającej się zagłady, w którym groza bije z niepewności, a okrucieństwo rozgrywa się poza kadrem.
-
Chociaż do reżyserii Žbanić można czepiać się o brak autorskiego pazura, to jest to tak cholernie mocne w swojej wymowie, że i ostatecznie zostaje jedynie milczenie. Coś jest takiego w bałkańskich konfliktach zbrojnych i tym samym filmach o tym traktujących, że czasami zastanawiamy się, czy rzeczywistość nie jest tylko ponurym żartem. Wyłaniająca się z tego filmu niemoc bohaterów wobec w zasadzie wszystkiego jest najlepszym tego przykładem.
-
Ciężko zepsuć smutny film o ludobójstwie. Tutaj jest dobrze, ale tylko dobrze.
-
