Goście

Horror psychologiczny o manipulacji, ciemnej stronie uprzejmości, podejrzliwych kobietach, ich bezpłciowych mężach i przede wszystkim o nadmiernej ufności wobec obcych, która może napytać nam biedy. Jest mocny, bezkompromisowy, dostaje się głęboko pod skórę i wywołuje uczucie dyskomfortu. Jego tytuł można wymienić jako definicję horroru typu feel-bad movie.

Nieprzyjemny, gęsty i ciasny, duszny, podwyższający w znacznym stopniu tętno, a przede wszystkim wstrząsający i przerażający.

To film należący do najbardziej przerażającej kategorii - horrorów do bólu realistycznych.

To więc jeden z tych filmów, które dzięki przemyślanej realizacji pomysłowego konceptu, potrafią wykrzesać coś z niczego. Niewątpliwie zatem, mamy w tym wypadku do czynienia z jednym z najciekawszych przedstawicieli psychologicznej grozy mijającego roku.

Nie życzę nikomu takiego przeżycia kinowego jak "Goście" Christiana Tafdrupa.

Dobrze stopniowane napięcie i plot twist, który stanowi dla widza potężny cios. Nie ma tu miejsca na czcze wykręty i usprawiedliwienia. Widz nie otrzyma dodatkowych wyjaśnień, nikt go nie pogłaszcze, nikt nie utuli bezsilnej wściekłości, jaka z pewnością się w u Was pojawi. Mocne kino, które wyrosło z bardzo niepozornego przemilczenia złych przeczuć.

Tafdrup, którego znaczną część dorobku artystycznego stanowią role aktorskie, na reżyserskim koncie ma co prawda zaledwie trzy pełne metraże, ale w tym przypadku sprawdza się powiedzenie nie o ilości, a o jakości. Za każdym razem udowadnia, że jest twórcą ciekawym, oryginalnym, niezatrzymującym się na formie i strukturze narracji, poszukującym uniwersalnych prawd o człowieku, demaskującym to, co lubimy skrzętnie chować pod maskami.

Duński thriller "Goście" przerabia wszystkie kolektywnie przez lata skrzętnie zabrane atrybuty, jakie bywają wykorzystywane podczas realizacji produkcji o takim profilu.

Na odbiór filmu na pewno wpływ mają nasze osobiste uwarunkowania - życiowa mądrość, nabyte doświadczenie, podejście do obdarzania innych zaufaniem. To od nich i innych cech zależy, czy i jak bardzo będą będziemy się niepokoić, wprawiać w osłupienie, wyostrzać nasze zmysły. Osobiście natomiast słyszałam, że jest to kino, po którym trudno przetrwać pierwszą noc spokojnie.