Opowieści o rodzinie Meyerowitz (utwory wybrane)

Najlepszy film Netfliksa, który powstał do tej pory. Wyrazisty styl Noah Baumacha i olśniewające kreacje aktorskie zostają ubrane w tragikomiczny ton.

Znakomicie napisana opowieść o meandrach życia artystycznej rodziny Żydów i gratka dla fanów dobrego kina z mistrzowskimi kreacjami aktorskimi.

Baumbach pozostaje mistrzem opowiadania o ludziach w życiowej matni, zbierających owoce niezrealizowanych ambicji, obsesji wygrania sztafety pokoleń, albo egzystencji w cieniu silnego patriarchy. "The Meyerowitz Stories" jest dalszą podróżą w głąb tego świata.

Mógłby być serialem o pokręconej żydowskiej rodzinie z Manhattanu, która skupia w sobie wszystkie przeciwności tego niesamowitego miejsca. Urocze kino!

Trudno znaleźć w The Meyerowitz Stories coś, czego wcześniej nie zrobiłby Woody Allen.

"Opowieści o rodzinie Meyrowitz" stanowią ważny głos w temacie łagodzenia goryczy. Ikoniczne kody, takie jak credo "z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach", reżyser wykorzystuje w sposób twórczy, wyrafinowany i świeży.

Baumbach podzielił film na kilka epizodów, które potrafi urwać w połowie zdania. Mimo to kreśli wiarygodny i dość ponury obraz amerykańskiej rodziny.

Może normalne rodziny tak naprawdę nie istnieją. "Opowieści o rodzinie Meyerowitz" Noah Baumbacha przekonują, że jest w tym coś normalnego.

"Opowieści o rodzinie Meyerowitz" łączą w sobie motywy i nawet sceny z poprzednich filmów Baumbacha, ale w tym jest znacznie więcej emocji i uczuć.

"Opowieści..." sprawdzają się i jako inteligentna, rześka komedia, i jako całkiem poważne spojrzenie na rodzinę, która frustrująco ogranicza, a zarazem daje trudne do zastąpienia poczucie bliskości.

Jeden z lepszych filmów tego roku. Przemawia do mnie bardzo "sorkinowym" scenariuszem i głębokimi ludzkimi dramatami schowanymi za maską codzienności.

Sandler i Stiller przyzwoicie odrabiają zadaną pracę domową, dzięki czemu nietrudno utożsamić się z nieporadnymi życiowo bohaterami, wciąż walczącymi między sobą o uwagę oraz miłość. Warto zatem chociaż dla nich obejrzeć tę produkcję, ponieważ takich metamorfoz potrzebuje kino.

Przyzwoita historia o relacjach w rodzinie, zwłaszcza tych między ojcem i synami. Potrafi czasem pociągnąć za odpowiednią strunę w sercu widza, zmusić do refleksji nad relacjami z własną rodziną, nad wpływem, jaki wywarła na jego własne wybory, nad konsekwencjami tłumienia uczuć, chowania dawnych urazów. Jednak nie pomaga sobie niekonsekwentnym wykonaniem.

Nie jest to film ani odkrywczy, ani nowatorski. Wykorzystuje on jednak dobrze sprawdzone motywy i jest popisem solidnego niewymuszonego humoru w wykonaniu gigantów amerykańskiej komedii.

Opowieści o rodzinie Meyerowitz są jak jeden z wielu utworów angielskiego zespołu The Smiths. Na tle dobrego, przyjemnego brzmienia dostajemy straszny, dobijający tekst. Tak, więc jeśli lubicie kompozycje Brytyjczyków lub po prostu nie chcecie być jak reszta wątpiących we współczesne kino, czym prędzej udajcie się na tę emocjonalno-sentymentalną karuzelę.

Ekspresja komediowa Sandlera została bardzo zgrabnie ukierunkowana scenariuszem i wykorzystana do ukazania sfrustrowanego życiem przegranego człowieka - wypada wyjątkowo przekonująco i jednocześnie zabawnie.