Podejrzana

Ten film jest po prostu głębokim doznaniem poznawczym, hipnotyzującym swoją harmonią. I chociażby za to zasługuje na Oscara w kategorii produkcji międzynarodowej.

Po tym wszystkim co napisałem to oczywiste, że "Podejrzana" podobała mi się. Na tym etapie jedyne czego potrzebuję to prawdopodobnie potwierdzenia przy okazji powtórki, że ta historia rzeczywiście jest tak dobra. Nie, że widzę jakieś problemy w 3 akcie. Chyba, że jednak i po prostu w przyszłości będę umiał dokładnie powiedzieć jakie one są. Ale czy chciałbym kiedykolwiek stwierdzić, że w tym momencie przeceniłem nowy film Park Chan-wooka? Absolutnie nie.

Czuć spory niedosyt, bo pierwsza godzina z filmem Parka jest doświadczeniem niesamowitym, pełnym kapitalnych dialogów, zabiegów artystycznych i pomysłowego podejścia do zakazanego romansu. Mocne przejście w końcowej fazie jest z kolei bardzo powtarzalne, oszukuje nas wymyślnymi twistami i sprawia ostatecznie, że jest poczucie niewykorzystanej szansy.

Obecne w każdym kadrze dobrze dozowane napięcie, jakie towarzyszy filmowi "Podejrzana", zrekompensuje uciążliwości monotonnego śledztwa, które pozostanie wtórnym wątkiem wyrafinowanej intrygi.

Najbardziej znany południowokoreański reżyser Park Chan-wook Podejrzaną udowadnia, że nie ma wielu sobie równych jeżeli idzie o wizualną maestrię i perfekcję narracyjną, z jaką można budować filmową opowieść. To obraz wirtuoza kina - zniewalająco piękny, sycący zmysły i pieszczący kinofilskie potrzeby estetyczne na poziomie graniczącym z fetyszyzmem. Podejrzana jest dziełem artysty kina, budzącym zachwyt nad doskonałością formy i siły wyrazu.

Mimo, że ma wszystkie cechy koreańskiego dramatu kryminalnego w stylu noir, to zaskakuje jeszcze niesamowitą subtelnością i wyważeniem. W przeciwieństwie do Trylogii zemsty czy Służącej, Park nie szokuje krwawymi czy przeerotyzowanymi scenami. Choć niestety, Podejrzanej zdecydowanie nie można uznać za jego najlepszy film.

W jaki sposób ożywić zesztywniały gatunek? Na przykład zamieniając go w inny. Tak właśnie uczynił Park Chan-wook, który nakręcił rasowy melodramat, ale dla niepoznaki przebrał go za kryminał. W ten sposób dostaliśmy zarówno wciągającą zagadkę morderstwa oraz całą gamę miłosnych emocji.

Filmy kinofilskie przeważnie są imitacją, która bawi głównie fanów czerpiących radochę z rozszyfrowania aluzji i odwołań. Przyjemność obcowania z "Podejrzaną" Park Chan-wooka jest jednak dużo głębsza.

Choć kunsztowność samego dzieła i świetnie rozwijane zakazane pożądanie między głównymi bohaterami spychają na dalszy plan intrygę kryminalną, Podejrzana pozostaje filmem, który ogląda się nie tylko jako arthouse'owy okaz, lecz także jako wciągający swą fabułą melodramat z wątkiem detektywistycznym.

Dzięki wykwintnemu stylowi Parka na szczęście "Podejrzana" jest czymś więcej niż tanim naśladownictwem.

To film reprezentujący wszystko, co najlepiej się przyjęło z koreańskiej popkultury ostatnich lat. Jest energiczny, bystry i domagający się stałej uwagi widza w śledzeniu pędzącej na łeb na szyję intrygi, a jednocześnie świadomie niemądry, niedorzeczny, nieodkrywczy, może o pół godziny za długi, czasem wywołujący ciarki żenady - nigdy jednak nie dzieje się to w wyniku nieudolności warsztatowej, a zawsze z kampowego rysu bohaterów oraz ich nieuprawnionej powagi wobec siebie.

elegancki kryminał nawiązujący do kina Alfreda Hitchcocka. Trzeba też dodać, że Jest to nawiązanie dużo bardziej udane, niż starszy o 9 lat Stoker - anglojęzyczna wariacja na temat Cienia wątpliwości, efektowna, ale emocjonalnie letnia. W Podejrzanej Park wraca nie tylko do rodzimego języka i lokalnych realiów, ale też do swego ulubionego tematu - wszechogarniającej i przemożnej siły, w imię której ludzie dokonują rzeczy strasznych. Miłości.

Niezwykle zgrabne połączenie kryminału z romansem. Dwa gatunki zdawać by się mogło dość od siebie oddalone, tu pięknie się zazębiają i dają nam mieszankę dobrze wyważonej opowieści o zakazanej miłości tłamszonej przez moralne kajdany.

Podejrzana, tak jak i inne filmy Parka, pełnymi garściami czerpie z dziedzictwa filmu noir i twórczości Alfreda Hitchcocka.

"Podejrzana" nie powaliła i nie złapała mnie za haczyk jak "Służąca", jednak to nadal świetnie wyreżyserowany, wciągający thriller. Bardziej od zagadki reżysera interesuje nastrój i klimat, co może wielu złapać albo odrzucić.