Duża aktualizacja serwisu! Sprawdź
Płomienny romans między dogasającą gwiazdą muzyki country a nieznaną piosenkarką zmienia ich życie na zawsze.
- Obsada: Lady Gaga, Bradley Cooper, Sam Elliott, Andrew Dice Clay, Rafi Gavron
- Reżyser: Bradley Cooper
- Scenariusz: Will Fetters, Bradley Cooper, Eric Roth
- Ostatnia aktywność krytyków: 9 grudnia 2018 (wczoraj)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 10 grudnia 2018 (dzisiaj)
- Premiera kinowa: 30 listopada 2018 (10 dni temu)
- Premiera światowa: 31 sierpnia 2018 (3 mies. temu)
6.9
10.0
0.0
42
Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
85%pozytywnych
ocen -
42recenzje
krytyków -
33oceny
krytyków -
28pozytywnych
ocen -
5negatywnych
ocen
-
Ten film zasługuje na każdą nagrodę. Jest po prostu przepięknie wyśpiewany.
-
To emocjonalny walec, który może powalić najbardziej cyniczne jednostki. Na ten moment najlepszy film roku. Niedobitki powinny być wreszcie przekonane, że Lady Gaga jest pełnokrwistą artystką z ogromnym talentem. Chapeau bas!
-
"Narodziny gwiazdy" oficjalnie otworzyły American Film Festival i autentycznie mnie zachwyciły, poruszyły i porwały. Wszystko zagrało w tym filmie idealnie, a Lady Gaga i przede wszystkim Bradley Cooper spisali się w swoich rolach wybitnie.
-
Ta historia wciąż chwyta za serce!
-
Każdy powinien znaleźć w tym filmie coś dla siebie. Uniwersalna, dobrze poprowadzona i zagrana historia.
-
Cały film jest niezwykle przehypowany, zdecydowanie nie dorasta temu co o nim mówią krytycy w USA. Oni po prostu kochają Coopera. Ja natomiast kocham Lady Gagę i sądzę, że nie jestem jedyny. Dla jej talentu, genialnych ról Coopera i Elliotta i cudownych piosenek warto spojrzeć na Narodziny gwiazdy.
-
To dla Bradleya Coopera debiut-marzenie: nie dość, że z miejsca stał się jednym z najbardziej chwalonych reżyserów tego roku, to jeszcze sam siebie poprowadził do stworzenia znakomicie skonstruowanej, pełnej głębi kreacji aktorskiej.
-
Bradley Cooper nie mógł wymarzyć sobie lepszego reżyserskiego debiutu. To się nazywa prawdziwe narodziny gwiazdy.
-
Będzie rządził i dzielił w czasie przyszłorocznego rozdania Oscarów.
-
Widz będzie podskórnie czuł, że to miłość niemożliwa: pozornie różni ich wszystko, od zaplecza emocjonalnego, statusu społecznego po marzenia. Łączy muzyczna wrażliwość, dzięki której przenoszą się w inny wymiar. Pytanie czy dźwięki będa na tyle silne, że związek przetrwa? Dalsza, pełna wzlotów i upadków historia protagonistów niejednego z nas doprowadzi do wzruszenia.
-
Produkcja zdecydowanie warta uwagi. Mimo pewnego niedosytu, uważam, że dla rewelacyjnej Lady Gagi oraz kilku naprawdę świetnych piosenek, jest to obowiązkowa pozycja w kontekście zbliżających się Oscarów, gdyż film ten może odnieść podczas nich znaczący sukces.
-
Ma wiele cech poprzednich filmów, ale też kilka własnych, które jeszcze bardziej sprawiają, że ten film wzrusza, pozwala się mocniej skupić jak żaden inny wcześniej.
-
To film staroświecki w najlepszym sensie tego słowa: być może nieco naiwny, nieco bajkowy, nieco nierealny, ale przy tym pozbawiony ironii, rozgrzewający serca i zwracający wiarę w czystość ludzkich uczuć.
-
Sprawnie zrobiony film ze świetnymi piosenkami i bardzo dobrą parą Lady Gaga - Bradley Cooper.
-
Szkoda jedynie, że nie udało się tego wszystkiego spiąć w spójną filmową całość bez wymuszonej ckliwości i przeładowanego melodramatyzmu. Role życia Coopera i Gagi nie pozwalają jednak przejść obojętnie obok "Narodzin gwiazdy".
-
Cooper i wokalistka potwierdzili tylko swoją artystyczną wrażliwość i pokazali, że proste historie potrafią być naprawdę wzruszające. A że jest banalnie i z dużą sentymentu - z tego przecież słynie Hollywood.
-
Nawet pomimo swoich mankamentów, to film, który wielu z nas zabierze w emocjonalną podróż. Na jej końcu czekają łzy wzruszenia i przejmujący niepokój, obok którego nie sposób przejść obojętnie.
-
Warto Narodziny gwiazdy obejrzeć w kinie, bo jest to film wręcz ociekający świetnymi sekwencjami muzycznymi. Trzeba przy tym podkreślić, że zamiast rozrywać fabułę na oddzielne segmenty, stanowią świetne spójniki pomiędzy poszczególnymi elipsami czasowymi.
-
Film ogląda się z przyjemnością przede wszystkim dzięki parze odtwórców głównych ról. Nawet jeśli fabuła wydaje się momentami naiwna i zbyt pośpiesznie opowiedziana, ekranowa chemia między Cooperem a Gagą wynagradza wiele.
