Opiekunowie warszawskiego zoo, państwo Żabińscy, próbują ocalić setki ludzi i zwierząt podczas niemieckiej okupacji.
- Aktorzy: Jessica Chastain, Johan Heldenbergh, Daniel Brühl, Timothy Radford, Efrat Dor i 15 więcej
- Reżyser: Niki Caro
- Scenarzysta: Angela Workman
- Premiera kinowa: 24 marca 2017
- Premiera DVD: 31 sierpnia 2017
- Premiera światowa: 12 marca 2017
- Ostatnia aktywność: 21 listopada 2023
- Dodany: 21 listopada 2016
-
Fascynująca i poruszająca opowieść o poświeceniu, determinacji, odwadze.
-
Ma wiele wad, jednak opowiada ważną, stosunkowo mało znaną historię. I dla niej warto wybrać się do kina.
-
Choć jest mi nieco przykro, że film kręcono w Pradze w Czechach, a nie w Warszawie... Całość jednak prezentuje się naprawdę dobrze, kreśląc tę historię tak, jak wydarzyła się naprawdę. Ogromnie polecam, bo dawno żaden film nie zrobił na mnie takiego wrażenia.
-
Oparty na faktach, do bólu przyzwoity film, który nie wnosi niczego nowego do tego "gatunku" filmowego, a i stare wykorzystuje tak sobie.
-
Miał zadatki, aby stać się dziełem wyjątkowym. Ostatecznie jednak pozostał przyzwoicie skrojoną opowieścią, w której dominują klisze.
-
Nie jest może wybitnym filmem, ale na pewno jest ważny. To wspaniały hołd oddany przez amerykańskie kino rodzinie Żabińskich i genialna lekcja historii dla wielu ludzi, którzy o niej nie słyszeli.
-
Być może w filmie brakuje nieco pogłębionej psychologicznej głębi, jednak reżyserka w dość ciekawy sposób portretuje poruszany przez siebie problem. W takim formacie film sprawdzi się świetnie jako wstęp do dyskusji na temat Warszawy podczas II Wojny Światowej, Powstania Warszawskiego, czy rozmowy o ważnych figurach historycznych tamtego okresu.
-
Artystycznego spełnienia nie ma zatem co tu szukać, niemniej w kategoriach dydaktycznych film w zupełności się broni. Szkolna młodzież nie powinna narzekać.
-
Choć "Azyl" nie będzie kamieniem milowym w filmowych obrazach Zagłady i wojny, choć przedstawia do bólu przesłodzoną i wygładzoną wizję historii, choć twórcy popełniają błędy - to broni się filmowo i ideowo.
-
Przejmująca i chwytająca za serce historia walki i heroicznej postawy kobiety, która czując wewnętrzną potrzebę niesienia pomocy, decyduje się ocalić tyle istnień ile jest w stanie. Film wyzwala u widza wiele emocji i jeszcze na długo po seansie siedzi w głowie.
-
Reżyserce Niki Caro nie udało się wygenerować spodziewanego po tak niesamowitej historii poziomu napięcia, ale stworzyła wzruszającą i łatwo przyswajalną opowieść o codziennym heroizmie z dala od pierwszej linii frontu.
-
Kawałek solidnego kina, jednak bardziej familijnego, aniżeli historycznego czy biograficznego. Lepiej dopracowane tło wydarzeń z pewnością pozytywnie wpłynęłoby na odbiór obrazu, jednak należy przyznać, iż film ogląda się zadziwiająco płynnie, choć samego przebiegu fabuły można domyśleć się już na początku.
-
"Azyl", co należy stwierdzić z ogromną przykrością i nieodpartym uczuciem rozczarowania, funkcjonować może wyłącznie jako momentami wzruszający blockbuster. Nie jest jednak filmem ani dobrym, ani nawet użytecznym i uznawanie go za poważny głos we wciąż problematycznej dyskusji nad Holokaustem byłoby z całą pewnością ogromną pomyłką.
-
Dobry, choć nieco zbyt "ładny" i powierzchowny film, będący hołdem dla małżeństwa Żabińskich.
-
Historia o poświęceniu, dobroci, odwadze i heroiczności z świetnymi aktorami i piękną muzyką.
-
Przy wszystkich pomniejszych niedostatkach - dialogi mogłyby być bardziej wiarygodne, a postaciom przydałoby się więcej głębi psychologicznej - reżyserka Niki Caro wychodzi z tej próby obronną ręką i produkcja pozostawia po sobie dobre wrażenie. Trudno się dziwić, skoro broni się sama historia - jedna z tych nieprawdopodobnych, których nie można by było wymyślić samej/samemu bez narażenia się na śmieszność, opowiedziana z szacunkiem i empatią.
