Abrakadabra

Mam zawsze problem z filmami na podstawie gier.Jest w tych produkcjach coś takiego,co nie pozwala wtopić się w historię-ma się też wrażenie,że to naprawdę tylko i wyłącznie skok na kasę.Jak wiadomo ten skok się udał niesamowicie bo Mario już jest światowym miliarderem i dalej śrubuję swój wynik wśród animacji.Całościowo jest to naprawdę niezła rozrywka która idzie schematem mocno-moim zdaniem-już wyczerpanym.Nie za długie,nie nużące.Jest OK,ale nie poczułem większych emocji podczas seansu.

Nitram to przede wszystkim studium psychologiczne.Ukazuje rozpad człowieka,buduje w nim chęć zemsty- ona nie ma pokrycia w rzeczywistości,ponieważ sytuacje które wydarzają się bohaterowi są insynuowane przez niego samego.To bardzo destrukcyjny film,szalenie powolny,z wieloma niedopowiedzeniami,ale w tym właśnie tkwi jego siła.To my sami interpretujemy ten film,nazywamy głównego bohatera idiotą,wściekamy się na jego ułomność i toksyczną empatię.Porządne kino,oparte na faktach co bardziej szokuje.

Ach co to była za uczta-może nie dla oka(umówmy się,dla niektórych ten rodzaj animacji może męczyć),ale to w jaki sposób twórcy trzymają napiecię w filmie,to jak żonglują tymi wieloświatami,to jak wspaniale puszczają fanom oczko i nawiązują do wszystkich filmów o spider-manie jest poza jakąkolwiek skalą.To film przemyślany,szalenie ciekawy,widz ciągle jest zmuszony do pędu i to takiego,że w finałowej scenie ma się wewnętrzny lęk przed tym co dalej będzie.Brawo-jestem zachwycony-czekam na więcej

Po co twórcy idą w zaparte,że można"tchnąć"w serie"nowe życie"Rozumiem skok na kasę-bo ostatnio tylko to się liczy.I tym razem nie jest inaczej.Niby prequel,ale trochę spin-off i crossover.Nie wiem, ale kompletnie to do mnie nie przemawia.Pomijam fakt,że jest to film głupi,że scenariusz to jakaś papka patetyczna,która jest strasznie drętwa.Kolejny raz Transformers mają problem z choreografią scen akcji.Jakbym miał wadę wzroku -10.Niewyraźnie,chaotycznie.Dla mnie zupełnie niepotrzebny projekt.

Nie jest to tak złe jak można by się spodziewać,ani nie jest to dobre na tyle aby zapisał się jakoś w mojej pamięci.Posiada kilka fajnych stylistycznych rozwiązań-widać po reżyserii że twórca chce iść do przodu/iść po nowe,ciekawe.I gdzieś się to udaję.Niestety płaskość bohaterów jest straszna,chociaż dwie młode aktorki naprawdę dają radę i wyczuwa się w Nich ten pewien poziom strachu.Ale scenariusz nie pozwala na rozwinięcie tej historii,wątki mimo iż ciekawe są beznadziejnie kończone.Ujdzie to

Skupię się na tym co wyszło znośnie.Fabularnie to ok film,ma wiele fajnych momentów,żarty trzymają się idealnie,wybrzmiewają w odpowiednim momencie i sposobności.Miller jako Flash jest głupkowaty ale pasuje do tej roli.Niektóre cameo są genialne-istny zawrót głowy,uśmiech na twarzy.Flash jest rozbuchany w swojej formie i tu go bardzo wszystko gubi.Tak plastikowego czegoś nie widziałem od dawna.Efekty specjalne są okropne,jak ze średniej gry wideo.Twarze zaś żywcem wyciągnięte z Beaowulf.Porażka

To kolejny film który w swoim dość skromnym metrażu męczy niemiłosiernie.O ile czarno-białe wstawki są ciekawym zabiegiem, wraz z użyciem kadrowania 1:1 tak rozpisanie tego na akty i sceny jest beznadziejnie poprowadzone.Owszem-jest to styl Andersona, ale mam wrażenie,że jedzie na jakimś autopilocie.Standardowo za dużo też tu postaci-o ile jeden bohater(mało ciekawy) otrzymuje jakieś 80% czasu ekranowego tak inni po 5 min znikają bez większego składu i ładu.Po raz kolejny te 104 minuty wymęczyły