-
Wbrew pozorom, Narodziny gwiazdy nie są tylko ładną laurką o burzliwej miłości, pozwalającą na chwilę zatracić się w wirze wielkiego uczucia. Film ma też co nieco do powiedzenia o kondycji osoby zwanej celebrytą w dzisiejszym świecie, a także rzuca bardzo ciekawe spojrzenie na przemysł rozrywkowy.
-
Świetna Lady Gaga w filmie, którego fabułę zna się na pamięć.
-
Pierwsza godzina "Narodzin gwiazdy" to najwspanialsza rzecz, jaką udało mi się zobaczyć podczas tegorocznego American Film Festival. Natomiast pozostała część filmu, wraz ze zbyt nagłą i przez to psychologicznie mało wiarygodną przemianą głównej bohaterki, traci sporo na filmowej magii, której nie odzyskuje już do samego końca.
-
Debiut reżyserski Bradleya Coopera można określić jednym słowem jako solidny. Dość mało emocjonalne określenie jak na ciarki, które towarzyszyły mi w niektórych scenach, jednak właśnie taką beznamiętność odczuwałem opuszczając salę kinową.
-
Cooper popełnia jeden z największych błędów debiutanta i chce ująć w swym dziele zbyt wiele tematów. Im dłużej trwa jego film, tym bardziej jego konstrukcja się sypie. Ostatecznie cierpi na tym główna oś fabuły, czyli tragiczna miłość Ally i Jacksona. Na szczęście "Narodziny gwiazdy" podtrzymują bardzo dobre występy aktorskie oraz świetne sceny koncertów.
-
Po upłynięciu pierwszych trzydziestu minut produkcji każdy element przestaje nas zaskakiwać i zostajemy tylko sam na sam z wybitną Gagą. Niestety, nawet taka rola nie może obronić całej produkcji, a w finalnym rozrachunku ta okazuje się co najmniej mierna.
-
Być może nie pasuje do festiwalowych realiów, ale na pewno sprawdzi się na repertuarowych seansach jako poruszająca historia o blaskach i cieniach sławy oraz miłości.
-
Narodzinom gwiazdy daleko do ideału, ale w żadnym stopniu nie jest to seans męczący ani urągający widzowi. Nie oczekujcie na pewno żadnego wyzwania odbiorczego, odkrywczych wniosków, a nawet dojrzałości emocjonalnej, przekraczającej możliwości klasycznej animacji Disneya.
-
"Narodziny Gwiazdy" Coopera kreują w wielu miejscach przekłamany, w innych niepełny obraz kulis współczesnego show biznesu. Ciężko brać to na serio i czerpać z tego jakąkolwiek wartość poznawczą. A jeśli ten aspekt filmu tak wyraźnie fałszuje, to ta produkcja pozostaje tylko tym konwencjonalnym, łzawym melodramatem.
-
Pod wieloma względami "Narodziny gwiazdy" przypominają "Pierwszego człowieka". Techniczna wprawność reżysera, świetne zdjęcia, zręczny montaż nie potrafią ożywić słabego materiału. W obydwu produkcjach brakuje ciekawej historii.
-
Łzawy melodramat, na którym ciężko się wzruszać z powodu irytującej bohaterki. Film dobry tylko do połowy.
-
Skłamałbym twierdząc że jego Narodziny gwiazdy to wielkie, angażujące dramaturgicznie kino. Fabularnie jest to raczej wtórna historia, miejscami naiwna i pozbawiona właściwego tempa. Ale i tak jestem pewien że ją pokochacie, bo ta uniwersalna opowieść po prostu zawsze działa.
-
Żeby być sprawiedliwym, trzeba przyznać, że aktorów dobrano więcej niż prawidłowo. Cooper potrafił wykorzystać żywiołowość i naturalny talent aktorki-naturszczyka, sam oddaje w zastaw kawał zaskakującej piaskowej barwy głosu oraz długo wybrzmiewające akordy gitarowe.
-
Połączenie sił twórczych Lady Gagi i Bradleya Coopera zaowocowało wieloma wpadającymi w ucho piosenkami, które stanowią mocny walor najnowszej produkcji. Sekwencje koncertowe są równie imponujące. Jeżeli komuś wydaje się, że dobrze zna fabułę filmu z przeszłości i nie musi się znów fatygować do kina, to jest w błędzie. Sama muzyka w nowym wydaniu warta jest ceny biletu.
-
Umiar i balans to cechy, które oddają język tego filmu. Realizacji, która z niezwykłą łatwością potrafi ująć, zachwycić i poruszyć. Przy tym tytuł ów ma również swój rozmach i dynamikę. To duże, inteligentne oraz pełne emocji kino z rolami, które na długo po wyjściu z ciemnej sali zostają jeszcze z widzem.
-
Nowe "Narodziny gwiazdy" nie przedefiniują może przemysłu filmowego, ale jako porządnie zrealizowany hollywoodzki debiut z gwiazdorską obsadą, zdrową szczyptą autotematycznego dramatu i baśniowym sznytem zarazem - sprawdzają się doskonale.
-
Szkoda więc tym bardziej, że po świetnej pierwszej części filmu, druga jest trochę jak kariera filmowej Ally - nie da się na nią patrzeć inaczej, niż na zmarnowany potencjał.
-
Nie wszystko tutaj działa tak jak powinno, ale gdy film wznosi się na wyżyny swojego potencjału to robi taki emocjonalny rozpieprz, że jestem w stanie zrozumieć wszystkie te entuzjastyczne głosy.
-
Jak na film o narodzinach tytułowej gwiazdy, za mało tu przestrzeni dla samej gwiazdy, a za dużo schematów, które w 2018 roku wydają się dalekim powidokiem dawnych melodramatów.
