Adsun22

I came here to laugh, not to feel (and laugh). Nie spodziewałem się, że to będzie takie dobre! Początek trochę drętwy, dopiero po 30 minutach zaczyna się właściwa historia o rodzinie, miłości, tacierzyństwie i jest przy tym naprawdę zabawna.

Dobry ten amerykański rimejk Siekierezady! Inny, raczej gorszy, ale nadal wspaniały.

Miałem nadzieję, że będzie chociaż w połowie tak dobre jak tegoroczna Naga broń. Ech… Humor jest niestety mocno przeterminowany i co gorsza często prymitywny. I kiedy myślę, że najbardziej żenujący żart mam już za sobą, po nim pojawia się kolejny. Nawet jak jest kilka niezłych żartów, to zupełnie nie wybrzmiewają. Jeszcze wzywają imię Tolkiena nadaremno. Z plusów McKenzie i Radcliffe, i w sumie tyle.

Kolejny film z serii "chłop i pies" oraz "zabili go i uciekł". Tym razem na drodze głównego bohatera staje sam Stephen Lang, więc stężenie złodupności naprawdę potężne. Pierwsza część mimo wszystko nie przekraczała granicy absurdu, tutaj - zamierzenie czy nie - kilka razy można się zaśmiać.

Iluzja: Nowe pokolenie. Od początku ta seria była ekstremalnie naiwna, żeby nie powiedzieć głupia, ale w tym momencie powinni zrobić cross-over z Fast & Furious. Alternatywnie powinien to wziąć Nolan i zrobić na serio. Oglądałbym.

Bardzo długi prolog, ale trzeba się nim cieszyć, póki nie ma Blanca. W przeciwieństwie do Knives Out trzyma tempo, chociaż Rian lubi przekombinować i pod koniec już miałem takie "do brzegu, koleś". Pewnie też dlatego rozwiązanie trochę rozczarowujące. Dobrze by temu filmowi zrobiło wydestylowanie esencji i skrócenie, ale przynajmniej jest lepszy od Cebuli.

Nie zawsze mi z Wrightem po drodze, ale akurat od niego nie spodziewałem się tak rozczarowująco generycznego akcyjniaka.

Cały serial zaczyna się od idiotyzmu naukowców nieprzestrzegających podstawowych zasad, ale mniejsza z tym. Najgorsze, że główna bohaterka jest antypatyczna. Ciągle naburmuszona, nieszczęśliwa, nadużywająca alkoholu. Mimo że generalnie się z nią zgadzam, nie potrafię jej polubić, a niestety cały serial kręci się wokół niej, więc jego też nie polubiłem. Jedyne, co go trochę ratuje, to Zosia i jej relacja z Carol, zdecydowanie najciekawszy wątek. Może jeszcze Diabaté jest intrygujący.

Ciekawy film o samotności, akceptacji, rodzinie, potrzebie przynależności. W sumie to film o mnie, tylko po 10 minutach nagle nadal trwa. Ładne zdjęcia.

Smutna historia o kobiecie, której wszyscy dookoła mówili jak ma żyć, którą wykorzystywali, boks to tutaj zbędny dodatek. Jim to pieprzony psychol, nie rozumiem, jak można być takim śmieciem, robić takie rzeczy swojej żonie. Ta jej matka niewiele lepsza. Srogo mnie wkurwili. Ale można powiedzieć, że kończy się pozytywnie. Na minus niepotrzebna narracja.

Dobry czas mają ostatnio fani Predatora. Jest lepiej niż w Killer of Killers. Dobra muzyka, kreatywne sceny akcji, solidna fabuła o empatii, obronie słabszych i Ohana znaczy klan, świetny payoff z Dekiem wykorzystującym naturę Genny; świetny blockbuster. Dek, w odróżnieniu od poprzednich Yautja, ma jakiś charakter, do niego dołączają wygadana i zabawna Thia, oraz oczywiście uroczy stworek, z którym związany jest ciekawy twist. Nazywanie tego "Disneyem" to w tym kontekście komplement.

