Uciekając przed rozpaczą po utracie bliskich, bohater ukrywa się w bezpiecznej krainie wspomnień, gdzie czas stoi w miejscu, a wszyscy jego bliscy żyją.
- Aktorzy: Irena Kwiatkowska, Marek Kondrat, Krystyna Janda, Daniel Olbrychski, Andrzej Chyra i 15 więcej
- Reżyser: Mariusz Wilczyński
- Scenarzysta: Mariusz Wilczyński
- Ostatnia aktywność: 29 grudnia 2024
- Dodany: 18 kwietnia 2020
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejPowstawał przez czternaście lat i opowiadana tu historia o przemijaniu, pożegnaniach i śmierci nabiera jeszcze większej głębi, gdy z ekranu słyszymy głos Gustawa Holoubka, Andrzeja Wajdy, Ireny Kwiatkowskiej, czy Krzysztofa Kowalewskiego. Trudno pozostać niewzruszonym. Film zdecydowanie smutny, ale też dziwnie oczyszczający. Nie da się ukryć, że wymaga wysiłku i skupienia, ale warty jest każdej poświęconej mu minuty.
-
Więcej
Trudno o bardziej autorską wypowiedź, która przedefiniowuje kategorię "kina osobistego". Ale jednocześnie trudno nie odnieść wrażenia, że Wilczyński podsumował stan ducha Polski ostatnich dziesięcioleci - zanurzonej w brudzie niezmieniającej się materii, utaplanej błotem doczesności szarych miast, mentalności z poprzedniej epoki, która wciąż zatruwa nasze umysły.
-
Więcej
Zaskakująco dużo w tym filmie obecności twórcy. Nie chodzi wyłącznie o motywy autobiograficzne, ale o postawienie się w roli artysty-demiurga. Taka modernistyczna postawa okazuje się bardzo niedzisiejsza. Wilczyński naprawdę walczył o stworzenie wielkiego dzieła i właśnie przez to, że jest to tak oczywiste Zabij to... się od niego oddala. To jednak wciąż intrygujące, trudne i warte oglądania kino.
-
Więcej
To rzecz niewygodna, zmuszająca odbiorcę nie tylko do ciągłej czujności przy seansie, ale przede wszystkim do zajrzenia w głąb siebie i przeprowadzenia rachunku sumienia. Niezwykle ważne i potrzebne kino.
-
Więcej
Jest na tyle otwarty, że każdy może poukładać po swojemu zapętlone wydarzenia, pogubiony czas i zwielokrotnionych bohaterów, których reżyser nieustannie przekształca w inne byty. Albo w niebyty.
-
Więcej
Pierwszy w historii animowany zwycięzca Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Film powstawał 14 lat i opowiada o świecie, którego już nie ma, a może nigdy nie było.
-
Więcej
Oglądanie go jest jak wywoływanie duchów. Jak próba odwrócenia biegu zdarzeń i odroczenia nieuchronności przemijania.
-
-
Recenzje użytkowników
-
-
Trudny dla mnie w ocenie, bo swoją formą raz przemawiał do mnie, a raz nie. Jednak ciężko mi nie docenić animacji czy poruszanych tematów.
-
Na pewno należy docenić ten film za jakość animacji oraz podejmowanie się dość trudnych tematów. Ciężko będzie zrozumieć parę scen bez znajomości kontekstu.
-
Surrealistyczna animacja osadzona w szarym PRL-u, z muzyką Tadeusza Nalepy i glosami tych, których już z nami nie ma.
-
Melancholijna kraina osobistych wspomnień autora, przez którą przefiltrowana zostaje brzydota przemijającej epoki i animacji. Surrealistyczny czyściec własnych myśli.
-
Jest w tym rodzaj jakiegoś katharsis, szczególnie kiedy film Wilczyńskiego zaczyna traktować o relacjach międzyludzkich. Zaś kiedy obserwujemy sekwencję ze statkami, słuchając pięknej piosenki Tadeusza Nalepy, to budząca się nostalgia zaczyna rozpierać serce. Lubię tak o tym filmie myśleć. Ma on jednak różne momenty, ale początkowe i w szczególności końcowe 20-30 minut są prześwietne.
-
-
