Maciej Kowalczyk
Krytyk- Ostatnio dodana recenzja: 7 listopada 2019 (11 dni temu)
- Na Mediakrytyku od: 6 czerwca 2017 (2 lata temu)
-
61recenzji
-
61ocen
-
50pozytywnych
-
11negatywnych
-
6.8średnia
-
82%pozytywnych
-
0.8odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 52%, Dokumentalny 20%, Thriller 8%, Komedia 7%, Horror 5%, Animacja 3%, Western 3%
- Najczęstsze kraje: Francja 28%, Polska 13%, Niemcy 13%, Wielka Brytania 11%, USA 11%, Holandia 10%, Belgia 8%
- Poziom ocen: 46% wyżej, 22% niżej, 32% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.2 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
6.76.74.84.88
Niekoniecznie musimy iść ścieżką freudowską, oglądanie "Koko-di Koko-da" przypomina bowiem spoglądanie w kalejdoskop. Z kilku elementów - nieprzeczuwających niczego ofiar, powracających z nowymi pomysłami oprawców, nieprzeniknionego boru i innych - uzyskuje Szwed zbiór historii, które są źródłem dyskomfortu, ale dzięki otwartej konstrukcji pozostawiają odbiorcy wiele miejsca na interpretację. -
??8
Zostaje bowiem przekonującym komediodramatem o tym, że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach oraz o tym, jak kobiety zyskują nareszcie swoją reprezentację. -
??6
Nie można zarzucić "Walce Atbaia" tego, że podczas dwóch godzin i szesnastu minut wpadła na mielizny. Chwilami jedynie meandruje zbytnio wokół występków głównego bohatera, a przemoc wobec kobiet zestawia niezbyt celnie z tańczącymi za oknem oprychami w sombrero. Trzeba przyznać, że w kinie Jerżanowa to nie nowość, że przemoc idzie w parze z komediowym tonem.
Najwyżej ocenione
-
8.78.79
Film ma kunsztowną strukturę, widzowska uwaga zostaje rozbita na cztery przenikające i uzupełniające się wątki. Każdy z nich otrzymuje odpowiednio dużo czasu, by wybrzmieć, stać się pełnoprawnym elementem społecznej układanki. -
6.76.74.84.88
Niekoniecznie musimy iść ścieżką freudowską, oglądanie "Koko-di Koko-da" przypomina bowiem spoglądanie w kalejdoskop. Z kilku elementów - nieprzeczuwających niczego ofiar, powracających z nowymi pomysłami oprawców, nieprzeniknionego boru i innych - uzyskuje Szwed zbiór historii, które są źródłem dyskomfortu, ale dzięki otwartej konstrukcji pozostawiają odbiorcy wiele miejsca na interpretację.
Najniżej ocenione
-
3.43.42.42.42
Fragmentaryczna struktura "Szatan kazał tańczyć" Katarzyny Rosłaniec na pozór przypomina godardowskie eksperymenty z formą. Niestety reżyserce nie udaje się ukryć pod kunsztowną skorupką równie intrygującej treści. -
??3
Carlos Diegues stworzył pusty spektakl, który stara się ożywić wyjątkowo nietrafionymi numerami musicalowymi oraz udaną stroną wizualną. -
5.05.04
Fanów szalonej twórczości Filipińczyka nie ustrzegę przed wejściem po kolana do rynsztoku, innych przestrzegam - są na tym festiwalu lepsze filmy.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
7.27.27.17.14
Być może pewne tematy powinny po prostu pozostać na zawsze zamknięte zamiast dawać pożywkę niskim instynktom. -
7.47.45
Piękna i bolesna metafora społeczeństwa, które straciło wiarę i pogrąża się w wieczystej stagnacji. -
6.16.14.84.84
Stara się wygrać na kilku frontach: włożyć kij w mrowisko wyjawiając bolesny fragment naszej historii, opowiedzieć z dystansem o zbrodniach komunistycznych, ukazać poprzez emocje trójki bohaterów, z jakim koszmarem mieli do czynienia więźniowie. Niestety żaden z tych celów nie zostaje spełniony i tylko wystarczy ubolewać, że tak doniosły temat nie dostaje odpowiedniej reprezentacji.
- Jeżeli jesteś Maciej Kowalczyk, to możesz uzyskać dostęp do panelu administracyjnego krytyka.