Big Short

Nie jest też wybitnym dziełem z artystycznego punktu widzenia. Ale za to ważnym.

Przystępnie, wartko i z humorem.

Słodko-gorzki dramat okraszony dość specyficznym humorem, w którym nawet słupki statystyk i dziwnie brzmiące hasła bankierskie podawane są w przystępnej i przyjemnej formie.

Dawno jednak nie trafiłam na film, z którego tak dużo nie zrozumiałam, a który jednak tak bardzo mi się podobał.

Świetna obsada, rewelacyjnie napisane postaci, brawurowa konwencja, szalony montaż, zaskakująca ścieżka dźwiękowa.

Dwie godziny piekielnie dobrej rozrywki.

Zaskakująco szalony jak na film o facetach w garniturach.

Największą zaletą filmu jest to, że pozwala on ukazać mechanizmy rządzące sektorem finansowym, a jednocześnie przedstawić je w konwencji detektywistycznej.

Niesie duże wartości edukacyjne i przedstawia wiele problemów, które zapewne powrócą w przyszłości nie raz, a przy tym jest niezwykle atrakcyjnie, odważnie i ciekawie zrealizowanym kinem rozrywkowym.

Posługuje się w sposób niezwykle finezyjny estetyką dokumentalizującą.

Wszystko jest tu podane z humorem i dystansem, a początkowa nieznajomość tematu wychodzi widzom na plus.

Fantastyczna droga przez meandry ekonomicznego świata i mentalność bankierów. Jest tu miejsce na komedię, śledztwo i refleksję.

Czar Big Short nie minie do momentu, aż poznamy na pamięć każdy jego fragment. Gwarantuję.

Sprawdza się zatem jako źródło śmiesznych gagów i one-linerów, lecz nie jako dzieło, pod którym kryje się próba zdiagnozowania szerszego zjawiska.

Ogląda się to fantastycznie.

Świetnie opowiedziana historia, która pozwala zrozumieć genezę i konsekwencje kryzysu finansowego. Już sama obsada aktorska zachęca do sięgnięcia właśnie po tę pozycję.

Montaż, świetna muzyka, i rewelacyjna realizacja dają nadzieję. To świetny film.

Dobrze, że twórcy nie uciekają się do taniego moralizowania, nie wskazują konkretnie sprawców kryzysu w postaci konkretnych osób czy nawet instytucji, ale wyraźnie sygnalizują, że wpłynęło na to wiele czynników.

Nie jest filmem łatwym, w żadnym wypadku. Jest to film przystępny dla każdego laika finansowego, ale tylko i wyłącznie wtedy, kiedy przestaniemy się przejmować tym, że czegoś w filmie nie rozumiemy.

McKay wykonał dobrą scenariuszową robotę, zważywszy na tak niewdzięczny filmowo temat i skomplikowaną strukturę z wieloma bohaterami i dość długim przedziałem czasowym. Wyszedł mu film gęsty, ale nie pospieszny. Czasem irytuje nadmiar technicznych sztuczek, lecz cel zostaje osiągnięty - "Big Short" jest obrazem w miarę jasnym, niegłupim, a zarazem dostarczającym rozrywki, nawet jeśli okraszonej nutą goryczy.

Mimo początkowych wątpliwości trzeba przyznać, że Adam McKay odwalił kawał porządnej roboty tworząc ambitne dzieło, mające na celu przybliżenie nam, prostym ludziom działanie niebezpiecznej machiny, która kołem się toczy...

Potrafi zafascynować, ale i znużyć, zaciekawić, ale też ugiąć się pod ciężarem braku znajomości terminów i zawiłości procesów bankowych itd.

Choć film ciężki i nudny, warto go zobaczyć. Zrozumieć procesy, które wpłynęły na nasze życia.

Adam McKay zrealizował film swojego życia. Najambitniejszy, imponujący tempem, jednak bardzo przystępny i zrozumiały nawet dla takiego laika jak ja.

Na tym kryzysie wzbogaciło się za to amerykańskie kino, otrzymawszy tak świetny film jak ten.

Obraz drapieżny, bezkompromisowy, a przy tym szalenie efektowny. To dowód nie tylko na to, że kino może podejmować trudne i skomplikowane tematy ale także na to, że może robić to w sposób atrakcyjny dla widza.

Świetny film o kruchym i skorumpowanym rynku.

Nawet jeśli nie lubicie filmów w klimacie Wilka z Wall Street, nie macie kredytu znacznie przekraczającego wartość nieruchomości, czy nie jesteście bezrobotni przez kryzys, ta produkcja wam się spodoba.

McKay znalazł błyskotliwą formę dla swojej opowieści, przez którą prowadzą nas również bohaterowie, zwracając się bezpośrednio do widzów. Znakomicie zrównoważył świetne poczucie humoru z wątkami poruszającymi, nadzwyczaj zajmująco budując dramaturgię. Przede wszystkim jednak oparł historię na frapujących i co ważne - autentycznych postaciach.

Cieszę się, że reżyser zdecydował się na walkę z wiatrakami. Nawet jeżeli tylko je pokazał, warto było nakręcić ten film.

Lekki w formie, błyskotliwy "Big short" jest filmem bardzo ważnym i potrzebnym.

Adam McKay robi wszystko, by film pochłaniało się jednym tchem tak jak on pochłonął książkę.

Błyskotliwy, świetnie zmontowany, pełen humoru i z dobrymi aktorami.

Doskonale zrealizowany film będzie w ścisłej czołówce w wyścigu po Oscary, bo i temat na czasie, i aktorstwo naprawdę przednie, a że jest mądry i ważny tylko pomagają go lubić.

Zabawny, błyskotliwy i pouczający film.

Niezwykle barwnie i przystępnie, opowiada o przyczynach, i kulisach największego kryzysu ekonomicznego współczesnego świata. Atrakcyjnym językiem "Wilka z Wall Street" oswaja z tematem nawet najbardziej zatwardziałych, ekonomicznych ignorantów.

Film ten choć ubrany w szaty komedii, nie należy do seansów łatwych. Tym, których nie wciągnie dość zawiła opowieść, na pocieszenie zostają kreacje aktorskie, a zdolnych aktorów w tej produkcji jest akurat pod dostatkiem.

Kompensacyjna komedia o przyczynach kryzysu ekonomicznego z 2008 roku. I jednocześnie o ludzkiej głupocie. Diabelsko sprytna.

Perełka, o której z początku się myślało, że to zwykły koralik, który wyrzucimy zaraz po niezgrabnym podniesieniu z podłogi.

Jest śmiałą próbą przedstawienia początków kryzysu finansowego w możliwie przystępny sposób, na dodatek balansując pomiędzy dramatem a komedią.