Widać ambicje co do tego projektu, jednak w żaden sposób nie zostały one zaspokojone.Linearność idzie dość sprawdzonym torem,jednak co chwila potyka się o swoje własne zagmatwania. O ile początek daje nadzieje na nietuzinkowy projekt, tak im dalej tym gorzej.Fajne jest to,że norwescy twórcy dostali taką szansę-nakręcenia czegoś na światową skalę-szansa kompletnie zmarnowana.Pomimo też krótkiego metrażu film od połowy zwalnia i nudzi niemiłosiernie.Ach, i że nagle wszyscy potrafią po angielsku...

Chyba na taką głupkowatą komedie czekałem.Jest to dobrze znany Nam schemat,który jest poprowadzony naprawdę nieźle.Gagi siadają i jest ich odpowiednia ilość.Każdy z aktorów spisuje się na medal w swych kreacjach,Lawrence widać,że bawi się tym i wychodzi jej to rewelacyjnie i cudownie dotrzymuję jej kroku Feldman.To typowy amerykański styl komediowy,także rozumiem,że znajdą się przeciwnicy takiej rozrywki,ale od dobrych paru lat komedie mają posuchę a ta jest dobrze tolerowana.Warto obejrzeć

Candy trochę jak Dahmer cierpi z powodu metrażu, tylko o ile w Dahmerze było to przedłużone tak tu, brakowało mi jeszcze z jednego odcinka który domknąłby pare rzeczy które dla mnie powinny miec większe znaczenie.O ile pierwszy odcinek szalenie intryguje , tak dalej trochę ta aura zaniepokojenia znika.Jest to niezła produkcja pod względami estetycznymi, wizualnymi i scenariuszowymi.Biel jest świetna w swojej roli.Oczekiwałem czegoś bardziej brutalnego i psychologicznego a dostałem zalążek.

DeNiro mimo naprawdę świetnego anturażu gra co jakiś czas w potworkach. I owszem rozumiem,że już dziś bawi się rolami,ale granie zgryźliwych, stetryczałych dziadków/ojców jest poniżej jego klasy.Chociaż ten "potworek" jest naprawdę zjadliwy,dobrze się to ogląda-widać,że budżetowo to skromna produkcja a scenariusz jest oklepany i dobrze Nam wszystkim znany.Gagi niektóre w punkt, inne mało śmieszne.Do obejrzenia w niedzielne popołudnie,bez zbędnego myślenia.

Och Indiana,nigdy nie byłem Twoim fanem.Nigdy nie wsiąkłem w Twoje przygody.I ostatni film z Harrisonem Fordem w roli głównej tylko ugruntował moje uczucia.Artefakt cierpi z wielu powodów,wpierw skupmy się na stronie wizualnie-do odmłodzenia Indiany nie mam prawie żadnych zastrzeżeń,jednak są momenty mocno sztuczne-to widzę nadworny problem Disneya.To też strasznie nudny film,scenariusz ma w sobie błyskotliwość ale kompletnie nie wykorzystane przez reżysera.Średnio wyszło to pożegnanie.

Druga część przygód Tylera Rake'a jest znacznie lepszym produktem niż jedynka.Bardzo podobała mi choreografia scen akcji,niektóre rozwiązania montażowe są naprawdę świetnie dopracowane i użyte w odpowiednim momencie akcji.Scenariusz jest kaszką na mleku, ale nie ma się spodziewać wybitności w tej sferze.Nawet Hemsworth mam wrażenie,że trochę odbił się po zeszłorocznym,okropnym Thorze.Końcówka wskazuję na kolejną część-ku mojemu zaskoczeniu z pewnym zaciekawieniem sięgnę po tę pozycje.

Między nami żywiołami to dobre odbicie się po zeszłorocznych zawirowaniach marketingowych i wydawniczych.Jeśli chodzi o historię to umówmy się jest tu parę zapożyczonych rzeczy z poprzednich animacji, ale podane w dobry sposób.Tam gdzie ma wzbudzać emocje, wzbudza.Tam gdzie ma wzruszać, wzrusza.Przesłanie co do kulturowości,rasowości bardzo na czasie i całościowa pointa jest idealnie w punkt.Do animacji nie mogę się przyczepić-klasa sama w sobie.Dobra pozycja,chociaż są lepsze animacje.

