Percival

Owszem,serial porusza ważne wątki dotyczące różnic klasowych i seksualnych.Nie da się ukryć,że całościowo zawodzi.Murphy świetnie oddaje klimat lat złotej ery-cudnie pod tym względem się to ogląda.Jednak mam ogromne zarzuty co do scenariusza-owszem to alternatywna rzeczywistość,która łączy w sobie elementy historyczne,jednak są one tak nieudolnie połączone,przerysowane i cukierkowe,że pod koniec oglądania serialu pozostało tylko zażenowanie tą produkcją-a takie chyba Hollywood nie było.Nie warto

Na ten film polskie kino czekało dość długo.Od samego początku wzbudzało uczucie dość mieszane,ale okraszone ciekawością"jak bardzo złe to będzie?".Wiary w ten projekt było tyle co do tego,że epidemia koronawirusa zakończy się w kwietniu.Ku mojemu zdziwieniu to kawał niezłego kina-super mrugnięcie do gatunku jakim jest slasher.Zdecydowanie trzeba oglądać z przymrużeniem oka bo twórcy niekiedy w sposób dość ironiczny nawiązują do klasyków tego gatunku.I Wieniawa,po raz pierwszy ciekawie zagrała.

Nie próbuje wywrócić gatunku slashera do góry nogami, ale stanowi jako całość hołd dla tego typu rodzaju filmów, jednocześnie posiadając swój własny charakter. Cóż, jestem zadowolony z tego, że ten film powstał i gratuluję Bartoszowi M. Kowalewskiemu tego, że miał odwagę zrobić coś innego w polskim kinie. Chciałbym dostać więcej takich pozycji.

Szkoda, że film nie trafił ostatecznie do kin, ale cieszę się, że chociaż ma drugie życie na Netflixie.

Ja chyba na taki filmem czekałem.Na film o antybohaterze,który nie jest oprawiony w komiksowy anturaż.Nie sili się nawet żeby być blockbusterowym dziełem,a raczej skupia się na dramacie wewnętrznych człowieka zniszczonego przez społeczeństwo,rodzinę,niespełnionego fizycznie i psychicznie.Tu gra wszystko,od kadrów zaczerpanych z kina lat 80 po genialną muzykę,świetny montaż.Film jest dość rozległy,nie ma w Nim wielkich wybuchów,ale ta duszna atmosfera.I Joaquin Phoenix-Joker zmienia historie kina

Niby film chce być mocno kontrowersyjny, wstrząsnąć Polską jak nigdy dotąd, a ostatecznie serwuje same banały i oczywistości (politycy są źli! DEAL WITH IT!), jednocześnie nie dając nic dobrego od siebie (OK, wątek ze Stuhrem i prezesem Kiepskim jako tako się udał).

Na rozdział 2 historii dzieciaków z Derry czekałem z niecierpliwością.Nie ukrywam,że lekki zawód jest.Ale tylko taki mały.Być może jest to związane z tym,że to już zupełnie inna historia-gdzieś ta taka magiczna aura perypetii dzieciaków zniknęła-owszem nadal "TO" sprawia,że po 27 latach wewnętrzne dziecko członków "Klubu frajerów" się budzi na nowo i postrzegają istotę jak zza dawnych lat.Film mam wrażenie jest bardziej mroczny,mniej straszny,bardziej stawiający na aspekty psychologiczne.

Gdyby nie to, że byłem sam z przyjacielem na sali kinowej i nie robiliśmy beki z niektórych scen, to bym pewnie zasnął na seansie. Dodajmy do tego słabą intrygę, okropne dialogi, dziury fabularne, zbędny romans, a ostatecznie dostajemy paździerz, który zostanie (słusznie) pominięty przez niemal wszystkich, bo nie dostał niemalże żadnej promocji (też słusznie).