Szanujemy Twoją prywatność i przetwarzamy dane osobowe zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Razem z naszymi partnerami wykorzystujemy też pliki "cookie".
Zamykając ten komunikat potwierdzasz, że zapoznałeś się z polityką prywatności i akceptujesz jej treść.
9.1 10.0 0.0 18
Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
7.4
Pozytywnie oceniony przez użytkowników

Starzejąca się gwiazda telewizyjnego show doświadcza potwornych konsekwencji zażycia nielegalnego leku, który ma ją zmienić w młodszą, lepszą wersję samej siebie.

  • Recenzje krytyków

    • Fargeat maluje na ekranie szczególny rodzaj autonienawiści oraz desperackiej potrzeby aprobaty i uwielbienia. Satyra na standardy piękna jest tu cierpka, w porywach wręcz brutalna, ale neonowe oświetlenie i teledyskowy flow filmu czynią z "Substancji" najbardziej widowiskowy horror roku. Fargeat kocha kino B-klasowe, a jej nowe dzieło można potraktować jak odę do "Reanimatora", perełek Yuzny lub Lloyda Kaufmana, czy nawet "Showgirls" Verhoevena.

      Więcej
    • Mnogość podjętych przez autorkę tematów przybiera formę kilku fizycznych gestów naraz. Jest czułym pocałunkiem pozostawionym na policzku dziedzictwa body horroru. Środkowym palcem wyciągniętym w stronę zepsutego świata mass mediów. Silnym plaskaczem w twarz entuzjastów rozerotyzowanych programów pozbawionych treści. Stanowczym, ale i godnym szacunku uściskiem dłoni z najwybitniejszymi przedstawicielami gatunku. I co najważniejsze, obfitym i cuchnącym bełtem wylanym na oczekiwania publiki.

      Więcej
    • Chciałbym wam mocno polecić "Substancję", ale to nie jest film dla wszystkich. Bezkompromisowa wizja, która albo wprawi was w ekstazę, albo odrzuci swoją bezpośredniością. Jeszcze nigdy Hollywood nie było tak obrzydliwe w swoim pięknie.

      Więcej
    • Siła kina Coralie Fargeat drzemie w tym, na jak wielu poziomach można je czytać i bawić się rewelacyjnie. The Substance stanowi przykład produkcji, która spotka się z miłością zarówno ze strony widzów poszukujących krwawej jatki do zabawy przy alkoholu, jak i osoby zafascynowane mitologią, psychologią, kinem, czy literaturą.

      Więcej
    • Czyżby film idealny? Na to wygląda, choć moim zdaniem finał został trochę przeciągnięty, ale może to kwestia mojego sensorycznego przeciążenia taką mocą wrażeń, jakie zapewnia film. Bierzcie i oglądajcie go wszyscy.

      Więcej
    • "Substancja" opowiada o prostej prawdzie, jaką jest nieuchronność przemijania, ale robi to w sposób zajmujący, świeży, obrzydliwy i erotyczny jednocześnie. Nie czytaj o nim, po prostu idź do kina i przekonaj się na własnej skórze.

      Więcej
    • Wizualne efekciarstwo uzupełnione jest przez wspomnianą bajkową opowiastkę. To niezbyt inspirująca, ale niezwykle ciekawa i angażująca historia o kobiecie, która desperacko chce się wpisać w wyznaczony przez mężczyzn kanon gwiazdy fitnessowej telewizji. W tym niezwykle próżnym, sprzątniętym na błysk świecie, na szczęście nagle pojawia się gatunkowe przełamanie.

      Więcej
  • Recenzje użytkowników

    • Body horror to gatunek stąpający po cienkiej linii - potrafi przekroczyć barierę i stać się niezwykle irytujący i mało zjadliwy. Substancja jest jazdą bez trzymanki, żonglującą gatunkami-jest tu sporo horroru, ale również i melodramatu czy thrillera psychologicznego. Jest to świetnie nakręcone a co najważniejsze niesamowicie zagrane. Demi Moore przeżywa renesans i gra najlepszą partię w swojej karierze a jej szykowanie się na randkę mocno pozostaje w pamięci.Dla osób o mocnych nerwach.UCZTA

    • To ostateczne dzieło dla fana body horroru takiego jak ja. Chociaż opiera się na prostym założeniu i kontrastach, to ma trafne przesłanie dotyczące standardów piękna. Z jednej strony jest bardzo zabawny dzięki szalonemu stylowi i kiczowatości, a z drugiej strony przejmuje tym historia jest ostatecznie głośnym wyrazem bezsilności. Natomiast Coralie Fargeat wykorzystała swoje wcześniejsze doświadczenie i uzupełniła je nowo nabytymi umiejętnościami czyniąc z niej niezwykle ważną dla mnie reżyserkę.

    • Niektórzy twierdzą, że to film dla Małgorzaty Rozenek, a to po prostu film dla Demi Moore. Oryginalność, wyrazistość, współczesne przesłanie. Świetna charakteryzacja, efekty i montaż. Końcówka lekko przeszarżowana.

      Więcej
    • Bardzo udane unowocześnienie kina klasy B, klasycznego Giallo, estetyki bodyhorrorów Cronengerga i przerysowania retro futurystycznej rzeczywistości jak u Verhoevena. Nie pozbawiony problemów, ale celnie wybierający elementy różnych podgatunów horrorowych, które wykorzystuje do opowiedzenia historii upadku kariery i przemijania swojej bohaterki. Doskonale efekty specjalne, świetne scenografie, audiowizualna uczta podana z niezwykłą werwą i energią narracyjną. Bywa zbyt łopatologiczny. Warto.

    • you DON'T got to pump it up

    • Substancja miała być groteskową refleksją nad obsesją na punkcie młodości i standardów piękna, ale realizacja zawodzi. Film wyśmiewa operacje plastyczne i nierealistyczne dążenie do doskonałości, ale koncentruje się głównie na fizycznych przemianach bohaterki, co spłyca emocjonalną głębię. Kiczowata estetyka bardziej odciąga uwagę od głównego tematu niż go wzmacnia.

    • Prawdziwa jazda po bandzie, ale musiałam go zobaczyć. Dużo cytatów z innych filmów - nawet Bulwaru Zachodzącego Słońca, Carrie czy Martwicy mózgu. Film jest świadomy, prowokacyjny, a grand finale jednych wygoni z kina, a drugich wbije w fotel. Czasem zbyt dosłowny i prosto w twarz bo tak się dziś robi filmy, ale porusza ważny temat. Ochy dla warstwy wizualnej, sposobu użycia koloru i dla Demi Moore, która powróciła w wielkim stylu w dodatku w roli, która ze względu na wiek musi być jej bliska.