Adrianna Dworzyńska

"Siły Kosmiczne" chciały wznieść się do gwiazd, a ostatecznie upadły. Nie z hukiem, bo na zużyty materac. Ale wciąż nie było to miękkie lądowanie. Mimo to serial ma potencjał i liczę na jego rozwój w następnym sezonie.

Realizm i upiorność wojny, ukazana oczami dwóch, pozornie zwykłych, szeregowych, wzbudzi wiele emocji, wzruszy oraz przerazi, a ujęcia niejednokrotnie sprawią, że wstrzymamy oddech czy zachwycimy się przemyślaną, acz nienachalną symboliką, którą Mendes delikatnie wplata w swoje kadry. Estetyka, w połączeniu z realizatorskim kunsztem i wybitną muzyką, nie da wam zapomnieć o tej produkcji.

Doskonale wyreżyserowane, dynamiczne i trzymające w napięciu wyścigowe widowisko, w połączeniu z genialnymi kreacjami aktorskimi Bale'a i Damona sprawią, że 24-godzinny wyścig w Le Mans wzbudzi w was więcej stresu niż egzamin na prawko.

Mroczny, niepokojący, ciężki i... nie bez wad, ale okraszony wybitną kreacją Phoenixa, która na zawsze zapadnie w pamięć.

Podszyta bólem nieznana opowieść znanego człowieka, epatująca realizmem i pozbawiona patosu, która wywoła w widzu wachlarz silnych emocji, potęgując je genialnym doborem dźwięków. Warto dać się uwięzić z Armstrongiem w metalowej puszce i niemal na własnej skórze doświadczyć jednego z największych osiągnięć, by docenić piękno ludzkich ambicji i możliwości.

To nie opowieść o "autorze Władcy Pierścieni". To opowieść o człowieku.

Rzetelny, spokojny, smutny film dokumentalny o tym, jak zgasła jedna z największych gwiazd muzyki. Mimo że trwa dwie godziny, mija w okamgnieniu i pozostawia niedosyt, choć po wyjściu z kina w widzu kłębi się mnóstwo emocji.

Mroczny, niepokojący, ciężki i... nie bez wad, ale okraszony wybitną kreacją Phoenixa, która na zawsze zapadnie w pamięć.

Kompletnie niewykorzystany potencjał i zupełnie odarty z klimatu, wrażliwości i najistotniejszych walorów fabularnych oraz psychologicznych film, który nie zostanie w pamięci odbiorcy na dłużej.

"Siły Kosmiczne" chciały wznieść się do gwiazd, a ostatecznie upadły. Nie z hukiem, bo na zużyty materac. Ale wciąż nie było to miękkie lądowanie. Mimo to serial ma potencjał i liczę na jego rozwój w następnym sezonie.

Zwieńczenie trylogii Shayamalana niestety zawodzi, ale Glass warto obejrzeć z nastawieniem na niezobowiązującą rozrywkę.

Ładny obrazek kina, które nie wróci, ale przesadnie powolny, nostalgiczny i ckliwy. Nie każdemu przypadnie do gustu taki przerost formy nad treścią.

To nie opowieść o "autorze Władcy Pierścieni". To opowieść o człowieku.

Ładny obrazek kina, które nie wróci, ale przesadnie powolny, nostalgiczny i ckliwy. Nie każdemu przypadnie do gustu taki przerost formy nad treścią.

Podszyta bólem nieznana opowieść znanego człowieka, epatująca realizmem i pozbawiona patosu, która wywoła w widzu wachlarz silnych emocji, potęgując je genialnym doborem dźwięków. Warto dać się uwięzić z Armstrongiem w metalowej puszce i niemal na własnej skórze doświadczyć jednego z największych osiągnięć, by docenić piękno ludzkich ambicji i możliwości.

Rzetelny, spokojny, smutny film dokumentalny o tym, jak zgasła jedna z największych gwiazd muzyki. Mimo że trwa dwie godziny, mija w okamgnieniu i pozostawia niedosyt, choć po wyjściu z kina w widzu kłębi się mnóstwo emocji.