Pauloni

Porządny manifest przeciw złu, jednak tak jak główny bohater: poczciwy, ale zbyt naiwny.

Czyste rozrywkowe kino opowiedziane przez chaotyczną i bezkompromisową Harley, które ocieka wręcz klimatem miasta na krawędzi upadku, czyli Gotham

Dialogi i aktorstwo wyśmienite, tylko linia fabularna trochę przewidywalna jak ma Ritchiego

Nie dość, że rozśmiesza, to odważnie odkrywa absurdy w życiu, a nawet skłania do przemyśleń.

Manifest Spike'a Lee przeciwko nienawiści w społeczeństwie, który ogląda się z zaciekawieniem i uśmiechem na twarzy.

Po seansie jest więcej pytań niż przed. Absurdy trochę jak u Gilliama ale to dobrze, bo zmuszają do refleksji a przy okazji bawią widza.

Bardzo ładne zdjęcia, kostiumy i charakteryzacja. Piękna historia rodziny w czasach wielu zmian w Polsce.

Johnny stał się zbyt "fasolowy", taki humor daje trochę uśmiechu, ale to za prosty i słabo zmontowany film by mnie rozbawił jak świetne poprzednie części.

Wrażenie robi sposób w jaki wartka akcja i burza emocji są zamknięte tylko na ekranie komputera.

Intryga to główny motor tego filmu, przedstawiona we właściwy sposób. Wątek Więckiewicza chyba zbędny.

Po seansie widz ma głowę pełną od przemyśleń.

Warto zwrócić uwagę na świetną rolę Claire Foy - żony Armstronga.