Naga broń

Godny następca "Nagiej Broni". Leslie Nielsen może spać spokojnie, bo Liam Neeson w tej produkcji nie jest byle jaki i z Pamelą Anderson ogarniają temat. Meta parodia w starym stylu, głupie, ale (chwilami) bawi.

Bawi jak trzeba...ale tylko miejscami, humor bywa też tu niekiedy straszliwie żenujący niestety ale to już taka specyfika slapsticku (trzeba to lubić). A co do Neesona, fajnie się chłop odnalazł w tej przecudnie głupawej roli.

Udane oddanie humoru z oryginalnej "Nagiej broni" (na szczęście wycięto widoczne we wczesnych zwiastunach krwawe ujęcia, które nie pasowały do konwencji). Chociaż w niektórych momentach humor dałoby się jeszcze podkręcić. Neeson nie jest Nielsenem, ale daje radę.

Nie zostanie filmem kultowym na miarę dawnych filmów ZAZu, ale i tak jest lepiej niż można się było tego spodziewać.
Śmiałem się często, sala kinowa też zanosiła się często śmiechem, więc chyba eksperyment udany. Nie każdy żart trafia, niektóre są z czapy, inne wymiatają (kawa non stop!), inne to cringe w stanie czystym (termowizja, bałwan).
Generalnie - udało się, w co nie wierzyłem.

Piątka z plusem - ma parę zabawnych momentów oraz klimat oryginału, ale też jest on trochę wymuszony, a do tego mamy dużo krindżu...

Sentymentalny powrót do czasów VHS. Na plus Pamela Anderson

Akiva Schaffer ożywia kultową serię niezwykle gęstym tempem gagów i slapstickową absurda, a Liam Neeson jako Frank Drebin Jr. wnosi komiczny kontrast dzięki swej powadze. Pamela Anderson błyszczy jako cwana femme fatale, a wizualne smaczki i rodzaj humoru Zuckerów-Abrahamsa-Zuckerów czują się autentycznie, choć miejscami nadmiar żartów zniechęca. Mimo to film daje łyk dawnej, kinowej radości i przypomina, jak bardzo brakowało teatralnych komedii.