ChrsL91

Klasyk, który stoi swoją legendą, ale też i bardzo ciekawym stylem wizualnym. Scenariusz jest pretekstowy, aktorstwo dyskusyjne, montaż z przyczyn wiadomych widoczny i chaotyczny, ale ma swoją duszę i momentami intryguje. Nie wszystko znosi próbę czasu, ale myślę, że warto znać. Relikt swoich czasów.

Kot!

Ciekawy koncept i poruszenie kilku ciekawych pytań, ale bez satysfakcjonującego podsumowania. Niemniej jednak, bardzo interesujące.

Ktoś napisał, że w tym filmie nie ma niczego, do czego będzie się wracało w myślach... jednak dyndający Keoghan będzie wracał do głowy zupełnie nieproszony. Mam duży problem z tym co chce ten film osiągnąć i jakie środki do tego dobiera. Miewa momenty, gdzie ogląda się go perwersyjnie przyjemnie, ale też męczy pretensjonalną próbą bycia błyskotliwym. Nieznośny, ale wizualnie przyciągający. Barry robi, co może, żeby z pełnym poświęceniem sprzedać swoją antypatyczną postać i trzeba to docenić.

S2

Szanuję tę animację, za odwagę z podejmowaniu tematu śmierci, ale z jakiegoś powodu nie poruszyła mnie aż tak, jak powinna.

Film, który po seansie ze mną dojrzewał, choć nie jestem w stanie przejść obojętnie obok braku konsekwentnej narracji. Kicz przełamujący powagę nie zawsze dobrze się zgrywa, choć jest tu poruszonych wiele problemów, które łączą się ciekawie z motywem kontroli i napuszczania na siebie wzajemnie ludzi o różnych uprzedzeniach, doświadczeniach i traumach.

Bywa prymitywnie ckliwy, ale... kupił mnie high concept i sposób jego przedstawienia. Może siedzieć mi w głowie bardzo długo, pomimo tego, że wiele można mu zarzucić pod kątem realizacji i pewnie samego materiału źródłowego.

Niesamowite jest to, co z faktów historycznych zostało wybrane, żeby opowiedzieć tę historię. Bawiłem się wyśmienicie, bo zarówno realia historyczne, główny konflikt i bohaterowie są po prostu ciekawi. Świetny portret chłopstwa, szlachty i rozbudzania iskry do walki o swoje.

Pomysł wyjściowy i intrygujący początek nie pozwalają go źle ocenić, jednak finał nie jest tak satysfakcjonujący. Wciąż ciekawa zabawa.

Pół biedy, gdy żart jest nieśmieszny. Gorzej, gdy trwa 1,5h. Na pewnym etapie emocje stają się ambiwalentne, a całość mało ciekawa i ciągnie się bez ładu i składu oscylując wokół motywu ojcostwa i rodziny.

Serial miewa momenty, ale niestety jest nudny, banalny fabularnie i strzela humorem zamiast budować klimat. Jeżeli Psy Wojny miały być przedstawione jako kompetentne jednostki... to się nie udało. Serial nie tylko jest o kradzieży, w odwecie za kradzież, ale również kradnie stylistykę znaną z serii gier Prince of Persia i paru innych dzieł. Animacja jest średnia. Wakanda nie zagości w moim sercu, przynajmniej nie w tej formie.

Warto dla sekwencji mrocznego lasu. Reszta niestety bez życia i autorskiego sznytu, ktory tchnął by w tę opowieść nowe życie. Pocięty, nie do końca kontrolujący tempo narracji. Nie jest tak tragicznie jak mówią, ale też dobrze nie jest.

Ten serial jest po prostu Riri Bad... kuriozalny, dziurawy, płytki scenariusz, bez puenty. Antypatyczni bohaterowie. Montaż powinno się uwiecznić i pokazywać go w szkołach, jako przykład fatalnego cięcia scen bez ładu i składu. Dziwi mnie, że nie lecą pozwy za takie przedstawienie społeczności. SBC nie zawodzi. Strona widzialna jest zadziwiająco dobra, ma jakąś tożsamość. Ale to tyle pozytywów. Nie znoszę Riri, nie empatyzuję z Hoodem i Hanem Solo...