Listy do M. 3

Działa niczym kubek herbaty z miodem i goździkami albo świeca Yankee Candle o zapachu cedru z cynamonem. Relaksuje i wprowadza w świąteczny nastrój.

Tomaszowi Koneckiemu udało się przywrócić choć trochę klimat pierwszej części, czyniąc Listy do M 3 filmem, na którym przynajmniej przez kilka chwil poczujemy się dobrze. Poczujemy wewnątrz ciepło.

Pozbawiona humoru, nijaka świąteczna komedia romantyczna z napisanym na kolanie scenariuszem. Ma przebłyski, ale cała reszta to gładka przeciętność zmieszana z politowaniem.

Pojawiły się słuchy, że ma powstać część czwarta, choć szczerze mówiąc nie wiem, co jeszcze można w tym cyklu wymyślić. Trójka jest o wiele lepsza od części drugiej, ale nie jest w stanie dorównać oryginałowi. Jest tak odpowiednio po środku oraz wraca tej fajny klimat.

Generalnym ratunkiem wielu sekwencji tego filmu okazała się obsada, w której próżno szukać słabych punktów. "Listy do M 3" są dowodem na to, że w Polsce wciąż mamy wielu naprawdę dobrych aktorów, którzy potrzebują lepiej pisanych ról i ciekawszych filmów. Z drugiej strony, jeśli mają grać u Vegi, to lepiej niech występują w stroju Mikołaja.

Pojawiły się słuchy, że ma powstać część czwarta, choć szczerze mówiąc nie wiem, co jeszcze można w tym cyklu wymyślić. Trójka jest o wiele lepsza od części drugiej, ale nie jest w stanie dorównać oryginałowi. Jest tak odpowiednio po środku oraz wraca tej fajny klimat.

Produkcja dobra, ciepła, niosąca kilka ważnych spostrzeżeń i radujących serce scen.

Listy do M. 3 to dobry przykład, że polscy filmowcy jeszcze potrafią robić dobre komedie. Choć wydawać by się mogło, że kontynuacje filmów wypadają o wiele gorzej niż pierwsze części, to w przypadku Listów do M 3 jest nieco inaczej. Trzecia odsłona broni się od tej opinii i można się przy niej bawić tak dobrze, jak przy poprzednich.

Film z gatunku, który ani ziębi, ani grzeje. Na dużym bezrybiu do przełknięcia.

Produkcja staje się gigantyczną strzykawką, aplikującą solidną dawkę świątecznego humoru każdemu widzowi.