Dead Reckoning Part I stylistycznie jest bardzo skromne,może to brzmieć dziwnie(sporo tu przecież scen akcji,praktycznie ani chwili nie ma zastoju fabularnego),ale widać w tym projekcie,że to wstęp do czegoś większego,ważniejszego.Sam aspekt walki z niewidzialnym wrogiem jest bardzo na czasie.To taki też komentarz w sprawie wykorzystywania AI.Bawiłem się świetnie mimo ogromnego metrażu.Są momenty przydługie ale w ostatecznym rozrachunku istotne dla fabuły.I Tom-on jest stworzony do tej roli.

Barbie to produkt bardzo dziwny ale z perspektywy już paru godzin po seansie szalenie potrzebny.Wpierw to ja kłaniam się przed Gretą Gerwig-to co ona wykreowała jest godne podziwu.Pod względem wizualnym to kiczowato-plastikowa perła.Scenografia zasługuje tu na ogromne uznanie.A scenariusz w duecie z Baumbachem to refleksja nad tym kim i czym jesteśmy dla społeczeństwa,jak ważne jest równe traktowanie,jak okrutny i zaślepiony jest globalny patriarchat.A całość dopełnia szampańska obsada.Brawo

Długo zbierałem się do obejrzenia tego serialu-jakoś temat inwazji mnie nie zaciekawił i ślepo uwierzyłem,że to "kolejny serial o zombie".Jak mocno się myliłem.
Sezon 1 - 9 - rewelacyjny pod każdym aspektem,ale najbardziej imponuje tu scenariusz który jest błyskotliwy,szalenie dobrze rozpisany.A niektóre odcinki narracyjnie są arcydziełem telewizji.
Sezon 2 - czekam z niecierpliwością

Nolan wraca i tworzy seans zgiełka inny niż początkowo oczekiwałem.To olbrzymi film zwłaszcza w warstwie tekstowej bo biografia Oppenheimera to film szalenie przegadany,i w tym też tkwi jego ogromna siła.Ma w sobie wiele z teatralności,mało tu wybuchowości a więcej dramatu sądowego czy socjologicznego.Niestety nadmiar postaci sprawia,że niektórzy są potraktowani po macoszemu.3 aktowa opowieść momentami nuży,także proponuje iść na seans wypoczętym.I Cillian Murphy-ta rola to arcydzieło aktorstwa.

Nie wiem czym chciał być ten miniserial.Szalenie nudny,odcinki dłużyły się momentami strasznie a cała intryga pisana na kolanie jest mało wciągająca.Brakowało tu tego ducha Marvelowskich produkcji.Chciano się skupić może bardziej na psychologii postaci ale praktycznie spłaszczono wszystkie wątki.Najlepsza scena trwa 10 minut a to za mało jak na 6 godzinny materiał.Zawiodłem się-gorąco nie polecam

Jestem naprawdę mile zaskoczonym tym projektem.Owszem,historia jest Nam dość dobrze znana,czerpie z wielu innych filmów tego rodzaju,scenariuszowo jest oklepanie,jednak realizacyjnie,gagowo a przede wszystkim obsadowo to naprawdę dobra rzemieślnicza i castingowa robota.Świetne cameo,a całość naprawdę wizualnie wygląda dobrze,momentami plastikowe efekty nadają uroku temu wszystkiemu.Doskonale pamiętam jak prawie 20 lat temu byłem na wersji z Eddie'm Murphy'm,fajnie zobaczyć w odświeżeniu

Naprawdę wstyd mi,że poszedłem do kina na drugą część projektu który 5 lat temu zniesmaczył mnie i zażenował.Nie skomentuje tego wyboru seansu.Ba,jeszcze nieświadomy poszedłem na wersje z dubbingiem-gorzej być nie mogło :D.Plastikowe efekty,momentami tak walące po oczach,że jedynie kino indyjskie mogłoby się poszczycić o takie efekty.Cała otoczka tego drugiego świata nawet gdzieś intrygowała ale zrobili z tego opere mydlaną.A Jason Statham jest złotem tego projektu.Uśmiałem się niemiłosiernie.

