Grzegorz Tarełko

Wbrew olbrzymim oczekiwaniom powstał jednak film przeciętny, pozbawiony charakterystycznego dla Snydera stylu, a także zupełnie pozbawiony napięcia i dramaturgii. Nie jest to jednak film zły i jako piątkowy wypełniacz czasu sprawdza się bardzo dobrze.

Ma lepszą oprawę audiowizualna niż poprzedni film twórców. Teatralna i kameralna forma, jakiej użył reżyser, pomaga w przekazaniu ambitnych treści, dysponując jednocześnie ograniczonymi środkami.

Nolan jak nikt inny potrafi wykorzystać możliwości sali kinowej. Seansu nie mogę nazwać inaczej niż spektakularny. Oczekiwałem skomplikowanej historii i byłem przygotowany na to, że nie wszystko zrozumiem za pierwszym razem. To pozwoliło mi cieszyć się z widowiska bez przeklinania reżysera. Otrzymałem film intensywny, szybki, wymagający maksymalnego skupienia. Nie każdemu podpasuje ta stylistyka, ale fani poprzednich produkcji Nolana będą wniebowzięci.

Wybierając się do kina musicie być świadomi, że "Terminator: Mroczne Przeznaczenie" daleki jest od dzieła wybitnego. Jednak to kino rozrywkowe, które doskonale spełnia swoją rolę. Jeśli podejdziecie do seansu na luzie, bez próby usilnego zestawiania "Dark Fate" z dwoma, przełomowymi pierwszymi częściami serii, możecie oczekiwać świetnej zabawy.

Mimo, że najnowsza produkcja Camerona jest filmem innym niż oczekiwałem, w ostatecznym ocenianiu muszę odstawić na bok prywatne preferencje, co do jego stylu. Alita to bowiem dobry film, który ostatecznie zdecydowałem się Wam polecić, zwłaszcza do zobaczenie na dużym ekranie.

Reżyser Rian Johnson nie chciał filmu stonowanego, pragnął filmu bardzo efektownego. "Ostatni Jedi" dokładnie wpasował się w mój gust.

Mimo groźby szybkiego zapomnienia, nadal uważam "Apocalypse" za interesującą pozycję na coraz bardziej zdominowanej przez Marvela filmowej mapie superbohaterów.

W połowie sprawny thriller szpiegowski, a w połowie super głupi film katastroficzny.

Arcydzieło pod względem formy, ale wspaniałe obrazy, niesamowita muzyka i hipnotyczny klimat nie są celem samym w sobie. Film Denisa Villeneuve ma zachęcić nas do myślenia i czyni to w najbardziej atrakcyjny sposób.

Nadaje się tylko do seansów komediowych i to dopiero za parę lat, kiedy niezamierzone, śmieszne momenty będą jeszcze bardziej widoczne.

Dla wielu komentatorów "Valerian i Miasto Tysiąca Planet" to zmarnowany potencjał. Nie dostrzegłem jednak tego potencjału, ani w stronie wizualnej, ani fabularnej. Natomiast świetnie się na Valerianie bawiłem, gdyż nie sposób się na nim nudzić.

Zapewnił mi olbrzymią frajdę. Film obfitował w momenty zachwytu, przez co bardzo szybko zapomniałem o jego niedociągnięciach.

Wizualnie piękny film "Ghost in The Shell" 2017 nie posiada głębi oryginału z 1995 roku i nie potrafi przejąć widza równie mocno. Film muszę jednak ocenić wysoko, gdyż to ambitna próba przeniesienia anime w realia filmu aktorskiego, która powiodła się w dużej mierze, zwłaszcza w sferze wizualnej.

Jeden z najjaśniejszych punktów w kinowej historii tej serii. Ostania część dostarcza nam sporej dawki akcji w fantastycznej i niezwykłej scenerii postapokaliptycznego świata.

Jest bardzo dobry w swojej formule, a jego akcja dzieje się w kosmosie, w jednym z najbardziej spektakularnych uniwersów i tą spektakularność czuć wręcz namacalnie.

Niestety nie zostawił mnie z żadną głębszą refleksją. Muszę przyznać jednak, że obejrzałem solidne kino science-fiction, które mnie nie znudziło.