6.8
Pozytywnie oceniony przez krytyków
- 89% pozytywnych
- 26 krytyków
7.2
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 93% pozytywnych
- 27 użytkowników
Podróż do Szwecji po odbiór nagrody Nobla staje się dla pisarza i jego żony pretekstem do spojrzenia wstecz na ich wspólne życie.
- Obsada: Glenn Close, Jonathan Pryce, Christian Slater, Max Irons, Harry Lloyd
- Reżyser: Björn Runge
- Scenariusz: Jane Anderson
- Ostatnia aktywność krytyków: 15 marca 2019 (6 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 23 sierpnia 2019 (25 dni temu)
- Premiera kinowa: 7 września 2018 (1 rok temu)
- Premiera światowa: 12 września 2017 (2 lata temu)
6.8
10.0
0.0
26
Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
89%pozytywnych
-
26recenzji
-
19ocen
-
17pozytywnych
-
2negatywne
-
8.5
Dobrze zrealizowana, wciągająca historia o roli kobiety i relacji w małżeństwie, lecz także o sukcesie oraz ambicjach z literaturą w tle. Film ogląda się z dużą przyjemnością i zaciekawieniem, lecz jednocześnie pozostawia po sobie wrażenie oraz wiele refleksji. -
8.3
Znakomite dialogi i aktorstwo, umiar w stosowaniu środków wyrazu, formalna przejrzystość i niebanalna tematyka. -
8.3
Szczęśliwie, "Żona" nie wpada w pułapkę nazbyt intelektualnego, przemądrzałego kina. Oferuje ciekawą, niebanalną historię. -
8
Błyskotliwy dramat obyczajowy i coś więcej niż kolejna historia o niedocenianej kobiecie. -
7
Bardzo gorzki, sprawnie opowiedziany oraz tak cudownie zagrany, że wznosi to całość na wyższy poziom. -
7
Opowiada w sposób ciekawy, jednak chwilami odnosi się wrażenie, że Żonę ciągną do przodu znakomite kreacje aktorskie. Bo pojawiające się w tle pytanie o znaczenie płci wydaje się nieco spóźnione, zaś to dotyczące geniuszu - zdecydowanie zbyt lekko potraktowane. -
7
Film jest siłą rzeczy oparty na dialogu i ma umiarkowane tempo, a mimo to historia wciąga, bohaterowie fascynują, a wszystko razem składa się na bardzo udany seans. -
7
Żonę świetnie się ogląda ze względu na scenariusz i kreacje aktorskie. Postaci są pełnowymiarowe. Dopracowane. Takie, z którymi możemy się łatwo utożsamić. -
7
Jest dziełem pozornym, wbrew oczekiwaniem urasta do dużo wyższej rangi niż się spodziewano. Staje się rozognionym głosem w sprawie patriarchalnego systemu rozporządzania rolami w społeczeństwie. -
7
Od początku do końca stanowi feministyczną wariację na temat jednego z najpopularniejszych filmowych motywów - wiernej żony stojącej u boku męża-geniusza. Choć dla wielu będzie przez to ofiarą hollywoodzkich trendów, które nakazują obecnie opowiadać z kobiecej perspektywy, daje to filmowi siłę, by skłaniać do refleksji. -
7
Bardzo mięsiste, wiarygodne i świetne zagrane kino, które nie niesie naddatku dramatycznego, a o taki bardzo łatwo w opowiedzianej przez Bjorn Runge historii. -
6.7
Rewelacyjna Glenn Close w kameralnym dramacie o widmie noblowskiego skandalu, który dla wielu kobiet może mieć gorzki posmak układu, jaki funkcjonuje w ich domach. -
6
Niestety momentami zbyt przypomina teatr telewizji, przez co chwilami Żonę ogląda się ze znużeniem. Całość jednak wypada dobrze i jest to porządny, dający do myślenia film. -
6
Trudno jednak nie przyklasnąć reżyserowi, bo mimo przewidywalności historii, dałem się temu opowiadaniu pochłonąć. Problem w tym, że po paru dniach nie pamiętam już tekstu epilogu, a co dopiero nazwiska autora. -
6
Choć w "Żonie" do kinowego geniuszu z pewnością daleko, to pytanie, jakie stawiają twórcy, pozostaje pasjonujące. -
6
Solidne kino ze znakomitą kreacją Close, która może jej zapewnić siódmą nominację do Oscara, jednak powątpiewam, żeby aktorka wygrała. Film jest warty obejrzenia głównie dla niej. -
6
Runge w pomysłowo rozpisanej fabule, potrafiącej trzymać w napięciu i zmuszać do niecierpliwego wyczekiwania na kolejne zwroty akcji, skomentował nie tylko częste zjawisko kabotyństwa wielkich twórców i nieadekwatności medialnego obrazu względem oryginału. Przede wszystkim opowiedział o zdominowanej przez męskie spojrzenie kulturze, która się zmienia, ale niestety niewystarczająco szybko. -
5.5
Będąc sprawiedliwym trzeba przyznać, że dzieło szwedzkiego reżysera ma niewiele słabszych momentów. Jest równe, gładko się ogląda, nie wpędza w nudę. Jednocześnie nie zaciekawia na tyle, aby widz naprawdę wpadł w nurt historii. -
5
Dobry materiał, który został zaprzepaszczony w rękach średniego reżysera. Mógł z tego powstać film przełomowy, który zburzyłby bariery społeczne i byłby przełomem w współczesnym pojmowaniu feminizmu. Niestety, nie wyszło. -
?
Ten rasowy, bardzo sprawnie zrealizowany i fenomenalnie zagrany dramat psychologiczny ogląda się świetnie. -
?
Wspaniałe aktorstwo i świetnie uszyte dramaturgicznie sceny. -
?
Słowem "złudzenie" w najlepszy możliwy sposób opiszemy wartość relacji poszczególnych bohaterów. Owym złudzeniem karmieni są widzowie, filmowy świat z uwzględnieniem każdej przebywającej w nim postaci, a na samym końcu karmiona złudzeniem szczęścia pozostaje Joan. -
?
To jednak do Joan należy ta historia. I ewidentnie to po jej stronie ma się znaleźć sympatia widza. "Żona" jest w tym podejściu konsekwentna, bo niemal każdy kadr jest tu rozświetlony, dosłownie i w przenośni, przez obecność Glenn Close. -
?
Inteligentny dramat z fenomenalną rolą Glenn Close. -
?
Runge po mistrzowsku porusza się w czasie i przestrzeni, pozwalając wybrzmieć drobnym, ale niezmiernie istotnym wątkom. W efekcie otrzymujemy nietuzinkowy dramat, w którym trudno wskazać najsłabsze ogniwo. -
?
Byłby płaskim dyskursem na temat podporządkowania kobiet mężczyznom, gdyby nie wspaniałe wielowymiarowe role Glenn Close i Jonathana Pryce'a. Ich postaci są z krwi i kości - ani przez chwilę nie szeleszczą papierem. A poza tym wszechobecny, subtelny humor i prawda psychologiczno-obyczajowa sprawiają, że oglądając go snujemy gorzkie refleksje natychmiast rozładowane dystansem.
- Wyświetlasz recenzje bez 1 duplikatu. Wyświetl wszystkie recenzje