Ten film zaskakuje.Pierwsze co rzuca się w oczy to świetna operatorska robota-to jak ten film wygląda,jak poprowadzona jest kamera,jakie zabiegi stylistyczne są wykorzystane wynosi te produkcje naprawdę na skale światową.Jest świeżo,energicznie,z pomysłem.Dzięki temu również i narracja jest płynna,scalona,mocno osadzona w obrazie.Narracyjnie to film schematyczny,gdzie historia naprawdę już dobrze Nam znana,ale dzięki rzemieślniczej pracy i świetnemu aktorstwu ogląda się to z wielką przyjemnością

Obawiałem się tej animacji,ale jakże miło mnie ona zaskoczyła.Owszem-co do kreski można tu polemizować,to animacja specyficzna i nie każdemu może przypodobać się kreowania świata przez twórców.Dla mnie,zaraz po drugiej części Spider-Verse to naprawdę kawał świetnej roboty.Metrażowo w porządku,narracyjnie wszystko wybrzmiewa tak jak powinno-tam gdzie jest miejsce na żart czy odniesienie do popkultury to jest,tam gdzie ma być zabawa bez trzymanki-tym bardziej jest.I pointa warta refleksji.

Na takie filmy czeka się z wypiekami na twarzy.Talk to me narracyjnie przypomina Hereditary,duszna atmosfera,ciągła niepewność tego czy to co widzimy jest rzeczywiste a może to projekcja naszej wyobraźni.Owszem można się czepiać uproszczenia niektórych rzeczy,braku rozwinięcia pewnych aspektów ale może właśnie te wszelkie niedopowiedzenia trzymają ten film w ryzach.To też świetna zabawa dźwiękiem i światłem a całość dopełnia naprawdę dobrze napisany scenariusz.To była świetna uczta.Polecam

Kolejny netflixa potworek.Ja nie wiem jak można swoją politykę programową skupiać na filmach akcji które są tak mdłe,nudne i mało angażujące.Owszem jakieś pierwsze 5-10 minut daje nadzieje,ale ona znika wraz z lotem na paralotni przez Gal Gadot.Ogólnie mam wrażenie,że przez scenariusz każdy wypadł jak kłoda drewna.Nawet ciekawe role epizodyczne nie zaintrygowały.Kolejną rzeczą jest sam temat filmu-jest to poruszane już w 7 części M:I i to o niebo lepiej.Oglądałem na 2 razy bo nie da się inaczej

Uwielbiam takie filmy.Duszne, przytłaczające,posiadające ten faktor toksyczności.83 minuty filmu sprawiają wrażenie klaustrofobii,niewygody.Sama historia nie jest jakaś można porywcza,ale to jak to zostało rozpisane i zagrane - czapki z głów.Hermetyczność tego projektu również można przypisać temu,że praktycznie połowa filmu dzieje się w jednym pomieszczeniu.Porusza się tu wiele ciekawych kwestii dotyczących polityki,klasyfikacji społecznej czy też samego pochodzenia i poczucia narodowościowego.

Gran Turismo idzie przetartymi szlakami.Wiemy doskonale od początku filmu jak to się wszystko potoczy.Wiemy też,że rozwinięcia emocjonalne bohaterów będą na poziomie czysto poznawczym.Antagonista będzie miał wyraz srającego kota a pomocnik będzie realizował swoje niespełnione marzenia.Ale to jak to wszystko wybrzmiewa,jak to jest naprawdę dobrze nakręcone i zrealizowane.2h seans mija błyskawicznie a wszelkie wciskanie na siłę reklam PlayStation czy produktów Sony można przeboleć.Miłe zaskoczenie

Tak jak poprzednio zachwalałem podejście reżysera do całej franczyzy i oddanie poprawnego ukłonu całości tak przy drugiej części trylogii wieńczącej Michaela Myersa jestem rozczarowany tym co ujrzałem.Po pierwsze technika kręcenia tego filmu jest strasznie nużącą-trochę tu zaczerpnięć z lat 80,trochę nowej techniki,jeszcze trochę slow motion.Motyw muzyczny irytuję wręcz a nie nadaje jakiegos faktora grozy.I zrobienie Myersa nadczłowiekiem i mówiąc o tym patetycznym tonem śmieszy i żenuję.

