- 100% pozytywnych
- 21 krytyków
- 87% pozytywnych
- 47 użytkowników
Kobieta po sześćdziesiątce wybiera wędrowne życie współczesnego nomady, po tym jak w wyniku recesji straciła swój dobytek.
- Aktorzy: Frances McDormand, David Strathairn, Linda May, Charlene Swankie, Gay DeForest i 14 więcej
- Reżyser: Chloé Zhao
- Scenariusz: Chloé Zhao
- Premiera kinowa: 28 maja
- Ostatnia aktywność: Dzisiaj
- Dodany: 29 września 2020
-
7.9Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
21krytyków
-
21recenzji
-
18ocen
-
18pozytywnych
-
0negatywnych
-
-
7.4Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
87%pozytywnych
-
47użytkowników
-
12recenzji
-
47ocen
-
41pozytywnych
-
6negatywnych
-
-
Recenzje krytyków
-
9
Chloé Zhao bardzo zadbała o to, by w jej filmie widz mógł poczuć się dobrze i by poczuł silną więź z główną bohaterką i ze światem. Jesteśmy wręcz oczarowani naturą, silną, mocną i niezmienną. Zdjęcia stałego współpracownika reżyserki, Joshuy Jamesa Richardsa olśniewają wrażliwością i ciepłem.
-
?
Opowiadając o ludziach wyrzuconych poza społeczny nawias twórcy "Nomadland" pamiętają, że ich historie są równie wartościowe i wielobarwne, co niejeden fikcyjny scenariusz. Przebijające przez ekran czułość i empatię rzadko spotyka się w tej dawce w dzisiejszym kinie.
-
7
Mam pewien problem z tym filmem: zachwycam się realizacją i wykonaniem, ale kompletnie się nie zaangażowałem w tą historię. Cały czas czułem barierę i nie wiem czy to wynika z tematyki, czy może w epizodycznej konstrukcji scenariusza? Chyba raczej to drugie, choć jest kilka niezapomnianych momentów jak wszystkie sceny z Dave'm czy spotkanie z kimś w rodzaju mentora grupy.
-
8
Stawia na długie, refleksyjne ujęcia podróży Fern po kolejnych stanach: film jest prozatorski - w najlepszym ujęciu tego słowa - ale bardzo medytacyjny. Wyciszony, pełen atrakcyjnej prostoty i minimalizmu. Szarpiący za strunę emocji, ale robiący to bez wchodzenia w melodramat. McDormand tworzy w nim kreację na równi dumną i surową, dzięki której prawdopodobnie wywalczy swojego trzeciego Oscara.
-
9.5
Film Zhao, z genialną rolą McDormand, właśnie rozpoczął długi pochód po festiwalach filmowych i wszelkiego rodzaju nagrody na pewno nie skończą się na Złotym Lwie. Ale nawet bez nich, trzeba ten film zobaczyć. Bo jest po prostu wyśmienity.
-
8
To film czuły - wsłuchany w bohaterów, w ich opowieści, pragnienia, lęki. Z empatią śledzący ich drogę życiową, wspierający w walce z nieprzyjazną rzeczywistością społeczną, towarzyszący w podróży. To film eteryczny - zwiewny, delikatny i zmysłowy, choć o sile potężnego uderzenia - w niesprawiedliwość, rządzących, nieczułych na los nieuprzywilejowanych. To film silnej, mądrej kobiety, która potrafi z czułością słuchać i z całą mocą walczyć o swoich bohaterów.
-
8
Chloe Zhao kontynuuje swoją unikatową estetykę, w której ponownie nie zabrakło ogromnej wrażliwości i czystego piękna, które widać również w dbałości o warstwę techniczną.
-
8.2
Chińska reżyserka znalazła swój własny wizualny język, aby - wykorzystując w tym celu także pięknie sfotografowane pejzaże amerykańskiej prowincji - ukazać duchowe życie bohaterki.
-
Recenzje użytkowników
-
8.5
Rzadko spotyka się film który swoją prostotą w środkach urzeka.Obserwujemy można rzec (nie)zwykłe życie bohaterki-próby przetrwania,nawiązywania kontaktów,próby zrozumienia wyboru oraz podejmowania decyzji na to,aby było znośniej.Zapierają dech w piersiach widoki totalnego pustkowia.Cisza która jest oazą spokoju ale również głosem rozsądku.To kino drogi,bardzo wyważone,otulone dziwną aurą.No i McDormand-nie widziałem jej nigdy w tak wyciszonej roli-cudo.A Zhao ujęła to wszystko po mistrzowsku.