Ogląda się nieźle, głównie dzięki rozkosznej Grecie Lee, ale fabularnie jest płytko, a wizualnie też niczego nie urywa, może poza motorami. Szkoda, bo obsada naprawdę solidna, tylko nie mają czego grać.

Nawet dobrze się oglądało, bo nie jest to czysty Lánthimos, potrafi zaskakiwać nagłymi zwrotami w stronę czegoś w stylu braci Coen, niestety to nadal Lánthimos. Plemons znowu gra świra, zakończenie trochę zbyt oczywiste.

Zapowiedzi mnie nie zachęcały i film długo się rozkręca, ale jak już się rozkręci, to nie mogłem się oderwać od ekranu, im dalej tym lepiej. Anderson znowu to zrobił. DiCaprio nigdy nie był zabawniejszy.

Widać rękę Safdie, ale nic odkrywczego niestety.

Jestem o tyle pozytywnie zaskoczony, że nadal ma ten staroszkolny klimat poprzednich części, ma też te same problemy. Druga połowa gry, ta w Niaowu, niestety jest nudniejsza. Za mało czasu dostają tu postacie poboczne i ziomki Ryo, oprócz Shenhuy.

Oklepany motyw księcia i żebraka zamieniających się życiami. Plot twist jest taki, że anioł, który za to odpowiada jest niekompetentny, więc aż takie banalne to nie jest, tym bardziej, że gra go Keanu Reeves, ale dramaturgia leży, przesłanie jest błahe i przewidywalne. Z lepszymi aktorami przynajmniej wyglądałoby to mniej sztucznie. Sympatyczny, ale niestety mocno letni film. Też lubię oglądać małe słonie w internecie!

To serial dla narzekających w Stranger Things S05 na plot armor, brak grozy i napięcia. Jest grubo od pierwszego odcinka - dzieci giną, krew się leje. Richie MVP.

Solidny dodatek, chociaż krótki, brakuje Giny, za dużo łażenia po kanałach, a zagadkę z labiryntem gladiatora to chyba sam szatan wymyślał #@$!&#!$! W sensie sama zagadka fajna, ale sterowanie tak skopane, że jest to mega frustrujące.

Ukryta perełka. Ciekawy gejmplej, chociaż z czasem może zbyt monotonny, przebogaty arsenał, elementy horrorowe, ładne przerywniki po misjach. Główną wadą jest to, że nie zawsze jest jasne, co konkretnie trzeba zrobić i gdzie iść.

Ten film jest tak pozytywny, że aż się wkurwiłem. Ale nie wiem, może rzeczywiście zostanie złodziejem to pierwszy krok do znalezienia dziewczyny, warto sprawdzić. Okropna narracja, ogrodnikujący Ogrodnik i gówniany cover "Nic nie może wiecznie trwać". Ale Jan Kaczkowski topka, wiadomo.

Każdy potrzebuje wuja Gyuli.

Cieszę się, że Konami nie jest psem ogrodnika i pozwala na takie ciekawe eksperymenty. Historia doskonale się wpisuje w uniwersum Silent Hilla, jedynie walka jest dosyć drewniana, nawet jak na SH, poruszanie postacią też potrafi być na poziomie kloca drewna, ale generalnie to solidna produkcja.

Spodziewałem się Dead Space'a dla ubogich w polskich klimatach, ale się pozytywnie zaskoczyłem. Tak, trochę Dead Space, głównie poruszanie się postaci, ale szukanie kluczy, zbieranie zasobów to bardziej Resident Evil. Gra jest bardzo przemyślana i dobrze zaprojektowana, niemal zawsze wiadomo dokąd iść i się nie nudzi, bo regularnie dostajemy nowe zabawki. No i można głaskać koty. Walka mogłaby być lepsza, trochę mały wybór broni + jest za trudno, wrogowie to gąbki na pociski.

Film w sumie prosty, ale potężny emocjonalnie i bogaty filozoficznie, chociaż długo się zaczyna.