Tomasz

To rzeczywiście ładne, ale czy warte aż godziny?

Już pierwsza, półgodzinna scena to mistrzostwo, a potem wcale nie jest gorzej. Ślicznie groteskowy a jednocześnie całkiem przerażający.

Właściwie to po co jest ten film?

Bardzo informatywny i surowy. Doskonale ukazuje społeczne nastroje wskutek kryzysu z 2015. Najlepsza scena - operatorka punktu poboru opłat za autostradę, która rytmicznie obsługując przejezdnych wygłasza swój monolog.

Dość przeciętna w swej nieprzeciętności biografia.

Podobają mi się kolory w tym filmie, jak również pewna oniryczność.

Bardzo sympatycznie się to ogląda

Jeden z brutalniejszych filmów jakie widziałem. Ten montaż... Bardzo poetycki.

Ale czemu to jest takie niedoświetlone?

Widziałem naprawdę dobre filmy socjalistyczne/propagandowe, ale ten jest po prostu bardziej prostacki niż występ uczniaków w szkole.

Widać włożone środki. Fajna gra głownych bohaterów, problemy i aspiracje Indii jak na dłoni, fajne piosenki, ale humor oklepany.

Trudno powiedzieć o czym jest ten film, ale na pewno nadaje na bliskich mi falach. Przeraźliwe naturalistyczne dłużyzny stają się tu całkiem śliczne.

Ależ to jest niespodziewanie dobre! Idealnie wyważone emocje, raz śmieszno raz smutno.

Czułość w islandzkim chłodzie. Nieznana potęguje tajemnicę. I ten wieloryb.

Dobra muzyka. Ciekawi bohaterowie. Niemniej niewiele tu się dzieje - to głównie uchwycone chwile i apoteoza życia w grupie.

Mam z tym filmem wielki problem. Rozkosznie zabawny, ale po 20 minutach po prostu zaczyna męczyć, szczególnie dialogi. Fajnie dobrani aktorzy.

Trudny w ocenie, bo tematyka ważna, dobrze ukazana, film bardzo wstrząsający i bardzo brutalny, ale to wszystko powinno trwać dużo, dużo krócej.

Zgrabnie wykorzystuje (zwięzły i konkretny) scenariusz i środki stylistyczne (głównie montaż).

Dość klasycznie zrealizowany dramat. Stosunkowo prosta i spokojna historia, po prostu dobrze ukazuje temat z którego jednak można było wycisnąć więcej.

Heh, niezły satyryczny esej.

Bardzo dobre odwzorowanie tamtych czasów i tamtych historii. Szkoda jedynie, że 4 i 5 odcinek nie dorównują pierwszym trzem...

Nieznośnie krindżowy, z prostacką muzyką. Typowa bajka z dzieckiem i pasiastą piżamą - ileż można się na to łapać? Miałem nadzieję na dobry, oryginalny i odważny film, dostałem mega bezpieczny i naiwny. Dobre pojedyncze dorosłe postaci. Widać, że jak masz słaby film, to wystarczy przesłonić dzieckiem i ludzie się nabiorą.

Boski Fabijański. Bardzo teatralny to film. Autoświadomy, momentami - paradoksalnie! - zbyt dosłowny. Trochę bym poprzycinał i skrócił scenariusz.

Kiedy film jest dźwigany wyłącznie na barkach aktorów, nie jest to dobry film. A tak jest, wydaje mi się, w dużej mierze tutaj.

Świeże i świetne. Piękne i z jajem.

W zasadzie film kompletny.

Tradycyjna opowieść opowiedziana na nowo w teatralny sposób.

Świetne przedstawienie pozaziemskich baz, ale fabularnie słabe. Gdzie próbuje być ckliwy, tam jest pusto. Niemniej kosmos zawsze na propsie.

Wysokie oceny przyjmuję, argumenty rozumiem, no ale nie. Może mam dziś złe nastawienie: film jest za nudny, długi. Początek niezły, potem gorzej. Dobre zdjęcia i Muskała.

Ładna klamra. Niezła scenografia, choć trochę sztuczna. Pod koniec zaczyna nużyć, niemniej montażowy majstersztyk. I te cienie... Popis techniki, mniej sztuki. Niemniej jest i symbolika, np. wiśniowy sad.

To nie tyle film co teatr. Lekko przydługie, ale wciągające. Nie sama akcja, ale i geneza. Świetne aktorstwo, scena zabójstwa rozczarowuje. Zacne dialogi. Dobre sceny zbiorowe. Dlaczego dzisiaj nikt nie wraca do tych tak barwnych historii?

Trudno uwierzyć w tę historię, bo splotów okoliczności trochę za dużo. Plus o ile pierwsza połowa jest stosunkowo szczegółowa, to potem wszystko po omacku.

Heh, zabawna, urocza historia.

Fajna świeża otoczka, ale pod tym całym płaszczykiem mało oryginalna historia miłosna.

Już początek niezbyt zachęcający. Nie wiem czy styl zamierzony, czy po prostu bardzo amatorsko nakręcony. Scenariusz niezbyt wyszukany - i nie chodzi o słownictwo.

Oszczędny w słowie a ekspresyjny w obrazie - przez to męczący. Powolny, wymagający. Bardzo naturalistyczny. I tu twarz głównego bohatera sprawdza się znakomicie. Film jest praktycznie bezuczuciowy, niczym trzecioosobowy. No i te zdjęcia...

Muzyka sztos. Przynajmniej do połowy trzyma w napięciu. Plus fajne twarze. Francuzi to jednak coś mają z tymi kamieniołomami...

Podejrzewam też, że elektrownia tam ukazana - ze wzgledów francuskich - jest elektrownią jądrową. Za taki pseudoekologiczny wydźwięk obniżyłem nieznacznie ocenę.

Nawet nawet. I jeszcze słuchanie tych facetów jak mówią francuszczyzną :)

Szalenie ciekawa historia w tle, aż szkoda, że nie została lepiej wykorzystana.

Za długie i momentami przewidywalne.

No nie wiem. Widać zamysł, ale wykonanie niezbyt. Niektóre ujęcia bardzo ładne.

Bardzo dobry. Trzyma w napięciu, wszystko jak być powinno.

Trudno oceniać po 2 minutach. Zrobione poprawnie.

Z początku świetne tempo, ale druga połowa powinna być nieco szybsza. Niemniej oryginalne połączenie alegorii, odpowiednia kreska.

Nie rozwija i nie wykorzystuje potencjału jaki ma.

Niezwykle spójny, wspaniale oddaje klimat sierpniowych dni. Świetna muza, kadry, aktorzy, scenariusz - rewelacyjny film.

Pokićkany, z lekka niespójny (w tym sensie, że po seansie nie ma się poczucia spełnienia), ale fantastyczny, fantazyjny i całkiem śliczny.

Zawiera kilka ważnych wypowiedzi (Łętowska, Starowicz), poza tym stanowi wartość dokumentalną dot. walki prawnej.

No wiadomo, że przykłady starannie dobrane, film się wlecze i jest z lekka ascetyczny, no ale wciąż zadziwia, zaskakuje.

Rzeczywiście przydałoby się go dopracować, skrócić i "zintensywnić", ale wciąż dobry.