Kala

To chyba miał być drugi "Match Point" (w połączeniu z "Magią w blasku księżyca"), pytanie tylko: po co? Allen powiela własne pomysły, i to nieudolnie.

4 sezony

Męczący ten przepych. I dużo tutaj oklepanych motywów. Ale Henry Golding wypadł całkiem fajnie, a Michelle Yeoh oczywiście skradła całe show.

(M) Zagmatwana (ciut niepotrzebnie) fabuła. I po macoszemu potraktowany Kristoff. Ale to wizualne cudo z mądrym przesłaniem dotyczącym podejścia do przeszłości.

(CC)

Sezon 1

Sezon 1

To film, z którego przebija miłość do kina. A do tego z moim ulubieńcem Asą Butterfieldem i muzyką Howarda Shore'a. Magia kina w familijnym wydaniu.

Fajnie było zobaczyć na ekranie świat Jeżycjady i skonfrontować swoje wyobrażenia z wizją innych. Filmowy Robrojek wręcz przebija tego z mojej głowy. :)

Uroczy klimat lat 90. oraz Jeff Bridges. Jednak fabuła w całości opiera się na takiej głupocie, że wiarygodność tej historii jest żadna.

8 sezonów

Stereotyp goni stereoryp, a kalka kalkę. Nie oczekiwałam wiele od netflixowej produkcji o nastolatkach, ale nawet na bycie odmóżdżaczem ten film jest za głupi.

(FPFF)

(FPFF)

(FPFF)

(FPFF)

(FPFF) To wizualne cudo i wspaniale było móc zobaczyć je na dużym ekranie. Trochę szkoda, że czytałam opowiadanie Iwaszkiewicza i odpadł mi element zaskoczenia.

(FPFF)

(FPFF)

(FPFF)

(FPFF)

(FPFF) Oglądając przedawkowałam patrzenie na slow motion.

2 sezony

3 sezony

(CC) Konwencja (z pogranicza kiczu), w której się lubuje Guy Ritchie, nie do końca do mnie trafia. Ale "Arabska noc" w ogóle się nie starzeje! ;)

(B)

Kolejny raz cieszę się, że już nie tak wiele pamiętam z przeczytanej kiedyś książki. :) Szacki-Więckiewicz cudny. Tylko dialogi straszliwie zgrzytają!

1 sezon

(B)

Przeciętna adaptacja bardzo przeciętnej powieści. Ale Emily Blunt wypadła całkiem ciekawie.

Nudy na pudy. No i trochę takie nie wiadomo co: komedia raczej słaba (często miało być śmiesznie, ale nie było), romans bez ikry, film zemsty - nieprzekonujący.

Całość ciężkawa, ale z kilkoma dobrym momentami i wątkami. Rola Ethana Howke'a do zapamiętania. Jednak przeszarżowana końcówka drastycznie obniża wartość filmu.

Połowę roboty robi muzyka! A sam film to dla mnie taka ciekawostka, bo kina superbohaterskiego zwykle nie tykam. Za to tutaj bawiłam się całkiem nieźle.

Jestem pod wrażeniem technicznych walorów tego filmu (niektóre sceny to prawdziwy majstersztyk). A do tego rewelacyjne aktorstwo (np. P. Dano w nowej odsłonie).

Miało być takie "The Commitments" o nastolatkach, ale do poziomu tamtego filmu "Sing Street" daleko. Głównie przez to, że bohaterowie i ich problemy są płaskie.

3 sez. (i dalej nie oglądam). Zestarzał się, choć wciąż miewa urocze momenty. Dużo dydaktyzmu i nieuniwersalnych żartów (np. nawiązujących do amerykańskiej TV).

Akcja niby toczy się w XVII-wiecznej Francji, a klimat filmu angielski. I straszna nuda do tego. Poza tym Kate Winslet po raz pierwszy zupełnie nie zachwyca.

(B)

(B) Wiem, wiem, Robin Williams to klasa sama w sobie. Ale dla mnie najwspanialszym zaskoczeniem w tym filmie był Jeff Bridges. Wow.

I sezon. Oglądało się całkiem przyjemnie, ale to serial z kategorii: jak sobie nie zapiszesz, że widziałeś, to po dwóch tygodniach nie będziesz o tym pamiętać.

Nic się tu nie trzyma kupy. R. Madden, K. Hawes i jeszcze parę in. osób zagrało b.dobrze, ale nawet oni nie rekompensują mizerii fabuły, ilości absurdów i nudy.

(B) Świetny klimat! I muzyka. Wspaniale skonstruowane postacie (tyle ludu, a każdy został pokazany z czymś własnym, indywidualnym, interesującym). Będę wracać.