Anna Pawluczuk

Dobre warsztatowo kino. Z chirurgiczną precyzją manipuluje naszą oceną i naszymi emocjami. Warto obejrzeć, choćby dla kreacji Efrona!

Zrealizowane na wysokim poziomie widowisko wizualne. Wyjęte z kontekstu sceny broniłyby się swoim klimatem, intrygującymi plenerami i obrazami. I chociaż Magdalena Cielecka czy Marcin Dorociński starają się jak mogą, aby wypełnić całość historii, to ich postacie zdają się zamiast twardo stać na ziemi - niestabilnie lewitować. Niestety, nie są w stanie utrzymać dwugodzinnego filmu, w którym przez pierwsze pół godziny widz wkłada bardzo dużo energii w zorientowanie się na mapie snu, jawy i wizji.