Arogancją byłoby sprowadzanie filmu Palkowskiego do poziomu pseudohollywoodzkiego gniotu, ponieważ jest to świetnie zrealizowane kino rozrywkowe z ciekawymi kreacjami aktorskimi.

Porządne dzieło, którego seans dostarczy widzom wielu pozytywnych emocji i może być świetnym sposobem na spędzenie czasu gdy pogoda na zewnątrz nie rozpieszcza.

To nie jest super film biograficzny ani fajna produkcja rodem z Hollywood, ale nawet dobre kino. Niedociągnięcia narratorskie maskuje Arek Jakubik, który perfekcyjnie wpasowuje się w każdą z ról i kiedy trzeba rozładowuje napięcie na ekranie.

Przykład dobrego, miejscami nawet bardzo dobrego kina, przeszczepiającego hollywoodzki styl na nasze podwórko. Palkowski wyrasta na rzemieślnika z wysokiej półki i powiem tylko jedno: chcę więcej takiego kina na poziomie.

Nie zważając na kilka pomniejszych wad, "Najlepszy" jest powtórką z "Bogów" - okazuje się, że dobrze przygotowany przepis potrafi się sprawdzić w każdych okolicznościach.

Muzyka, gra aktorska, reżyseria, zdjęcia i wszystko inne składające się na całość filmu urzeka. Film jest dziełem, które ogląda się z przyjemnością nie tylko z powodu ukazanej historii, ale i całej otoczki, która ową historię ukazuje.

Nie nudzi, w ani jednej sekundzie nie zniechęca do kontynuowania seansu, ale także niewiele pozostawia już po napisach końcowych.

Chociaż "Najlepszy" jest filmem niepozbawionym wad, można odetchnąć z ulgą - Palkowski znów dostarczył niesamowitych ekranowych emocji.

Jest to obraz, który potrafi wzruszyć i zostawia po sobie pozytywne wrażenie, ale może zawieść widzów bardziej wymagających.

Barwna historia Jerzego Górskiego pozwalała na więcej. Wyszedł jedynie niezły film. Ja, mimo wszystko powiem, że takiego kina w Polsce musi być dużo więcej.

Jeśli za punkt odniesienia obrać Hollywood, "Najlepszy" to krok naprzód. Ale też odejście od pewnej reguły, która była obecna w polskich filmach inspirowanych prawdziwymi biografiami.

Idealny przykład udanego kina rozrywkowego, które opowiada prawdziwą i inspirującą historię, a przy tym jest znakomicie zrealizowane.

Czasem myślę, że takie skrajności nie powinny ze sobą działać i ten film nie powinien się udać. A tak dostajemy kino, o którym długo nie można zapomnieć. Na taki polski film czekałem od zawsze.

Inspirująca historia, której pomimo, że zakończenie znamy, budzi niezapomniane filmowe emocje.

Najdojrzalszy film Palkowskiego, jednocześnie ugruntowujący jego pozycję naszego "championa" kina gatunkowego, którego zadaniem jest atrakcyjne opowiadanie zajmujących historii oraz podnoszenie widza na duchu. To nierzadko więcej niż narcystyczna sztuka.

"Najlepszy" miał potencjał, by stać się kolejnym po "Bogach" sprawnie zrealizowanym kinem gatunkowym, z ciekawym i zniuansowanym bohaterem. Za dużo tu jednak uproszczeń i zbyt dosłownych metafor, by dać się porwać historii polskiego mistrza triathlonu.

Feel good movie o człowieku, który w pokazywanym na ekranie okresie nie miał prawa czuć się dobrze. Lepiej zatem nie analizować "Najlepszego" jako filmu, niech pozostanie pogadanką o szkodliwości i manifestem wiary w silną wolę jednostki.

Ma świetne tempo, znanych aktorów, udaną oprawę realizacyjną. Prawdziwie hollywoodzki polski film.

100% Łukasza Palkowskiego w Łukaszu Palkowskim. Najeżone emocjami kino, wzruszające, budzące podziw oraz dające motywację.

Myślę, że nikt nie będzie mi miał za złe jeśli powiem, że 'Najlepszy' to najlepszy polski film tego roku!

Zarówno bohater swoją przemianą i wiktorią, jak i twórcy filmu, udanie wykorzystując klisze do przedstawienia porywającej opowieści, udowadniają jedno. Można? Można!

