Elizjum

Twórca doskonałego "Dystryktu 9" Neill Blomkamp i tym razem nie zawodzi. "Elizjum" to futurystyczne kino akcji, a jednocześnie gorzka dystopia.

Aktorzy niespecjalnie odnaleźli się w przygotowanych dla nich ramach. Matt Damon jest nijaki, Jodie Foster robi swoje ale bez fajerwerków, najwięcej daje z siebie w roli szefa podziemnego świata Wagner Moura. Okazuje się, że trafnie postawione przez twórców filmu pytania dotyczące kierunku, w którym zmierza ludzkość, to za mało, by stworzyć film ważniejszy, niż solidna przygoda o efektownej oprawie.

Wizja przyszłości jest zbyt przygnębiająca, by traktować "Elizjum" jak prostą rozrywkę. Nie owijając w bawełnę - film jest po prostu smutny. Już nawet najbardziej fantazyjni scenarzyści z Hollywood nie wierzą w happy end dla naszej planety.

Niebanalne społeczne tło, kapitalne sceny akcji i ta niesamowita, straszna historia o surykatkach i hipopotamie.

Na pewno może podobać się wizja świata wraz z jej nieco trywialnym, ale ciekawym dualizmem, a także to, że film porusza wiele aktualnych spraw, od problemu migracji przez transhumanizm po systemy klasowe i nierówności społeczne.

Dystopijny świat już w tym roku zwiedziliśmy dzięki bardzo dobrej Niepamięci Kosinskiego, który rozpoczynał okres wakacyjnych blockbusterów, a Elizjum go kończy, spinając w klamrę jeden z najlepszych okresów dla sci-fi w ostatnich latach.

"Elzjum" mogło być dziełem wybitnym, a pozostało tylko lub aż dobrym kinem akcji.

Blockbuster, ale zrobiony z wielką werwą i dziką kreatywnością.

Całkiem niezły film, który dobrze się ogląda, ale nie jest w żaden sposób następcą "Dystryktu 9". I to doprowadziło do zniechęcenia wielu osób, także i mnie.

Koniec końców nie mogę z czystym sumieniem napisać, że "Elizjum" jest filmem złym. I nawet nie chcę tego robić, bo czas w kinie spędza się przy nim naprawdę dobrze. Szkoda tylko, że wynika to przede wszystkim z formy, a nie treści tego co oglądamy na ekranie.

Film udany i zapadający w pamięć nie tylko ze względu na zapierającą dech formę. Mimo drobnych potknięć obsadowych i apoteozy prostej moralności w duchu amerykańskim obraz broni się świetnym, sprawdzonym przy okazji "Dystryktu 9", pomysłem i ani na chwilę nie zwalniającym tempem akcji.

Jeśli traktować "Elizjum" jako wizjonerski film o przyszłości, jest on dziełem co najwyżej poprawnym. Jeśli jednak uznać go za metaforę współczesności - wtedy staje się filmem wybitnym.