Godzilla

Szkoda, bo patrząc na dziedzictwo najsłynniejszego dziecka wytwórni Tōhō, a także długą przerwę w jej ekranowej karierze, autorzy mogli się postarać o znacznie bardziej interesujące widowisko. A tak jest to film bez historii, do obejrzenia i zapomnienia.

Edwards postawił wszystko na jedną kartę i wygrał, odniósł zwycięstwo i to nie małych rozmiarów.

Srodze się zawiodłam, bo już nawet w Godzilli z 1998 roku więcej się działo i człowiek miał na co popatrzeć. Film Garetha Edwardsa okazał się średnim monster movie, którego jedynym naprawdę dobrym akcentem była symbolika wielkiego gada - wybawiciela ludzkości, co ciekawe, działającego wyłącznie dla swojego własnego interesu. Reasumując, do kina warto się wybrać chociażby dlatego, by podziwiać na dużym ekranie wielkie arcydzieło współczesnej grafiki komputerowej.

Spektakularne widowisko z czarującą stroną wizualną i bardzo nijakimi, sztampowymi postaciami.

Jeśli komuś nie przeszkadzają ewidentne niespójności logiczne i prostota rodem z kina lat '90 zeszłego wieku, powinien wyjść z seansu zadowolony.

Jako kino nurtu "Kajiu movie" - trochę zawodzi. Przede wszystkim jest za mało samego "Króla Potworów".

Świetne połączenie klasycznego monster movie z dramatem i kinem katastroficznym. Produkcja, która nie ustrzegła się błędów i klisz, a mimo to dostarcza ogromnej frajdy, którą czerpiemy z seansu.

Edwards rezygnuje z widowiskowości i szybkiego tempa, konsekwentnie budując infernalny nastrój stopniowo narastającego koszmaru. Potężna technika ponownie wymyka się spod kontroli niezdarnego i słabego, acz ufającego w swoje siły człowieka.

Przywraca godność temu potworowi i przy okazji zapewnia naprawdę porządna rozrywkę z potężną rozpierduchą. Podejrzewam, że ciąg dalszy nastąpi wkrótce.

Rzeczywiście, film stara się być czymś więcej niż typowym przeładowanym akcją przebojem dla masowej publiki. Jako miks science-fiction z kinem katastroficznym na nudne popołudnie sprawdza się doskonale.

Efekt chwilami jest imponujący, ale fani Godzilli będą tęsknić za aktorami w gumowych kostiumach.

Efektowny film. Starannie zrealizowany, widowiskowy, z przemyślaną i stopniowo rozwijającą się fabułą.

Jest głośno, efektownie, ale także całkiem inteligentnie, choć w takie połączenie można było zwątpić, oglądając puste jak puszka po coli widowiska w stylu "Transformers".

Gdy film przestaje być tym, czym miałem nadzieję, że będzie do końca, robi się kliszowo.

Imponujące, ale nie przekombinowane efekty specjalne, porywająca zapewne dla miłośników gatunku bitwa potworów i solidna choć sztampowa konstrukcja całości.