Pułapka

Shyamalan - reżyser sinusoida , wierny swoim zabiegom stylistycznym które potrafi wspaniale wykorzystać a czasem wybitnie popsuć. To dziwny twórca , tak samo jak jego filmy. Jedne się kocha, drugie się nienawidzi. Na szczęście dla mnie Pułapka to porządna pozycja. Ma w sobie ten pierwiastek niepokoju który towarzyszy od pewnego momentu seansu aż do samego końca. Hartnetta widzę po raz pierwszy w tak złożonej roli i świetne wypada. Całość ogląda się z zaciekawieniem. Mystery dramat społeczny.

Pierwsze 2/3 filmu świetne. Oglądałem w napięciu z dużym zainteresowaniem. Ładne zdjęcia i muzyka. Bardzo ciekawa sceneria hali koncertowej. Akcja dzieje się w różnych miejscach związanych z koncertem, na sali, przy sklepiku, w toalecie, w pomieszczeniach pracowniczych, na holu itp. Szkoda że tak nie zostało do końca. Zwrot akcji w 2/3 filmu dużo popsuł i dalej jest tylko gorzej. Dla mnie niepotrzebnie przekombinowana końcówka. Mimo to polecam.

Ślicznie nakręcone, zabawne i angażujące, choć niepotrzebnie przeciągnięte. Lecz Hartnett do samego końca pozostaje tak samo wspaniały w swojej roli.

Niekomfortowe połączenie thrillera oraz filmu promocyjnego nakręconego dla nepo baby. Zarazem najlepszy Shyamalan od lat. Do obejrzenia, ale na raz.

Sceny na koncercie serio dobre. A później już się zaczyna Szajmalala... Ale to i tak niezły film, bo Hartnett dobry! Pytanie, kiedy i czy M wróci w chwale?

Bardzo doby, trzyma w napięciu.

Lady Raven

Świetne zawiązanie akcji. Niestety szybko tonie w oparach absurdu i nieprawdopodobnych zdarzeń. A w połowie filmu rozjeżdża się już intryga totalnie. Mam wrażenie, że Night wyciągnął stary, nigdy nie zrealizowany skrypt z szuflady i dopisał całość pod promocję swej córki.

Można to potraktować jak dziwną formę ekranizacji Hitmana, ale takie sceny jak ta, z limuzyną, niestety niweczą wszystko.

Myślałem, ze Kobieta pluskająca się w wodzie to jego najgorszy film, ale chyba czas na weryfikację.

Jest to przynajmniej nieco ciekawsze wiele z poprzednich filmów Shyamalana. Im bliżej końca, tym zaczynają się dziać coraz dziwniejsze rzeczy – mam na myśli wodzę fantazji reżysera, której bynajmniej wtóruje umiejętność filmowego opowiadania w 3 akcie. Są momenty, że jest na czym wcześniej zawiesić oko.