To bardzo średnie kino klasy B.Momentami trąci sztucznością i małobudżetowością (co nie jest prawdą). Finał jest irytujący,ponownie żenujący i 111 minut filmu wlecze się w nieskończoność.Może dlatego,że twórcy postanowili narracje sprowadzić do jakiegoś totalnego zera a całą postać antagonisty jak i Laurie zsunąć na poboczne wręcz tory.Znowu nie jest wiadome jakim stylem chce się opowiedzieć tę historię a mieszanie nie wychodzi kompletnie twórcom.Bardzo to było złe i przykro że to tak się kończy

To bardzo dorosły i dojrzały film.Bardzo przegadany,ale to właśnie jest siłą napędową całości.Powolna narracja,momentami wręcz refleksyjna nadaje intymności poszczególnym wydarzeniom.Ludzkie emocje są jak dzikie konie i trzeba ogromnej mądrości aby je okiełznać- i tu jest fajny weryfikator tego.Rozpisany na trzech bohaterów film ukazuję wiele etapów wchodzenia w dojrzałość.Wracają emocje sprzed lat a przede wszystkim miłość do tego, co mogłoby być.Piękny film,pięknie zagrany.A Arthur to mąż roku

To bardzo dziwny miniserial.Z jednej strony początkowo bardzo zaciekawia, ale im dalej tym dziwniej i całość traci na tym dość mocno.Za dużo też tu zagmatwań,owszem są projekty bardziej skomplikowane ale tutaj jest to prowadzone bardzo irytująco.Szkoda,bo zarówno obsada jak i scenariusz wydają się być porządnie napisane i dobrze zagrane.Niestety realizacyjnie nie udźwignęli tego.Jako ciekawostkę warto obejrzeć.Soderbergh słynie ze swojego sinusoidalnego talentu-tym razem nie pykło.

To bardzo przeciętne origin story.Widać też po realizacji,że twórcy średnio wierzyli w to co chcą zaprezentować.I chyba dzięki temu luzowi dostaliśmy naprawdę średnio-niezłą opowieść.Ogromnym plusem jest tu rodzina głównego bohatera-to oni nadają fajnej energii na ekranie i ciągną ten film.Cała otoczka stania się superbohaterem wraz z intencjami antagonisty-mocno przereklamowane.Ale ogląda się to naprawdę w porządku.Akcja idzie linearnie a efekty momentami są zbyt komputerowe ale wybaczam to.

Co jakiś czas - a w sumie to praktycznie rok rocznie - pojawia się film próbujący być czymś na wzór Uprowadzonej.Zawsze te wszystkie filmy łączy jedna osoba, a mianowicie Liam Neeson - widać już,że takie role nie są kompletnie dla Niego a łatka która została mu przyszyta jako bohatera filmów akcji jest naprawdę okropna.I okropny jest ten film,ma w sobie gdzieś potencjał ale trochę męczyłem się na seansie.Całość jest poprowadzona dość mało angażująco a finał pozostawia wiele do życzenia.

Z pewnością ten film mogę zaliczyć jako guilty pleasure.Tak debilnego i dennego filmu nie widziałem od dobrych paru lat, ale chyba na taki seans dziś liczyłem.Jest to ta niegrzeczna komedia,gdzie przecinki to przekleństwa,żarty są rubaszne a cała historia jest po prostu abstrakcyjna do granic możliwości.Jednak było coś w tym seansie co sprawiało,że pomimo zażenowania się śmiałem,żarty wybitnie mnie bawiły a cała otoczka była zjadliwa łącznie z trwaniem tego filmu.Na odmóżdżenie seans idealny.

Ten dokument to zlepek najważniejszych informacji dotyczących procesu tego wieku.Deep v Heard jest poprawnie zrealizowane,nie wnosi nic nowego do całej historii.Ogląda się do nieźle,widz dowiaduje się tego co tak naprawdę powinien wiedzieć.A co do samej sprawy,prawda zawsze leży pomiędzy i tak też w tym przypadku uważam.Zresztą jest pewien aspekt który zarówno w życiorysie Deepa jak i Heard się powtarza i stąd można wnioskować ich toksyczno-patologiczne pożądanie.

