moviemaniac

Trollowa Godzilla czyli więcej, mocniej i szybciej, ale wciąż w Norwegii. Dla fanów -choć ma momenty.

Choć trochę wtórna -to udana kontynuacja. Wciąż czuć "radość tworzenia" reżysera i aktorów, którzy znakomicie bawili się swoimi wcieleniami. I ten książę Vigo z Karpat...

Młoda gniewna Drew Barrymore w klasycznym thrillerze-jednym z flagowych punktów początku lat 90-tych. Jest klimat i dobre aktorstwo-choć dziś wydaje się nieco naiwną produkcją -działa wciąż głównie przez sentyment.

Produkcja poprawna-ale nie wzbudzająca emocji. Do obejrzenia i zapomnienia -niestety duch powieści nie został uchwycony.

Jan Holoubek wyrasta na jednego z najciekawszych twórców z naszego podwórka ostatnich lat. "Heweliusz" to znakomite kino katastroficzne w formie serialu-historia słynnego zatonięcia ukazana przez pryzmat dramatu rodzin pozostałych po ofiarach oraz obraz kraju po zmianie ustroju. Naprawdę nie ma się do czego przyczepić-możemy być dumni z tej produkcji.

Kolejny romantyczno-świąteczny "produkt" od Netflixa. Niby ma wszystko -lekka historię, sympatycznych bohaterów i ładną oprawę-ale jest tylko jednowieczorowym czaso-umilaczem pozbawionym lekkości dawnych komedii romantycznych. I tyle.

Udane zamknięcie trylogii, a jednocześnie wprowadzenie do nowej historii. Wciąż jest dynamicznie i dramatycznie, akcja pędzi w zawrotnym tempie i czuć charakterystyczny styl Boyle'a. Jednak można w pewnym momencie poczuć przesyt przemocą i brutalnością, a końcówka już całkowicie rozkłada widza na łopatki i czuć zmęczenie materiałem. Zobaczymy, co pokaże "Świątynia kości".

Wysublimowane, spokojne i nastrojowe kino Ivory'ego. Aktorstwo, kostiumy, scenografia i realizacja na najwyższym poziomie choć całość sprawia wrażenie chłodnej i precyzyjnej "roboty". Dziś nie kreci się już takich filmów.

Nic nadzwyczajnego.

Bardzo poprawny halloweenowy found-footage. Może lekko za bardzo emanujący dosłownością przemocy (niektóre sceny to naprawdę too much)-ale klimatyczny i z wartka akcją. Dobra część serii- choć nie ta najlepsza.

Choć scenariuszowo i realizacyjnie film trochę niedomaga, to broni się oryginalnym konceptem i ma rewelacyjnego odtwórcę głównej roli. Wielka kariera przed nim.

Film idealny na pierwszą randkę....i każdą kolejną.

Udany powrót sióstr Sanderson. Choć niektóre motywy straciły już na świeżości to komediowego wyczucia trudno odmówić twórcom. Midler, Najimy i Parker ponownie znakomicie odnalazły się w swoich rolach i to one stanowią głównie o jakości produkcji. Dobra zabawa - czekam za kontynuacją.

Dawniej średnio przyjęta produkcja, dziś niezaprzeczalny halloweenowy klasyk z świetnie odegranymi rolami głównymi. Siostry Sanderson władają ekranem przez cały czas trwania filmu. Coroczny seans w październiku obowiązkowy!

Świetnie na poziomie realizacyjnym, trochę gorzej na scenariuszowym i aktorskim. Jednak to wciąż film z charakterystycznym dla tego reżysera intrygujacym "zadziorem". Bardzo mocno wyczuwalny wpływ Kubricka-ciezko dziś znaleźć filmy z takim klimatem.

Oryginalna wyobraźnia Roalda Dahla przełożona na ekran przez jeszcze oryginalniejszego Tima Burtona-mariaż idealny. Chociaż bardziej odnajdą się tutaj dzieciaki, to i starszy widz chętnie zetknie na ekran.

Małe wielkie kino zrealizowane pod koncertowy występ Pacino i Pfeiffer. Warto.

Człowiek-pająk by Sam Raimi. W swoich czasach gigantyczny hit, a niektóre sceny (np. pocałunek-zwis) zapisały się w historii kina. Sprawnie zrealizowane kino komiksowe, świetny soundtrack, a scenariusz cóż...odpowiednio naiwny. Śmiesznie się patrzyło na Maguiere'a i Dunst udających nastolatków, Willem Dafoe dał radę jako Zielony Goblin. Siódemka z nostalgii.

Choć "Chłopi" Reymonta zaledwie "liznięci" jako materiał, to wizualnie,muzycznie i dźwiękowo to po prostu arcydzieło. Niesamowite doświadczenie.

Piękny wizualnie (zwłaszcza ujęcia w zaśnieżonych górach -coś pięknego), a i sama historia dość zgrabna - o dziwo -podobał mi się bardziej od części pierwszej. Minus za lekkie przedłużenia i ogólnie słabe piosenki. Te z klasycznej animacji zapamiętamy po wsze czasy-te z filmu zapomnimy od razu po seansie.

Znakomite "męskie" kino z początku lat 90-tych czyli tak właśnie powinno kręcić się blockbustery. Dobre role główne i drugoplanowe, nieustająca akcja i napięcie oraz oczywiście wzruszenie- bardzo podobała mi się sugestia, że ogień jako żywioł wręcz myśli i próbuje przechytrzyć strażaków-brawo dla Howarda.

Kino intrygujące, ale trudne w odbiorze, wręcz uwierające. Yorgos Lantimos udowadnia, że jest jest jednym z najoryginalniejszych współczesnych twórców filmowych.

Co tu dużo mówić -tym razem Disneyowi się udało. Znakomite kino familijne, zrobione z szacunkiem do swojego animowanego pierwowzoru. Bawiłam się przednio i chcę tego uroczego stworka.

Boyle zaproponował widzowi całkiem inna wizję zombie-apokalipsy niż znamy z hollywoodzkich filmów i tym tkwi siła tego horroru. Nie ma tu spektakularnych pościgów, efektów specjalnych, jest za to samotność, puste ulice i ludzie, którzy zmienili się w potwory jeszcze przed ugryzieniem. Obraz kultowy.