-
7
Bardzo doceniam reżyserię Zhao, dzięki której film sprawia wrażenie naturalnego. I oczywiście doceniam udaną rolę McDormand. Jednakże czuję jakbym nie był chyba targetem, bo przyznam, że zostałem pozostawiony raczej obojętnym po obejrzeniu.
-
7.5
W znacznej części ucieka w moją wrażliwość i robi to z tym genialnym odczuciem letniego wiatru, który przychodzi o zachodzie słońca i muska delikatnie twoją twarz. Ten film jest właśnie w dużej mierze tym wiatrem, taki właśnie roztacza klimat, a robi to poprzez nieśpieszną atmosferę, sunsetowe zdjęcia i spotykanych na drodze bohaterów. Forma spod znaku slowcinema, treść bliska dokumentowi. Zhao blisko wielkości, choć trzeba odpowiednio w ten film wejść, co czyni go trochę hermetycznym.
- 25 marca
- 1
-
9
Umysł podpowiada 8, serce - 9. Jest to film bardzo skromny w środkach, niemówiący niczego wprost, ale pozostawiający z olbrzymia kulą w gardle. Piękny, mądry, poruszający, ale przy tym pozostawiający lekki uśmiech z dozą nadziei, podchodzący do każdej postaci z niebywałą empatią i wrażliwością. Najlepszy, gdy można podziwiać zapierające dech w piersiach ujęcia przyrody przy akompaniamencie Ludovico Einaudi, kiedy to reżyserka zostawia miejsce na refleksje. Kino kontemplacyjne jakie cenię.
- 6 lutego
- 2
-
8
Zaduma nad zwróceniem w przeszłość i życiem w wędrówce: naturalistyczny opis związanych z nim trudów oraz liryczne ukazanie jego piękna. Cudnie sfilmowany.
-
7
Mogłem się wczuć tylko w 2 bohaterów. Ładna historia z piękną plastyką kadrów. Opowiedziana w sposób bardzo dobrze grający pomiędzy emocjami. Miły kontrast ciszy do muzyki. Apropo muzyki, bardzo przeciętna ścieżka dźwiękowa. Oprócz McDormandy nikt tutaj mnie nie urzekł.
-
10
Absolutne arcydzieło w każdym calu,piękne zdjęcia,cudowna jak zawsze Frances i ta historia która sprawia że przez caly film ma łezke w oku.
-
6
Jest w tym filmie pewien niedosyt, a jednocześnie nadmiar. Jakby reżyserka stała w rozkroku w tym, co chce pokazać. Odnoszę wrażenie, ze film ma 3 zakonczenia, a to o 2 za dużo. Najciekawsze dla mnie momenty to niemal dokumentalne wystąpienia autentycznych nomadów. Wielki plus za rolę Frances McDormand. Zasłużony Oscar.
-
8
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
8.5
Rzadko spotyka się film który swoją prostotą w środkach urzeka.Obserwujemy można rzec (nie)zwykłe życie bohaterki-próby przetrwania,nawiązywania kontaktów,próby zrozumienia wyboru oraz podejmowania decyzji na to,aby było znośniej.Zapierają dech w piersiach widoki totalnego pustkowia.Cisza która jest oazą spokoju ale również głosem rozsądku.To kino drogi,bardzo wyważone,otulone dziwną aurą.No i McDormand-nie widziałem jej nigdy w tak wyciszonej roli-cudo.A Zhao ujęła to wszystko po mistrzowsku.
-
7
Bardzo doceniam reżyserię Zhao, dzięki której film sprawia wrażenie naturalnego. I oczywiście doceniam udaną rolę McDormand. Jednakże czuję jakbym nie był chyba targetem, bo przyznam, że zostałem pozostawiony raczej obojętnym po obejrzeniu.
-
8
Zaduma nad zwróceniem w przeszłość i życiem w wędrówce: naturalistyczny opis związanych z nim trudów oraz liryczne ukazanie jego piękna. Cudnie sfilmowany.
-
9
Umysł podpowiada 8, serce - 9. Jest to film bardzo skromny w środkach, niemówiący niczego wprost, ale pozostawiający z olbrzymia kulą w gardle. Piękny, mądry, poruszający, ale przy tym pozostawiający lekki uśmiech z dozą nadziei, podchodzący do każdej postaci z niebywałą empatią i wrażliwością. Najlepszy, gdy można podziwiać zapierające dech w piersiach ujęcia przyrody przy akompaniamencie Ludovico Einaudi, kiedy to reżyserka zostawia miejsce na refleksje. Kino kontemplacyjne jakie cenię.
- 6 lutego
- 2
