Hanna Kroczek

Maria Callas była wielką artystką, widać, że ten film stara się dorównać jej wielkości. Mocno poetycki, oderwany od rzeczywistości, gubi się we własnych pomysłach i zamiast zachwycać, nuży. Trylogia smutnych kobiet dobiega końca. Co będzie dalej? Może reżyser znajdzie nowe ofiary i do swojej rękawicy nieskończoności doda kolejne kamienie.

Flow to produkcja, którą warto zobaczyć w kinie. Feeria barw, doskonałe udźwiękowienie i ciemna sala kinowa zapewniają łatwą immersję. W jednej chwili siedzisz w wygodnym fotelu, a w następnej biegniesz po miękkiej trawie w magicznym lesie. Na ten film można zabrać dzieci, ale równie dobrze można pójść samemu jako dorosły. Uśmiechniecie się, wzruszycie i zrelaksujecie. Po prostu - go with the Flow, dosłownie.

Brzydka siostra to nie film, który ogląda się dla czystej rozrywki. To film, który zostaje pod powiekami. Nie daje łatwych odpowiedzi, ale stawia celne pytania - o to, jak bardzo jesteśmy gotowi się zmienić, by ktoś nas pokochał albo żeby wpasować się w oczekiwania innych.

Równowaga między efektownością a intymnością jest jednym z największych atutów filmu. Gunn bawi się konwencją, mrugając do widza w dialogach czy poprzez muzyczne wstawki, które nadają całości lekko ironiczny klimat i pozwalają wziąć oddech między kolejnymi starciami.