To bardzo poprawny film.Nie dłuży się,dobrze się to ogląda a Denzel nawet w roli mściciela jest genialny.Owszem cała otoczka jest dobrze Nam znana i realizacyjnie można się tu wielu rzeczy czepnąć-jednak trzeba przyznać rację,że ostatni akt podczas sztormu robi piorunujące wrażenie-efekty specjalne przemilcze,ale cała choreografia naprawdę została dobrze poprowadzona i zrealizowana.To taki film na wieczór,bez zbędnego myślenia.Nadrabiam te serie ponieważ już za moment premiera ostatniej odsłony.

Narracyjnie to dobrze poprowadzony projekt.Nie można się też czepiać strony wizualnej-niektóre rozwiązania scenograficzne czy montażowe są genialne.Niestety M3GAN trochę cierpi scenariuszowo,a nawet nie trochę-postaci są wybitnie płaskie a cała nagonka na AI jest momentami zabawna.Sama MEGAN robi gdzieś wrażenie.Za mało rozwinięcia co do psychologii przywiązania a za bardzo skupienie się na źle samym w sobie które i tak zostało rozwinięte ubogo.Ujdzie mimo iż początkowo dawało to spore nadzieje.

Och jakie to było dobre i nie rzucam tych słów na wiatr-jest w nim coś intrygującego,szalenie wciągającego.To chyba najbardziej krwawa część ale też i najbardziej spokojna,gdyż narracja jest powolna i twórcy mocno skupiają się tu na pewnego rodzaju wypaleniu i chęci stabilizacji emocjonalnej-gdy dochodzi do scen akcji nie ma tu listości.Denzel idealnie to odgrywa i mocno sympatyzuje się z nim.Cudownie też jest widzieć jego z Fanning-wracają wspomnienia sprzed 20 lat.Dobre zwieńczenie całości.

Nigdy nie pomyślałbym,że slasher może tak zaskoczyć mnie.Pearl stricte typowym slasherem nie jest-i za to ogromne ukłony dla Ti Westa,to jak żongluje gatunkami i podgatunkami,jak we wspaniały sposób przedstawia psychologie postaci(poprzez kolory i światło),jak świetnie nawiązuje do klasyki kina zaczynając od scenografii kończąc po montaż a Mia Goth za te rolę powinna dostać wszelkie nagrody-wspaniale szarżuje i nie wypada z torów ani na sekundę.A ostatnie 20 minut filmu to arcydzieło.Brawo

Jak na realia polskie to całkiem nieźle skonstruowany thriller.Nie przedłużony,niezbyt mocno ekspresyjny.Koleśnik jest cudowna w tej roli i to ona napędza cały ten projekt.Ma momenty słabsze,ujawnienie antagonisty jest mało intrygujące a cała otoczka "o co tu chodzi?" w pewnym momencie już nie zaciekawia jak w początkowych minutach.Ale to film poprawny,widać też reżysersko,że to film nie z tego empoi reżysera.Ale reasumując ogląda się to znośnie,chociaż szybko po seansie o tym zapomnisz.

O ile sama historia jest wstrząsająca i bagaż informacyjny sporo tu daje,tak jeśli chodzi o stronę wizualną/dźwiękową mocno kuleje.Nie wiem też czym chciał być ten film-jak chciano opowiedzieć tę historię-bo trochę tu przesłuchania,retrospekcji,chciano się w pewnym momencie skupić chyba na zbyt wielu aspektach z życia Pileckiego.Auschwitz bardzo poruszyło mnie ale szybko to zdjęto do parteru próbując zrobić jakiś akcyjniak.Nie podobał mi się ten film,ale też nie była to jakaś tragedia.Ujdzie

Pierwsza część zniesmaczyła swoim poziomem więc nie spodziewałem się niczego po 2.Miłe zaskoczenie,że ona jest znacznie lepsza-mimo iż to nie jest nadal żadne arcydzieło.Pierwsze co się rzuca w oczy i intryguje to warstwa wizualna,to jak w niektórych sytuacjach twórcy świetnie budują napięcie jest naprawdę niezłe.Samej zakonnicy tu niewiele ale to też jest sporym plusem.Oczywiście końcówka jest zbyt paranormalna i burzy cały dobry seans.Ciekawe jak dalej potoczą się losy całego uniwersum.