Magdalena Tobjasz

Reżyser wykorzystał każdą możliwość, by nie tylko zastraszyć i zaintrygować widza, lecz także porządnie namieszać mu w głowie. Pełen fermentu, grający na emocjach, trzymający w napięciu.

Bardzo polecam Wam wejście w tę niecodzienną historię. Mimo trudnych przeżyć - warto spróbować!

Sam w sobie ma niezwykłą zdolność odkrywania ukrytych i nieznanych nam czeluści naszego wnętrza. Ta jakże trudna, osobista, a wręcz intymna historia rodziny może stać się pretekstem do spojrzenia w głąb siebie. Może też być po prostu znakomicie zobrazowaną opowieścią, która poruszy Was, dotknie, porwie.

Polecam ten film wszystkim będącym w stanie poświęcić chwilę na piękno obrazu i zanurzenie się w głębokim zadziwieniu światem.

Komu bym poleciła ten film? Prawdę powiedziawszy, wszystkim, którzy doceniają dojrzałe kino, lecz stronią od nudy. Green Book jest zarazem nieziemsko zabawnym, jak i bardzo wartościowym filmem.

To jeden z niewielu filmów tak trafnie ujmujących istotę miłości i niebojących się ukazania zarówno jej potęgi, jak i istniejących wad. Zamiast wieży Eiffla o północy, zostaniecie wprowadzeni do obskurnego baru, zamiast doskonałego hollywoodzkiego pocałunku, pojawi się niepewność i zakłopotanie, ale powiem Wam jedno - warto. I to bez dwóch zdań.

Jeśli cenicie sobie bezprecedensowe poczucie humoru i surrealistyczną wyobraźnię reżyserską, Deerskin to film, który wprost musicie zobaczyć. Polecam go wszystkim, którzy pragną zaskoczenia i mają dość nieustannego zamykania filmów w ramy logiki i normalności.

Reżyser wykorzystał każdą możliwość, by nie tylko zastraszyć i zaintrygować widza, lecz także porządnie namieszać mu w głowie. Pełen fermentu, grający na emocjach, trzymający w napięciu.

Brakowało mi w nim pasji, zachwytu, zaciekawienia - właściwie czegokolwiek, czym charakteryzuje się dobre kino. Bardzo mnie zawiódł, nie zdołał zachwycić czy choćby zadowolić.

Polecam Trafikanta wszystkim, którzy pragną ujrzeć czerwone róże w obłokach szarości, poznać historię nazistowskich czasów od innej strony, zastanowić nad tym, co jest miłością, a co już, bądź jeszcze, nią nie jest. Polecam go również wszystkim fanom baśni braci Grimm - pięknych, lecz mrocznych.

Catalinie zabrakło odwagi, aby wyjść z ram poprawności i zrobić krok dalej, krok w stronę arcydzieła. Pozostanie ona w przedziale filmów dobrych, poprawnych, regulaminowo wykonanych.

Nie wpiszę "American Animals" do wybrednej listy moich ulubionych produkcji. Niemniej, dwie godziny oglądania go uważam za naprawdę udane. Nie odmówię mu bowiem tego, iż potrafi zaintrygować swojego widza.

Brakowało mi w nim pasji, zachwytu, zaciekawienia - właściwie czegokolwiek, czym charakteryzuje się dobre kino. Bardzo mnie zawiódł, nie zdołał zachwycić czy choćby zadowolić.

Jestem zachwycona tym filmem. Poruszył mnie i pokazał różne twarze miłości, do której zdolny jest człowiek.

To jeden z niewielu filmów tak trafnie ujmujących istotę miłości i niebojących się ukazania zarówno jej potęgi, jak i istniejących wad. Zamiast wieży Eiffla o północy, zostaniecie wprowadzeni do obskurnego baru, zamiast doskonałego hollywoodzkiego pocałunku, pojawi się niepewność i zakłopotanie, ale powiem Wam jedno - warto. I to bez dwóch zdań.

Komu bym poleciła ten film? Prawdę powiedziawszy, wszystkim, którzy doceniają dojrzałe kino, lecz stronią od nudy. Green Book jest zarazem nieziemsko zabawnym, jak i bardzo wartościowym filmem.