-
Nie jest filmem wybitnym i raczej nie zapisze się w historii kinematografii, ale z pewnością jest filmem ważnym i wartym zobaczenia. Choćby po to, by zobaczyć, w jaki sposób mogą nas portretować inne nacje. I żałować, że sami nie wzięliśmy się za taki chwalebny temat dla własnej historii.
-
Prawdziwy filmowy paradoks. Z jednej strony nie uciekający przed uproszczeniami, miejscami banalny i do bólu hollywoodzki, z drugiej wyraźnie zmieniający tonację klasycznych historii o Holocauście i poszukujący własnego języka opowieści na ten niezwykle ważny, ale jednocześnie wielokrotnie podejmowany przez kino, temat. Obraz nie do końca spełniony, ale jednocześnie pozostający w nas długo po seansie.
-
Warto zobaczyć, głównie jednak ze względu na niesamowitą opowieść.
-
Robi niesamowite wrażenie szczególnie w jego początkowej fazie - sceny ze zwierzętami są przejmujące. Później jest może odrobinę gorzej, reżyserka zbytnio skupia się na "kontaktach" Żabińskiej z niemieckim zoologiem, a mniej na samej akcji pomocy. Ale nie zmienia to faktu, że jest to pozycja obowiązkowa do obejrzenia w kinach.
-
Nie jest katastrofą, ma dobre momenty, ale pozostawia niedosyt, a chwilami irytuje. Nie mam wątpliwości, że ta historia zasługuje na lepszy film.
-
Mimo wszystko polscy filmowcy mogliby się uczyć od Amerykanów, jak robić filmy historyczne o bohaterskich Polakach bez kłamliwej ideologicznej propagandy.
-
Bardzo ciekawy, przejmujący i chwytający za serce obraz, który opowiada niezwykłą historię naszych rodaków.
-
Ogląda się dobrze, bo posiada wszystkie cechy, które sprawiają, że widz jest zadowolony.
-
Ważne, że ktoś to wszystko światu pokazał - i to w tak piękny sposób.
-
Przesycony harlequinowską narracją melodramat, gdzie dramat tułających się Żydów zepchnięty został na daleki drugi plan.
-
Wspaniałe kino, którego bardzo potrzebowaliśmy. Oto jak powinniśmy robić naszego kino historyczne.
-
Nie jest to kino epatujące tragicznymi obrazami z okresu wojny, lecz raczej pozytywny obraz bohaterstwa w tak mrocznych czasach. Szkoda, że Polacy nie podjęli tego niesamowitego tematu, jednak należy się cieszyć, że został on uhonorowany przez hollywoodzkich twórców.
-
Podczas projekcji byłem znacznie częściej wzruszony niż poirytowany.
-
Jeśli ktoś nie słyszał o tych dwojgu bohaterach żyjących i aktywnie działających w najciemniejszych czasach dla Polski, to powinien to nadrobić.
-
Nieskomplikowana, poruszająca historia, która z pewnością trafi do serc wszystkich patriotów.
-
Wspaniała opowieść filmowa opowiadająca o bohaterstwie Polaków w czasie II wojny światowej: wzruszająca, znakomicie zrealizowana i dobrze zagrana.
-
Choć nie buduje spektakularnego napięcia, to bardzo wzrusza i trafnie odzwierciedla życie ludzi w czasach wojny.
-
Arcypolskie arcydzieło o małżeństwie Żabińskich. I wielka lekcja dla polskiej kinematografii.
-
Niewątpliwie znajdziemy w nim indywidualny czar wrażliwej bohaterki, którą bardzo dobrze sportretowała Chastain.
-
Szkoda, że ten film nie został zrobiony przez nas. Chociaż być może nie byłby lepszy od tego standardu made in Hollywood, ale tego się nie dowiemy. Zaledwie poprawna robota.
-
Za mało w nim emocji pokazujących cierpienie postaci. Od czasu do czasu dostajemy emocjonalne sceny, ale co z tego, jeżeli nie robią one na nas żadnego wrażenia. Pomimo tak wielu wad sądzę, że warto obejrzeć ten film.
-
Godny uznania hołd dla pary właścicieli warszawskiego zoo i ważna, nawet jeśli niedoskonała, lekcja historii dla każdego.
-
Azylowi nie można odmówić, iż przybliżył światu parę niezwykłych Polaków, od których możemy nauczyć się empatii, odwagi i bycia człowiekiem nawet w najmroczniejszych czasach. I to cenna lekcja dla każdego z nas. Niezależnie od wieku czy języka.