- 75% pozytywnych
- 5 krytyków
- 50% pozytywnych
- 2 użytkowników
Prawdziwa historia June i Jennifer Gibbons - czarnoskórych bliźniaczek, które będąc dziećmi, umilkły dla świata zewnętrznego. Jednocześnie w odosobnieniu swojego pokoju prowadziły kreatywny dialog literacki, jednak z czasem ich relacja przerodziła się w toksyczny związek - niebezpieczny zarówno dla nich, jak i dla ich otoczenia.
- Aktorzy: Letitia Wright, Tamara Lawrance, Nadine Marshall, Jodhi May, Treva Etienne i 15 więcej
- Reżyser: Agnieszka Smoczyńska
- Scenariusz: Andrea Seigel
- Premiera kinowa: 21 października
- Ostatnia aktywność: 19 września
- Dodany: 10 marca 2020
-
6.4Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
75%pozytywnych
-
5krytyków
-
5recenzji
-
4oceny
-
3pozytywne
-
1negatywna
-
-
?Oczekuje na przynajmniej 3 oceny użytkowników
-
50%pozytywnych
-
2użytkowników
-
2recenzje
-
2oceny
-
1pozytywna
-
1negatywna
-
-
Recenzje krytyków
-
8
Scenariusz nie jest idealny, ale mogę mu wybaczyć te wady, bo całość składa się na wyróżniającą się biografię. Coś czego zdecydowanie potrzebowałem. A dokładając do tego piękną stronę wizualną, otrzymujemy film, który podchodzi z szacunkiem do życia sióstr. Jest to wizja czerpiąca z ich życiowego dorobku. Fascynująca do oglądania i pokazująca, że Agnieszka Smoczyńska dalej jest jedną z najlepszych współczesnych polskich reżyserek.
-
6
Oszczędnie podchodzi do potępiania systemu, w którym wychowały się bohaterki, co przecież miało wpływ na to, że zamknęły się w świecie swojej wyobraźni. Wrażliwość i estetyka Smoczyńskiej zostaje zatem skonfrontowana z naszymi kubkami smakowymi i chociaż sporo elementów było świetnych, to ostatecznie widziałbym tę opowieść o siostrach Gibbons nieco inaczej.
-
?
Cieszy nas fakt, że polska reżyserka nie tylko zabrała wschodzącą gwiazdę Hollywood do Wrocławia, ale też zrobiła z nią film na ciekawy temat, na który warto toczyć dyskusję zaraz po wyjściu z kina.
-
5.6
Audiowizualna otoczka, choć solidna i pociągająca, w ostateczności okazała się barierą w dotarciu do serc sióstr Gibbons.
-
6
Przesyt formalizmem powoduje, że Silent Twins grzęźnie w przeciętności. Warstwa emocjonalna jest płaska, przez co redukuje więź z bohaterkami niemal do zera. Im dalej w las, tym powieki stają się cięższe, a na horyzoncie brak wolt, które pobudziłyby receptory do ich podniesienia. Wrażenia estetyczne karmią oczy, ale nie trzewia. Nie zostajemy z niczym, co dałoby nam możliwość interpretacji, analizy lub poznawczego spełnienia.
-
-
Recenzje użytkowników
-
2.5
Ostatni seans na tegorocznym(aka 2022)Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.Ostatni i działający destrukcyjnie na moją osobę gdyż po prawie 2godzinnym seansie nie wiedziałem co ja tak naprawdę zobaczyłem.Dla mnie ta produkcja nie posiada sensu ani tej odpowiedniej tajemnicy i bagażu emocjonalnego na tyle intrygującego aby zaciekawić mnie jako odbiorce.Szalenie nużący,toksycznie irytujący.Sama historia naprawdę miała potencjał jednak dla mnie Smoczyńska zabiła ten film.Przerost formy nad treścią.
-
8
Subtelne, pięknie nakręcone i angażujące od początku do końca. Na całe szczęście nie jest to historia podana w suchy sposób. Mocno czerpie z życia bohaterek.
-
