- 100% pozytywnych
- 24 krytyków
- 95% pozytywnych
- 21 użytkowników
Nanook i Sednya mieszkają samotnie w lodowej krainie, gdzieś na północy Jakucji. Wieczorami pod stertą futer starzejąca się para opowiada sobie dawne mity, nieprzystające już do rzeczywistości.
- Aktorzy: Mikhail Aprosimov, Feodosia Ivanova, Sergei Egorov, Galina Tikhonova, Afanasiy Kylaev
- Reżyser: Milko Lazarov
- Scenariusz: Milko Lazarov, Simeon Ventsislavov
- Premiera kinowa: 25 stycznia 2019
- Premiera światowa: 23 lutego 2018
- Ostatnia aktywność: 5 marca
- Dodany: 29 listopada 2018
-
7.7Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
24krytyków
-
24recenzje
-
20ocen
-
20pozytywnych
-
0negatywnych
-
-
7.3Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
95%pozytywnych
-
21użytkowników
-
10recenzji
-
20ocen
-
19pozytywnych
-
1negatywna
-
-
Recenzje krytyków
-
8
Fascynująca impresja na temat zderzenia człowieka z naturą oraz pean na cześć odchodzącej w zapomnienie kultury.
-
7
Film na swój sposób wyjątkowy. Niby flirtuje z estetyką slow-cinema, ale dzięki temu, że trwa ledwie dziewięćdziesiąt sześć minut, nie przytłacza i nie nuży. Niby na ekranie "nic" się nie dzieje, a jednak ma się wrażenie, że kamera rejestruje odwieczną, archetypiczną walkę człowieka z siłami natury.
-
7
"Aga" nie jest jednak ani zapisem etnograficznym, ani zwykłą fabularyzacją trudów codzienności w ekstremalnych warunkach. To opowieść o małej i cichej apokalipsie, wydarzającej się w świecie, gdzie pierwotny styl życia, powoli przestaje mieć rację bytu.
-
8
To w gruncie rzeczy film strasznie smutny. Wizualna maestria nie jest w tym wypadku sztuką dla sztuki, a służy ujawnieniu przykrych prawd XXI wieku. Gdzieś w trakcie naszej drogi zatraciliśmy umiejętność współgrania z naturą i zaczynamy tracić umiejętność współgrania z drugim człowiekiem.
-
?
Jest filmem wyjątkowo niepozornym, skromnym, minimalistycznym. Poetyckim, mimo epickiego rozmachu ogarnianych kamerą przestrzeni. Zdjęcia znakomicie oddają relacje łączące ogrom natury z siłą pojedynczego człowieka, który stara się przeciwstawić zarówno jej, jak i presji zachodniej cywilizacji.
-
7
Egzystencjalny i pesymistyczny wydźwięk Ági oraz jej narracyjność przy początkowo manifestowanej elitarności wywodu czyni zeń jedną z ciekawszych pozycji filmowych za pierwszy kwartał 2019 roku. Problemy z tempem, jakich bądź co bądź nie wystrzega się szczególnie w części "zniebozstąpienia", nie jawią się więc jako widoczna rysa na szkle całości.
-
7
"Ága" w swojej prostocie jest obrazem bardzo nostalgicznym. Pozornie usypia czujność i pięknymi zdjęciami przynosi ukojenie, aby uderzyć przejmującą ciszą. Ta zewnętrzna warstwa spokoju jest tylko zasłoną dymną dla przemilczanych gotujących się emocji.
-
8
Małomówny utwór, ale jakże treściwy, przepełnionymi uczuciami oraz refleksjami o przemijaniu i stracie. W kontekście bliskich sobie dusz, ale i duszy bliskiej pewnej rzeczywistości, która zanika i wymiera w postkapitalistycznym świecie.
-
7
To film, który raczej nie może dzielić, czy odrzucić, bo w swojej formie wydaje się skrajnie bezpretensjonalny. No, chyba, że widz cierpi na bardzo silną alergię na slow cinema.
-
7
Nie ucieka się do szantażu czy uczuciowej szarży, ale przyciąga nieuchwytną atmosferą obcowania z czymś wyjątkowym.
-
-
Recenzje użytkowników
-
5
-
8
Ága to w gruncie rzeczy film strasznie smutny. Wizualna maestria nie jest w tym wypadku sztuką dla sztuki, a służy ujawnieniu przykrych prawd XXI wieku.
-
6
DKF: Piękne i stylowe (jak to slow cinema), ale czasami zbyt wzniosłe, innym razem stawia kontrasty zbyt blisko siebie, byśmy przypadkiem ich nie przeoczyli.
-
8
Nadspodziewanie świeży setting miejsca akcji. Syberyjski schyłek bliskiej natury rodziny w świecie, który znika w czarnej dziurze współczesnej cywilizacji.
-
7
Byty pograniczne usytuowane poza czasowością. Zapis pożegnania rozciągnięty na połaciach milczenia.
-
7
Świata nie da się zatrzymać - możemy umrzeć razem z przeszłością i dawnym sposobem życia. Niezwykle nastrojowe dzieło. Cudowne zdjęcia.
-
7
Dobry film. Duzy ładunek emocjonalny. O odchodzacym swiecie. O wierzeniach i tradycjach których juz nikt nie chce podjąć. O zderzeniu cywilizacji. O miłosci wiernej. O codziennosci ktorej sens nadaja proste rzeczy.
O jakiejś pierwotnej prawosci i ładzie. I o tym ze choc przeszłosc niekiedy odrzucamy to za nią ronimy łzy. Powolne kino, ale głębokie. -
8
Nowe Horyzonty Tourneé #1: Bardzo uniwersalna opowieść, klimat slow, szczypta realizmu magicznego. Podobało się :-)
-
7
Jest cicho, intymnie, momentami emocjonalnie. Zdjęcia i muzyka hipnotycznie piękne. Nie do końca jednak przekonuje mnie tak surowa, dokumentalna forma w pełnym metrażu. Wiele mniej potrzeba było, aby wywarło to podobne wrażenie. Kontemplacyjne slow-cinema dla wrażliwych i bez popcornu.
-
8
Odosobnienie dotyka nawet widza w kinie. Absolutnie fenomenalnie udzwiekowiony film tak że słychać różne faktury śniegu.
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
8
Ága to w gruncie rzeczy film strasznie smutny. Wizualna maestria nie jest w tym wypadku sztuką dla sztuki, a służy ujawnieniu przykrych prawd XXI wieku.