Poniekąd jest idealnym festiwalowym tworem i doskonałym produktem dla szerokiej widowni, która pokocha ten obraz od pierwszego kadru. Palkowski wykorzystuje tak bogatą paletę emocji, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Pozycja obowiązkowa i murowany hit jesieni w polskich kinach.

Koronny dowód, że w Polsce możliwe jest kręcenie kina komercyjnego na światowym poziomie. Z jednej strony rozrywkowego, z drugiej inspirującego i promującego tak dziś potrzebne autorytety.

"Żeby zrobić tysiąc mil, trzeba zrobić pierwszy krok". Oddziałujące na wyobraźnię, motywujące słowa Bruce'a Lee przywołują dystrybutorzy "Najlepszego" - nowego filmu Łuksza Palkowskiego, dla którego kino nie realizuje się wyłącznie na płaszczyźnie czysto artystycznej. Jest bowiem narzędziem oddziałującym przede wszystkim na emocje - wpływającym na zmianę postaw, dającym nadzieję, krzewiącym wiarę w człowieka, ukazującym spektrum jego możliwości, pokazującym, że wystarczy chcieć - by móc.

Naprawdę jest to świetny film z niebanalną historią, która sama się broni. Rzadko rekomenduje polskie filmy, a jeśli już tak się dzieje to muszą mieć w sobie coś więcej niż tylko dobry scenariusz.

Najlepszy wygrywa jednak w swojej własnej kategorii - nie jako rejestracja czyjegoś niezwykłego życia, ale jako jego doskonałe filmowe przetworzenie. I wszystko wskazuje na to, że w tej kategorii Łukasz Palkowski nadal nie ma sobie równych.

Zasługą Łukasza Palkowskiego jest nie tylko znalezienie błyskotliwego i nośnego tematu na film, ale również samo przybliżenie nam biografii Jerzego Górskiego.

Zrobić coś wtórnego, co się nie będzie nudziło, a wciągnie w swoją historię, to jest jednak wyczyn, który trzeba pochwalić.

Historia jest niezwykle ciekawa, porywająca i inspirująca.

Palkowski po raz kolejny pokazuje bardzo sprawne rzemiosło - film jest wartki, zajmujący, dobrze zagrany, przejrzysty i może spokojnie robić za materiał eksportowy - opowiedziana w nim historia jest zrozumiała pod każdym niebem.

Stara się unikać klisz, dodać nutkę indywidualizmu do gatunkowego schematu, ale momentami przynosi rozczarowanie zbyt przerysowaną formą. To film, który pokochają widzowie, kibicując charyzmatycznym bohaterom.

Kolejna udana biografia znanego Polaka nakręcona przez Łukasza Palkowskiego. Niejednorodna, ale tam gdzie powinna wzrusza i pozostawia, może nie aż tak jak w produkcjach amerykańskich duże pole do przemyśleń.

Filmy Palkowskiego są celebracją tradycyjnych męskich ról i póz, choć de facto demonstrują kolejne oblicza męskiego egoizmu. "Najlepszy", opowieść o narkomanie, który pokonał nałóg i wygrał mistrzostwa w triathlonie, szwankuje już na poziomie scenariusza.

Być może za oceanem tego typu filmów powstaje na pęczki, ale u nas, pomimo rosnącej tendencji do realizowania kina biograficznego, tak dobrze zrealizowany obraz wystylizowany na modłę zachodnią wciąż jest ewenementem.

Prawdziwe uosobienie niezwykłej opowieści, którą udało się przekazać w iście Hollywodzkim stylu. Filmowa historia potrafi nas niesamowicie pochłonąć i uwieść swoim duchem walki, przez co po seansie sami będziemy mieli ochotę przezwyciężyć kilka barier.

Mimo kilku uproszczeń w fabule, denerwującego momentami Gierszała i drobnych niedopatrzeń w warstwie realizacyjnej nie da się ukryć, że "Najlepszy" to wciągająca i motywująca historia opowiedziana w dojrzały i odpowiedzialny sposób.

Świetna, profesjonalna robota, w której wszystko jest na odpowiednim miejscu. I dlatego film sprawia tak dużą przyjemność.

Prawdziwy Jerzy Górski zapewne jest najlepszy, ale na film tytułowe zaklęcie nie zadziałało.

Realizacyjnie niewiele odstaje od Bogów, choć jest to dużo bardziej "polski hollywoodzki" film.

Ma dobrą i wciągającą historię, a w jej opowiadaniu pomaga pozbawiona większych uchybień realizacja.