Mrugnij dwa razy

To debiut Zoe Kravitz w tej roli i jestem naprawdę pod wrażeniem. W wielu momentach napięcie można kroić nożem, jest idealnie podbudowywane i dawkowane. Udało się zręcznie wykreować atmosferę niepokoju, która stopniowo przeradza się w przerażenie. Film jest bardzo brutalny, jednak dopiero od pewnego momentu. Wcześniej więcej się sugeruje, niż pokazuje i fakt, że sami musimy sobie dopowiedzieć pewne rzeczy oraz wyciągnąć wnioski, daje o wiele bardziej piorunujący efekt

"Trywializacja przemocy wobec kobiet", pisali niektórzy krytycy mocno rozczarowani Mrugnij dwa razy. Równie dobrze można by napisać, że Gwiezdne wojny są trywializacją podróży kosmicznych.

Inspirowane procederem uprawianym przez Jeffreya Epsteina "Mrugnij dwa razy" to reżyserski debiut aktorki Zoë Kravitz. Otwiera się jako satyra w formule "pożreć bogatych", a dalej przekształca w krwawy horror oraz kino spod znaku gwałtu i zemsty.

Pierwsza połowa filmu, gdy tajemnica pozostaje tajemnicą, jest naprawdę ciekawa i intrygująca. W głowie widza mogą legnąć się różne domysły. W drugiej połowie filmu do głosu dochodzą przemyślenia na temat kondycji moralnej świata bogaczy. Zaczyna być krwawo, ale raczej mało widowiskowo, bez ikry, powiedziałabym. Ta partia filmu przypadła mi do gustu zdecydowanie mniej, choć nie da się ukryć, że trudno było o inną pointe.

Jako debiut reżyserski uważam, że film prezentuje się naprawdę dobrze. Historia wciąga, zakończenie szokuje, ale przede wszystkim produkcja stanowi świetną rozrywkę. Tajemnicza wyspa, mocne kobiece charaktery i tryskająca krew? Brzmi jak moje filmowe marzenie.