Doktor Strange w multiwersum obłędu

Nareszcie coś innego. Pomysłowe wizualizacje, ciekawe efekty specjalne. Fabuła miałka, za dużo mordobicia, ale za to mroczne i momentami drastyczne. Warto zainwestować w wersję 5DX.

Nawet jeżeli scenariuszowo film mocno nie domaga, całość JEST FILMEM Sama Raimiego z niemal wszystkimi elementami charakterystycznymi dla tego reżysera.

Doktora Strange 2 to przede wszystkim rzemieślniczy popis Raimiego który po długiej nieobecności wraca do tworzenia swojego pokręconego świata-i taki tez jest ten film,widz wpada od razu w karuzele z której nie schodzi aż do końca,a w której naprawdę łatwo jest się pogubić-zwłaszcza,że nowych wątków i postaci jest ogrom.Stylistycznie Raimi dostał wolną rękę żonglując swoimi standardowymi„scary-tricks” okraszonymi czarnym humorem.I to chwilowe przełamanie 4 ściany.Marvel coraz bardziej intryguje.

Przyjemny i całkiem autorski... bałagan. Doceniam ile dobra tu robi Sam Raimi i cieszy mnie, że pomimo dużej skali, Strange ma jakąś ciekawą drogę do przebycia. Ale reszta? To sklejona śliną historia o postaci-MacGuffinie. A wykorzystanie multiwersum wypada bardzo leniwie.

Sam nie wiem, niby jednak wychodzę z kina rozemocjonowany i zadowolony, ale coś nie daje mi spokoju. Sporo rzeczy nie przekonuje do końca. Olsen jest świetna, jej Wanda tylko momentami. Multiwersalna zabawa fajna, choć z wieloma uproszczeniami. Obłędu natomiast mało. Czuć też w całości ołówek scenarzysty i producenckie wymogi, nadal ten Marvel w 90% przypadków idzie na spore ustępstwa względem wielorakich poprawności, czy to fabularnych, stylistycznych czy politycznych.

Doktora Strange 2 to przede wszystkim rzemieślniczy popis Raimiego który po długiej nieobecności wraca do tworzenia swojego pokręconego świata-i taki tez jest ten film,widz wpada od razu w karuzele z której nie schodzi aż do końca,a w której naprawdę łatwo jest się pogubić-zwłaszcza,że nowych wątków i postaci jest ogrom.Stylistycznie Raimi dostał wolną rękę żonglując swoimi standardowymi„scary-tricks” okraszonymi czarnym humorem.I to chwilowe przełamanie 4 ściany.Marvel coraz bardziej intryguje.

Albo jestem już starym, zrzędzącym dziadem, albo Marvel po Endgame mocno obniżył loty. A może i to, i to?

Obawiałem się powtórki z No Way Home, ale tutaj przynajmniej jest jakaś fabuła i stoi na własnych nogach. Chyba najlepszy film IV fazy, taki solidny Marvel, ale bardziej horrorowy i brutalny. Strange to nadal imho najbardziej intrygująca postać MCU, świetne wprowadzenie Chavez, a momentami jest naprawdę dziko, np. scena z nutami. Zwłaszcza wątek Wandy ma kilka zgrzytów, ale po ostatnim flopie przyjmę i to.

Nawet jeżeli scenariuszowo film mocno nie domaga, całość JEST FILMEM Sama Raimiego z niemal wszystkimi elementami charakterystycznymi dla tego reżysera.

Naprawdę widać, że jest to film Sama Raimiego. Film ma w sobie elementy lekkiego horroru oraz kilka nawiązań do innych filmów. Dobrze było zobaczyć kolejny film z Doktorem, ale czuję naprawdę niewykorzystany potencjał. Fabuła należy do tych średnich, a motywacje niektórych postaci dość naciągane. Film ma swoje momenty, a dla mnie jeden moment był FANTASTYCZNY. Polecam. Łukasz Karpiński

6.5

6 za scenę z nutkami, a tak to nudny

Sam nie wiem, niby jednak wychodzę z kina rozemocjonowany i zadowolony, ale coś nie daje mi spokoju. Sporo rzeczy nie przekonuje do końca. Olsen jest świetna, jej Wanda tylko momentami. Multiwersalna zabawa fajna, choć z wieloma uproszczeniami. Obłędu natomiast mało. Czuć też w całości ołówek scenarzysty i producenckie wymogi, nadal ten Marvel w 90% przypadków idzie na spore ustępstwa względem wielorakich poprawności, czy to fabularnych, stylistycznych czy politycznych.

Dobrze się oglada takie filmy,tu jest więcej tematów i złożonych scen,trudno się połapać ale aktorzy ,muzyka i efekty całkiem fajne.

Wszystkie znaki na niebie zapowiadały klops, a tymczasem dostajemy jeden z najbardziej autorskich filmów w uniwersum. Kreatywny, kampowy horror w MCU, cudownie rozciągający ramy kategorii wiekowej i bawiący się jej granicami. Miło, że ktoś odważniej przesunął suwak na pasku koloru. No i przede wszystkim to Strange jest tu głównym bohaterem, co niezmiernie cieszy. Wtedy nawet wady scenariuszowe aż tak nie drażnią.